Hieronim Libiszewski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
}} | }} | ||
'''Hieronim Libiszewski''' - urodził się [[25 września]] [[1909]] r. w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] jako syn Jakuba i Julii z d. Szczybroch. Ukończył Śląskie Techniczne Zakłady Naukowe w Katowicach uzyskując tytuł technika mechanika. Jako młody chłopak zainteresował się ruchem harcerskim. W [[1924]] r. wstąpił do 5. Męskiej Drużyny Harcerskiej w [[Czeladź|Czeladzi]]. Szybko zaczął się wyróżniać spośród innych harcerzy zaangażowaniem i pracowitością. Wkrótce więc został mianowany zastępowym i powierzono mu samodzielną pracę w zastępie. Trzy lata później uczestniczył w kursie dla instruktorów w Łękawie. Tak oto dla Hieronima Libiszewskiego harcerstwo stało się drogowskazem na całe życie. Pracował aktywnie nie tylko w drużynie, lecz także w Kole Harcerzy Starszych, które następnie przekształcił w Krąg Starszoharcerski. Swoją pierwszą pracę zawodową Libiszewski podjął jeszcze przed wybuchem II wojny światowej. Wykonywał obowiązki urzędnika w budynku Zarządu Głównego [[Towarzystwo Górniczo-Przemysłowe "Saturn"|Towarzystwa Górniczo-Przemysłowego „Saturn”]] w [[Czeladź|Czeladzi]]. Przez całą okupację pracował natomiast jako robotnik fizyczny na [[Kopalnia "Saturn" (Czeladź)|kopalni „Saturn”]]. Nie zaniechał jednakże działalności harcerskiej w tych trudnych latach. Przystąpił do działalności konspiracyjnej w Szarych Szeregach pod dowództwem dh hm [[Zdzisław Czarnomski|Zdzisława Czarnomskiego]]. Odznaczający się siłą moralną, odpowiedzialnością i poświęceniem Libiszewski zwrócił na siebie uwagę przełożonych, którzy po aresztowaniu Komendanta w [[1940]] r., powierzyli mu kierownictwo nad grupą starszych harcerzy. Po zakończeniu wojny podjął pracę w [[Dąbrowskie Zjednoczenie Przemysłu Węglowego w Sosnowcu|Dąbrowskim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego w Sosnowcu]] na stanowisku inspektora w dziale mechanicznym. W przedsiębiorstwie tym pracował aż do emerytury. Największym jednak spełnieniem i pasją Libiszewskiego pozostawało wciąż harcerstwo. Zaraz po wyzwoleniu rozpoczął organizowanie Komendy Hufca w [[Czeladź|Czeladzi]], pierwszej w Chorągwi Śląsko-Dąbrowskiej. Oficjalnie zaś został mianowany Komendantem na mocy Rozkazu Naczelnika ZHP z dn. [[26 listopada]] [[1945]] r. Dzięki ogromnemu hartowi ducha i umiejętnościom zjednywania sobie ludzi w niedługim czasie udało się Libiszewskiemu osiągnąć niebywałe rezultaty. Zmobilizował wspaniałych instruktorów drużyn harcerskich i już w dn.[[20 maja|20]]-[[21 maja]] [[1945]] r. mógł odbyć się Zlot Hufca ZHP w [[Czeladź|Czeladzi]] na terenie [[Park | '''Hieronim Libiszewski''' - urodził się [[25 września]] [[1909]] r. w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] jako syn Jakuba i Julii z d. Szczybroch. Ukończył Śląskie Techniczne Zakłady Naukowe w Katowicach uzyskując tytuł technika mechanika. Jako młody chłopak zainteresował się ruchem harcerskim. W [[1924]] r. wstąpił do 5. Męskiej Drużyny Harcerskiej w [[Czeladź|Czeladzi]]. Szybko zaczął się wyróżniać spośród innych harcerzy zaangażowaniem i pracowitością. Wkrótce więc został mianowany zastępowym i powierzono mu samodzielną pracę w zastępie. Trzy lata później uczestniczył w kursie dla instruktorów w Łękawie. Tak oto dla Hieronima Libiszewskiego harcerstwo stało się drogowskazem na całe życie. Pracował aktywnie nie tylko w drużynie, lecz także w Kole Harcerzy Starszych, które następnie przekształcił w Krąg Starszoharcerski. Swoją pierwszą pracę zawodową Libiszewski podjął jeszcze przed wybuchem II wojny światowej. Wykonywał obowiązki urzędnika w budynku Zarządu Głównego [[Towarzystwo Górniczo-Przemysłowe "Saturn"|Towarzystwa Górniczo-Przemysłowego „Saturn”]] w [[Czeladź|Czeladzi]]. Przez całą okupację pracował natomiast jako robotnik fizyczny na [[Kopalnia "Saturn" (Czeladź)|kopalni „Saturn”]]. Nie zaniechał jednakże działalności harcerskiej w tych trudnych latach. Przystąpił do działalności konspiracyjnej w Szarych Szeregach pod dowództwem dh hm [[Zdzisław Czarnomski|Zdzisława Czarnomskiego]]. Odznaczający się siłą moralną, odpowiedzialnością i poświęceniem Libiszewski zwrócił na siebie uwagę przełożonych, którzy po aresztowaniu Komendanta w [[1940]] r., powierzyli mu kierownictwo nad grupą starszych harcerzy. Po zakończeniu wojny podjął pracę w [[Dąbrowskie Zjednoczenie Przemysłu Węglowego w Sosnowcu|Dąbrowskim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego w Sosnowcu]] na stanowisku inspektora w dziale mechanicznym. W przedsiębiorstwie tym pracował aż do emerytury. Największym jednak spełnieniem i pasją Libiszewskiego pozostawało wciąż harcerstwo. Zaraz po wyzwoleniu rozpoczął organizowanie Komendy Hufca w [[Czeladź|Czeladzi]], pierwszej w Chorągwi Śląsko-Dąbrowskiej. Oficjalnie zaś został mianowany Komendantem na mocy Rozkazu Naczelnika ZHP z dn. [[26 listopada]] [[1945]] r. Dzięki ogromnemu hartowi ducha i umiejętnościom zjednywania sobie ludzi w niedługim czasie udało się Libiszewskiemu osiągnąć niebywałe rezultaty. Zmobilizował wspaniałych instruktorów drużyn harcerskich i już w dn.[[20 maja|20]]-[[21 maja]] [[1945]] r. mógł odbyć się Zlot Hufca ZHP w [[Czeladź|Czeladzi]] na terenie [[Park im. Henryka Jordana w Czeladzi|Parku Jordanowskiego]]. Systematycznie Hufiec rósł także w siłę pod względem liczebności. [[Czeladź]] przodowała ponadto w ruchu zuchowym. Najmłodszych przyciągały kolonie zuchowe, gry zabawy, jak również nauka pożytecznych umiejętności oraz wychowanie w duchu polskości. Ofiarną pracę na rzecz harcerstwa doskonale rozumiała żona Hieronima – Krystyna z d. Szkocna, zresztą także harcerka z Kręgu Starszoharcerskiego. Obydwoje udostępnili część swojego mieszkania na siedzibę Komendy. W takiej atmosferze zaangażowania wzrastały dwie córki państwa Libiszewskich. W [[1950]] r. ZHP został przekształcony w Organizację Harcerską. Dh Libiszewski wycofał się z działalności społecznej wśród młodzieży. Także wtedy, gdy po [[1956]] r. odrodził się Związek Harcerstwa Polskiego, nie wrócił do pracy instruktorskiej z powodu złego stanu zdrowia. Do końca życia utrzymywał jednak żywe kontakty ze swoimi wychowankami – instruktorami i harcerzami. Zmarł [[22 lipca]] [[1976]] r. w [[Czeladź|Czeladzi]] i został pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym. | ||
Źródło: http://www.muzeum-saturn.czeladz.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=330&Itemid=106 | Źródło: http://www.muzeum-saturn.czeladz.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=330&Itemid=106 | ||
Wersja z 16:47, 9 lut 2022
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| Hieronim Libiszewski | |
| Imię i nazwisko | Hieronim Libiszewski |
| Data i miejsce urodzenia | 25 września 1909 Sosnowiec |
| Data i miejsce śmierci | 22 lipca 1976 Sosnowiec |
| Zawód | działacz harcerski |
Hieronim Libiszewski - urodził się 25 września 1909 r. w Sosnowcu jako syn Jakuba i Julii z d. Szczybroch. Ukończył Śląskie Techniczne Zakłady Naukowe w Katowicach uzyskując tytuł technika mechanika. Jako młody chłopak zainteresował się ruchem harcerskim. W 1924 r. wstąpił do 5. Męskiej Drużyny Harcerskiej w Czeladzi. Szybko zaczął się wyróżniać spośród innych harcerzy zaangażowaniem i pracowitością. Wkrótce więc został mianowany zastępowym i powierzono mu samodzielną pracę w zastępie. Trzy lata później uczestniczył w kursie dla instruktorów w Łękawie. Tak oto dla Hieronima Libiszewskiego harcerstwo stało się drogowskazem na całe życie. Pracował aktywnie nie tylko w drużynie, lecz także w Kole Harcerzy Starszych, które następnie przekształcił w Krąg Starszoharcerski. Swoją pierwszą pracę zawodową Libiszewski podjął jeszcze przed wybuchem II wojny światowej. Wykonywał obowiązki urzędnika w budynku Zarządu Głównego Towarzystwa Górniczo-Przemysłowego „Saturn” w Czeladzi. Przez całą okupację pracował natomiast jako robotnik fizyczny na kopalni „Saturn”. Nie zaniechał jednakże działalności harcerskiej w tych trudnych latach. Przystąpił do działalności konspiracyjnej w Szarych Szeregach pod dowództwem dh hm Zdzisława Czarnomskiego. Odznaczający się siłą moralną, odpowiedzialnością i poświęceniem Libiszewski zwrócił na siebie uwagę przełożonych, którzy po aresztowaniu Komendanta w 1940 r., powierzyli mu kierownictwo nad grupą starszych harcerzy. Po zakończeniu wojny podjął pracę w Dąbrowskim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego w Sosnowcu na stanowisku inspektora w dziale mechanicznym. W przedsiębiorstwie tym pracował aż do emerytury. Największym jednak spełnieniem i pasją Libiszewskiego pozostawało wciąż harcerstwo. Zaraz po wyzwoleniu rozpoczął organizowanie Komendy Hufca w Czeladzi, pierwszej w Chorągwi Śląsko-Dąbrowskiej. Oficjalnie zaś został mianowany Komendantem na mocy Rozkazu Naczelnika ZHP z dn. 26 listopada 1945 r. Dzięki ogromnemu hartowi ducha i umiejętnościom zjednywania sobie ludzi w niedługim czasie udało się Libiszewskiemu osiągnąć niebywałe rezultaty. Zmobilizował wspaniałych instruktorów drużyn harcerskich i już w dn.20-21 maja 1945 r. mógł odbyć się Zlot Hufca ZHP w Czeladzi na terenie Parku Jordanowskiego. Systematycznie Hufiec rósł także w siłę pod względem liczebności. Czeladź przodowała ponadto w ruchu zuchowym. Najmłodszych przyciągały kolonie zuchowe, gry zabawy, jak również nauka pożytecznych umiejętności oraz wychowanie w duchu polskości. Ofiarną pracę na rzecz harcerstwa doskonale rozumiała żona Hieronima – Krystyna z d. Szkocna, zresztą także harcerka z Kręgu Starszoharcerskiego. Obydwoje udostępnili część swojego mieszkania na siedzibę Komendy. W takiej atmosferze zaangażowania wzrastały dwie córki państwa Libiszewskich. W 1950 r. ZHP został przekształcony w Organizację Harcerską. Dh Libiszewski wycofał się z działalności społecznej wśród młodzieży. Także wtedy, gdy po 1956 r. odrodził się Związek Harcerstwa Polskiego, nie wrócił do pracy instruktorskiej z powodu złego stanu zdrowia. Do końca życia utrzymywał jednak żywe kontakty ze swoimi wychowankami – instruktorami i harcerzami. Zmarł 22 lipca 1976 r. w Czeladzi i został pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym.
Źródło: http://www.muzeum-saturn.czeladz.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=330&Itemid=106
