Natalia Stokowacka: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
 
Linia 13: Linia 13:
  |przyczyna śmierci    =
  |przyczyna śmierci    =
  |miejsce spoczynku    =  
  |miejsce spoczynku    =  
  |zawód                = [[śpiewaczka operowa]]
  |zawód                = śpiewaczka operowa
  |odznaczenia          =  
  |odznaczenia          =  
  |commons              =
  |commons              =

Aktualna wersja na dzień 13:34, 22 mar 2017

Zagłębiowskie Biogramy
Natalia Stokowacka
Natalia Stokowacka
Imię i nazwisko Natalia Stokowacka
Data i miejsce urodzenia 1 stycznia 1920
Małogoszcz
Data i miejsce śmierci 23 marca 1997
Sosnowiec
Zawód śpiewaczka operowa

Natalia Stokowacka - (ur. 1 stycznia 1920 w Małogoszczy, zm - 23 marca 1997 w Sosnowcu) śpiewaczka operowa.

Młodość spędzona w Sosnowcu

Wychowała się w Klimontowie, absolwentka Liceum im. Emilii Plater w Sosnowcu.

Wielka śpiewaczka operowa, primadonna Opery Śląskiej w Bytomiu, prawie całe swoje życie mieszkała w Sosnowcu. Urodziła się 1 stycznia 1920 roku w Małogoszczy, w powiecie jędrzejowskim, jako córka Stanisława i Antoniny z Zagórskich. Od wczesnego dzieciństwa wraz z rodziną zamieszkała w Sosnowcu. Po ukończeniu szkoły podstawowej Stokowacka uczyła się w Liceum im. E. Plater. W wieku 15 lat podjęła naukę śpiewu u Ewy Herbaczewskiej w prywatnej Szkole Muzycznej. Choć zawodowo związała się z Bytomiem, to nigdy nie opuściła Sosnowca, którego była wraz z rodziną wierną mieszkanką.

Kariera artystyczna

Zadebiutowała recitalem radiowym w 1938 roku, prezentując pieśni polskie. Po wojnie uzupełniała wykształcenie muzyczne u Sergiusza Nadgryzowskiego. Zaangażowała się do Śląskiego Teatru Muzycznego w Katowicach, w którym wystąpiła w "Halce" Stanisława Moniuszki. Koncertowała na Śląsku, w Zagłębiu Dąbrowskim i Opolszczyźnie. W 1946 roku otrzymała angaż do Opery Śląskiej w Bytomiu, z którą związała się na długie lata. 21 grudnia 1946 roku zadebiutowała rolą "Musetty" w "Cyganerii".

Wkrótce zaśpiewała tytułową rolę w "Lakme". Wraz z Krystyną Szczepańską, Bogdanem Paprockim, Andrzejem Hiolskim i Antonim Majakiem tworzyła w okresie, kiedy śpiewała, najlepszy zespół gwiazd w kraju. Wystąpiła w 27 premierach Opery Śląskiej i w 36 partiach wokalnych. Do jej ulubionego repertuaru możemy zaliczyć: "Madame Butterfly", "Cyganerię" i "Toscę" Pucciniego, "Don Pasquale" Donizettiego, "Traviatę" i "Don Carlosa" Verdiego oraz "Fausta" Gounoda. Mimo że jej wielcy partnerzy ze świetnej wówczas Opery, kolejno wyruszali na podbój Polski i świata, ona, przywiązana do rodziny i swojej Sceny, pozostała. Niezwykle muzykalna, obdarzona urodą, pięknym sopranowym głosem i talentem aktorskim potrafiła jednocześnie doskonale posługiwać się techniką koloraturową. Dzięki temu z wielkim powodzeniem wcielała się w różne role - liryczne, dramatyczne, heroiczne - tworząc niezapomniane kreacje. Wielu ludzi ze starszego pokolenia pamięta je do dzisiaj.

W Teatrze Wielkim w Warszawie

W latach 1959 - 1965 zatrudniona była w Teatrze Wielkim w Warszawie, lecz nawet wtedy nie rozstała się ze sceną bytomską. 10 października 1978 roku wystąpiła tam po raz ostatni w głównej roli w "Madame Butterfly" w towarzystwie przyjaciół: Krystyny Szczepańskiej, Bogdana Paprockiego i Andrzeja Hiolskiego. W sumie wystąpiła w ponad 1500 spektaklach na scenach polskich i zagranicznych. Wraz z mężem, znanym dziennikarzem Romanem Paszkowskim wolny czas spędzała na kortach tenisowych - była mistrzynią w swojej grupie wiekowej.

Śmierć artystki

Zmarła 23 marca 1997 roku. Podczas ceremonii żałobnej w kościele Św. Józefa pożegnali ją śpiewacy Opery Ślaskiej wraz z Bogdanem Paprockim. Została pochowana na pobliskim cmentarzu przy ul. Smutnej w Sosnowcu w rodzinnym grobowcu.

Biogram opracował: Piotr Dudała