Natalia Stokowacka: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = [[1 stycznia]] [[1920]] | |data urodzenia = [[1 stycznia]] [[1920]] | ||
|miejsce urodzenia = | |miejsce urodzenia = Małogoszcz | ||
|imię przy narodzeniu = | |imię przy narodzeniu = | ||
|data śmierci = [[23 marca]] [[1997]] | |data śmierci = [[23 marca]] [[1997]] | ||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku = | ||
|zawód = | |zawód = śpiewaczka operowa | ||
|odznaczenia = | |odznaczenia = | ||
|commons = | |commons = | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
}} | }} | ||
Natalia Stokowacka (1920-1997) | '''Natalia Stokowacka''' - (ur. [[1 stycznia]] [[1920]] w Małogoszczy, zm - [[23 marca]] [[1997]] w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]) śpiewaczka operowa. | ||
==Młodość spędzona w Sosnowcu== | |||
Zadebiutowała recitalem radiowym w 1938 roku, prezentując pieśni polskie. Po wojnie uzupełniała wykształcenie muzyczne u Sergiusza Nadgryzowskiego. Zaangażowała się do Śląskiego Teatru Muzycznego w Katowicach, w którym wystąpiła w "Halce" Stanisława Moniuszki. Koncertowała na Śląsku, w Zagłębiu Dąbrowskim i Opolszczyźnie. W 1946 roku otrzymała angaż do Opery Śląskiej w Bytomiu, z którą związała się na długie lata. 21 grudnia 1946 roku zadebiutowała rolą "Musetty" w "Cyganerii". | Wychowała się w [[Klimontów (Sosnowiec)|Klimontowie]], absolwentka [[II Liceum Ogólnokształcące im. Emilii Plater w Sosnowcu|Liceum im. Emilii Plater w Sosnowcu]]. | ||
Wielka śpiewaczka operowa, primadonna Opery Śląskiej w Bytomiu, prawie całe swoje życie mieszkała w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]. Urodziła się [[1 stycznia]] [[1920]] roku w Małogoszczy, w powiecie jędrzejowskim, jako córka Stanisława i Antoniny z Zagórskich. Od wczesnego dzieciństwa wraz z rodziną zamieszkała w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]. Po ukończeniu szkoły podstawowej Stokowacka uczyła się w [[II Liceum Ogólnokształcące im. Emilii Plater w Sosnowcu|Liceum im. E. Plater]]. W wieku 15 lat podjęła naukę śpiewu u Ewy Herbaczewskiej w prywatnej Szkole Muzycznej. Choć zawodowo związała się z Bytomiem, to nigdy nie opuściła [[Sosnowiec|Sosnowca]], którego była wraz z rodziną wierną mieszkanką. | |||
==Kariera artystyczna== | |||
Zadebiutowała recitalem radiowym w [[1938]] roku, prezentując pieśni polskie. Po wojnie uzupełniała wykształcenie muzyczne u Sergiusza Nadgryzowskiego. Zaangażowała się do Śląskiego Teatru Muzycznego w Katowicach, w którym wystąpiła w "Halce" Stanisława Moniuszki. Koncertowała na Śląsku, w [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębiu Dąbrowskim]] i Opolszczyźnie. W [[1946]] roku otrzymała angaż do Opery Śląskiej w Bytomiu, z którą związała się na długie lata. [[21 grudnia]] [[1946]] roku zadebiutowała rolą "Musetty" w "Cyganerii". | |||
Wkrótce zaśpiewała tytułową rolę w "Lakme". Wraz z Krystyną Szczepańską, Bogdanem Paprockim, Andrzejem Hiolskim i Antonim Majakiem tworzyła w okresie, kiedy śpiewała, najlepszy zespół gwiazd w kraju. Wystąpiła w 27 premierach Opery Śląskiej i w 36 partiach wokalnych. Do jej ulubionego repertuaru możemy zaliczyć: "Madame Butterfly", "Cyganerię" i "Toscę" Pucciniego, "Don Pasquale" Donizettiego, "Traviatę" i "Don Carlosa" Verdiego oraz "Fausta" Gounoda. Mimo że jej wielcy partnerzy ze świetnej wówczas Opery, kolejno wyruszali na podbój Polski i świata, ona, przywiązana do rodziny i swojej Sceny, pozostała. Niezwykle muzykalna, obdarzona urodą, pięknym sopranowym głosem i talentem aktorskim potrafiła jednocześnie doskonale posługiwać się techniką koloraturową. Dzięki temu z wielkim powodzeniem wcielała się w różne role - liryczne, dramatyczne, heroiczne - tworząc niezapomniane kreacje. Wielu ludzi ze starszego pokolenia pamięta je do dzisiaj. | Wkrótce zaśpiewała tytułową rolę w "Lakme". Wraz z Krystyną Szczepańską, Bogdanem Paprockim, Andrzejem Hiolskim i Antonim Majakiem tworzyła w okresie, kiedy śpiewała, najlepszy zespół gwiazd w kraju. Wystąpiła w 27 premierach Opery Śląskiej i w 36 partiach wokalnych. Do jej ulubionego repertuaru możemy zaliczyć: "Madame Butterfly", "Cyganerię" i "Toscę" Pucciniego, "Don Pasquale" Donizettiego, "Traviatę" i "Don Carlosa" Verdiego oraz "Fausta" Gounoda. Mimo że jej wielcy partnerzy ze świetnej wówczas Opery, kolejno wyruszali na podbój Polski i świata, ona, przywiązana do rodziny i swojej Sceny, pozostała. Niezwykle muzykalna, obdarzona urodą, pięknym sopranowym głosem i talentem aktorskim potrafiła jednocześnie doskonale posługiwać się techniką koloraturową. Dzięki temu z wielkim powodzeniem wcielała się w różne role - liryczne, dramatyczne, heroiczne - tworząc niezapomniane kreacje. Wielu ludzi ze starszego pokolenia pamięta je do dzisiaj. | ||
W latach 1959-1965 zatrudniona była w Teatrze Wielkim w Warszawie, lecz nawet wtedy nie rozstała się ze sceną bytomską. 10 października 1978 roku wystąpiła tam po raz ostatni w głównej roli w "Madame Butterfly" w towarzystwie przyjaciół: Krystyny Szczepańskiej, Bogdana Paprockiego i Andrzeja Hiolskiego. W sumie wystąpiła w ponad 1500 spektaklach na scenach polskich i zagranicznych. Wraz z mężem, znanym dziennikarzem Romanem Paszkowskim wolny czas spędzała na kortach tenisowych - była mistrzynią w swojej grupie wiekowej. | ==W Teatrze Wielkim w Warszawie== | ||
W latach [[1959]] - [[1965]] zatrudniona była w Teatrze Wielkim w Warszawie, lecz nawet wtedy nie rozstała się ze sceną bytomską. [[10 października]] [[1978]] roku wystąpiła tam po raz ostatni w głównej roli w "Madame Butterfly" w towarzystwie przyjaciół: Krystyny Szczepańskiej, Bogdana Paprockiego i Andrzeja Hiolskiego. W sumie wystąpiła w ponad 1500 spektaklach na scenach polskich i zagranicznych. Wraz z mężem, znanym dziennikarzem Romanem Paszkowskim wolny czas spędzała na kortach tenisowych - była mistrzynią w swojej grupie wiekowej. | |||
==Śmierć artystki== | |||
Zmarła [[23 marca]] [[1997]] roku. Podczas ceremonii żałobnej w kościele Św. Józefa pożegnali ją śpiewacy Opery Ślaskiej wraz z Bogdanem Paprockim. Została pochowana na pobliskim cmentarzu przy ul. Smutnej w Sosnowcu w rodzinnym grobowcu. | Zmarła [[23 marca]] [[1997]] roku. Podczas ceremonii żałobnej w kościele [[Parafia p.w. św. Józefa Rzemieślnika w Sosnowcu|Św. Józefa]] pożegnali ją śpiewacy Opery Ślaskiej wraz z Bogdanem Paprockim. Została pochowana na pobliskim [[Cmentarz katolicki przy ul. Smutnej w Sosnowcu|cmentarzu przy ul. Smutnej w Sosnowcu]] w rodzinnym grobowcu. | ||
''Biogram opracował: Piotr Dudała'' | ''Biogram opracował: Piotr Dudała'' | ||
[[Kategoria: Zagłębiowskie Biogramy|Stokowacka Natalia]] | [[Kategoria: Zagłębiowskie Biogramy|Stokowacka, Natalia]] | ||
[[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Stokowacka Natalia]] | [[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Stokowacka, Natalia]] | ||
[[Kategoria:Śpiewacy|Stokowacka, Natalia]] | |||
[[Kategoria:Ludzie muzyki|Stokowacka, Natalia]] | |||
[[Kategoria:Ludzie związani z Klimontowem|Stokowacka, Natalia]] | |||
Aktualna wersja na dzień 13:34, 22 mar 2017
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Natalia Stokowacka | |
| Imię i nazwisko | Natalia Stokowacka |
| Data i miejsce urodzenia | 1 stycznia 1920 Małogoszcz |
| Data i miejsce śmierci | 23 marca 1997 Sosnowiec |
| Zawód | śpiewaczka operowa |
Natalia Stokowacka - (ur. 1 stycznia 1920 w Małogoszczy, zm - 23 marca 1997 w Sosnowcu) śpiewaczka operowa.
Młodość spędzona w Sosnowcu
Wychowała się w Klimontowie, absolwentka Liceum im. Emilii Plater w Sosnowcu.
Wielka śpiewaczka operowa, primadonna Opery Śląskiej w Bytomiu, prawie całe swoje życie mieszkała w Sosnowcu. Urodziła się 1 stycznia 1920 roku w Małogoszczy, w powiecie jędrzejowskim, jako córka Stanisława i Antoniny z Zagórskich. Od wczesnego dzieciństwa wraz z rodziną zamieszkała w Sosnowcu. Po ukończeniu szkoły podstawowej Stokowacka uczyła się w Liceum im. E. Plater. W wieku 15 lat podjęła naukę śpiewu u Ewy Herbaczewskiej w prywatnej Szkole Muzycznej. Choć zawodowo związała się z Bytomiem, to nigdy nie opuściła Sosnowca, którego była wraz z rodziną wierną mieszkanką.
Kariera artystyczna
Zadebiutowała recitalem radiowym w 1938 roku, prezentując pieśni polskie. Po wojnie uzupełniała wykształcenie muzyczne u Sergiusza Nadgryzowskiego. Zaangażowała się do Śląskiego Teatru Muzycznego w Katowicach, w którym wystąpiła w "Halce" Stanisława Moniuszki. Koncertowała na Śląsku, w Zagłębiu Dąbrowskim i Opolszczyźnie. W 1946 roku otrzymała angaż do Opery Śląskiej w Bytomiu, z którą związała się na długie lata. 21 grudnia 1946 roku zadebiutowała rolą "Musetty" w "Cyganerii".
Wkrótce zaśpiewała tytułową rolę w "Lakme". Wraz z Krystyną Szczepańską, Bogdanem Paprockim, Andrzejem Hiolskim i Antonim Majakiem tworzyła w okresie, kiedy śpiewała, najlepszy zespół gwiazd w kraju. Wystąpiła w 27 premierach Opery Śląskiej i w 36 partiach wokalnych. Do jej ulubionego repertuaru możemy zaliczyć: "Madame Butterfly", "Cyganerię" i "Toscę" Pucciniego, "Don Pasquale" Donizettiego, "Traviatę" i "Don Carlosa" Verdiego oraz "Fausta" Gounoda. Mimo że jej wielcy partnerzy ze świetnej wówczas Opery, kolejno wyruszali na podbój Polski i świata, ona, przywiązana do rodziny i swojej Sceny, pozostała. Niezwykle muzykalna, obdarzona urodą, pięknym sopranowym głosem i talentem aktorskim potrafiła jednocześnie doskonale posługiwać się techniką koloraturową. Dzięki temu z wielkim powodzeniem wcielała się w różne role - liryczne, dramatyczne, heroiczne - tworząc niezapomniane kreacje. Wielu ludzi ze starszego pokolenia pamięta je do dzisiaj.
W Teatrze Wielkim w Warszawie
W latach 1959 - 1965 zatrudniona była w Teatrze Wielkim w Warszawie, lecz nawet wtedy nie rozstała się ze sceną bytomską. 10 października 1978 roku wystąpiła tam po raz ostatni w głównej roli w "Madame Butterfly" w towarzystwie przyjaciół: Krystyny Szczepańskiej, Bogdana Paprockiego i Andrzeja Hiolskiego. W sumie wystąpiła w ponad 1500 spektaklach na scenach polskich i zagranicznych. Wraz z mężem, znanym dziennikarzem Romanem Paszkowskim wolny czas spędzała na kortach tenisowych - była mistrzynią w swojej grupie wiekowej.
Śmierć artystki
Zmarła 23 marca 1997 roku. Podczas ceremonii żałobnej w kościele Św. Józefa pożegnali ją śpiewacy Opery Ślaskiej wraz z Bogdanem Paprockim. Została pochowana na pobliskim cmentarzu przy ul. Smutnej w Sosnowcu w rodzinnym grobowcu.
Biogram opracował: Piotr Dudała
