Sielec (Sosnowiec): Różnice pomiędzy wersjami
(Dodanie: linki zew.) |
(Dodanie: dzielnica infobox.) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{dzielnica infobox | |||
|dzielnica = Sielec | |||
|dopełniacz_dzielnicy = Sielca | |||
|miasto = Sosnowiec | |||
|dopełniacz_miasta = Sosnowca | |||
|herb_miasta = Herb sosnowca.png | |||
|flaga_dzielnicy = | |||
|herb_dzielnicy = | |||
|flaga_dzielnicy = | |||
|dewiza = | |||
|zdjęcie = | |||
|opis_zdjęcia = | |||
|status = dzielnica | |||
|zespół = | |||
|założone = | |||
|w_granicach_miasta = od 1902 | |||
|burmistrz = | |||
|powierzchnia = | |||
|populacja = | |||
|gęstość = | |||
|wysokość = | |||
|nr_kier = | |||
|kod_poczt = 41- | |||
|tablica_rej = | |||
|mapa_miasta = | |||
|www = | |||
|wikinews = | |||
|galeria_commons = | |||
}} | |||
'''Sielec''' - od [[1902]] roku dzielnica miasta Sosnowiec. | '''Sielec''' - od [[1902]] roku dzielnica miasta Sosnowiec. | ||
Graniczy od północy ze [[Środula (Sosnowiec)|Środulą]] i [[Zagórze (Sosnowiec)|Zagórzem]], od wschodu z Klimontowem, od południa z Dańdówką i Dębową Górą, od zachodu z [[Pogoń (Sosnowiec)|Pogonią]] i Śródmieściem, a także z Ostrą Górką. | Graniczy od północy ze [[Środula (Sosnowiec)|Środulą]] i [[Zagórze (Sosnowiec)|Zagórzem]], od wschodu z Klimontowem, od południa z Dańdówką i Dębową Górą, od zachodu z [[Pogoń (Sosnowiec)|Pogonią]] i Śródmieściem, a także z Ostrą Górką. | ||
Linia 5: | Linia 34: | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
[[Plik:Sosnowiec zamek Sielecki 01.JPG|thumb|250px|Zamek Sielecki]] | |||
Sedlecz, Siedlce, Sielce - to prastare nazwy osady rycerskiej, położonej przy szlaku z Będzina do Mysłowic. | Sedlecz, Siedlce, Sielce - to prastare nazwy osady rycerskiej, położonej przy szlaku z Będzina do Mysłowic. | ||
Wersja z 09:42, 3 maj 2013
| |||
Status | dzielnica | ||
W granicach Sosnowca | od 1902 | ||
Kod pocztowy | 41- |
Sielec - od 1902 roku dzielnica miasta Sosnowiec. Graniczy od północy ze Środulą i Zagórzem, od wschodu z Klimontowem, od południa z Dańdówką i Dębową Górą, od zachodu z Pogonią i Śródmieściem, a także z Ostrą Górką. Charakterystycznymi miejscem Sielca jest Zamek Sielecki wraz z przylegającym do niego Parkiem Sieleckim oraz pozostały po byłej kopalni "Sosnowiec" - szyb "Anna".
Historia
Sedlecz, Siedlce, Sielce - to prastare nazwy osady rycerskiej, położonej przy szlaku z Będzina do Mysłowic.
Sielec jest bardzo starą osadą. O jego istnieniu dowiadujemy się z "Liber Beneficiorum" Jana Długosza, w którym napisane jest, że w 1361 roku Abraham z Goszyc zamienia z Ottonem z Pilicy herbu Topór osadę Siedlecz na Witanowice. Długosz napisał również: "item ibi est praedium militare" (tłum.: jest tu także majętność rycerska).
Na przestrzeni długich dziejów wieś należała do wielu możnych rodów. Właścicielami Sielca byli m.in. podczaszy królewski Piotr Szafraniec, Wisław i Piotr z Mysłowic, Jaroccy, Minorowie, a w XVIII wieku Modrzewscy, Tęgoborscy, Zulińscy i Stojowscy.
W 1620 roku Sebastian Minor z Przybysławic buduje zamek. W 1824 roku Sielec wraz budynkiem zamku strawił pożar. 8 lat później - w 1832 roku został odbudowany według projektu Józefa Heintzla w kształcie jaki możemy podziwiać do dnia dzisiejszego.
"Pamiętnik Nauk i Umiejętności" z 1835 roku opisuje tą budowlę tak: "Jest on w kształcie kwadratu na bagnach i niedostępnych topielach zbudowany". Dzikie zarośla, a szczególnie drzewa wiązowe nadzwyczajnej wielkości otaczają go w koło. Musiał być niegdyś warowny, bo głębokie fossy wodą napełnione i most łyżwowy nie w innym celu mogły być stawione. Po wszystkich rogach zamku i w środku od południa są baszty ; w północnej zaś stronie kaplica z wieżą dosyć wyniosła, w której jeszcze dzwonek wisi. Mury dookoła opatrzone są strzelnicami, a pod całym zamkiem istnieją dotąd wyborne i suche piwnice, z mnóstwem różnych kryjówek i lochów do tajemnych wycieczek z warowni. Wpływ czasu, nieprzyjaciół najazdy, a najbardziej pożary, mocno zniszczyły ten zamek.Ogólna ozdoba starożytnej budowy, piękność rzeźby i innych wyrobów sztuki, zwiedzającego te zwaliska podziwem przejmuje. Starzy ludzi mówią, że zamek sielecki przez Templariuszów był zbudowany, którzy tu swe siedliska założywszy od najazdów obronę mieli, a w kaplicy nabożeństwa swe odprawiali. Mówią też niektórzy, że za ich pamięci było przy bramie więzienie w ziemii."
Z początkiem XIX wieku Sielec przeszedł w ręce niemieckie. Należał do pruskiego generała Schimmelpfeniga von der Oye (1802-1814), księcia Ludwika zu Anhalt-Coethen (do 1836 roku), Szarloty von Stolberg-Wernigerode, a od 1856 roku do hrabiego Jana Renard.
Już w 1806 roku uruchomiono w Sielcu kopalnię węgla kamiennego pod nazwą "Nadzieja Ludwika", która zapoczątkowała na tym terenie rozwój przemysłu górniczego. Czynna do 1864 roku należała do dziedziców majątku Sielce-Modrzejów. Ponownie uruchomiona przez spadkobierców hrabiego Renarda pod nazwą "Ludwik" eksploatowana była z przerwami do 1906 roku.
W latach 70. XIX wieku powstała kopalnia "Fanny". Właściwy jej rozwój przypada na lata 80. (wybudowanie szybów wydobywczych "Eulenburg" i "Renard"). Kopalnia była własnością spadkobierców hrabiego Renarda, a następnie utworzonego przez nich Gwarectwa, w którym większość udziałów posiadał kapitał francuski. W 1883 roku kopalnię przemianowano na "Renard", od 1946 roku nosiła nazwę Kopalnia "Sosnowiec". i była wiodącym zakładem wydobywczym w okolicy. Obecnie nie istnieje. W 1881 roku pojawił się tu również przemysł hutniczy za sprawą budowy na granicy z Konstantynowem huty "Katarzyna". Ostatnim sołtysem Sielca był Antoni Dziedzic.
Galeria
Linki zewnętrzne
Bibliografia
- "Sosnowiec znany i nieznany" - Jan "Przemsza" Zieliński 1997 r.,
- "Sosnowiec" - Marian Kantor Mirski - reedycja 1991 r.
- Małgorzata Śmiałek, Dzielnice Sosnowca - Zarys dziejów