Marian Kantor-Mirski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Marian Leon Kantor-Mirski''', pseudonim Mirski (ur. [[22 czerwca]] [[1884]] w Hohenbach, niemieckiej kolonii w Czerminie w okolicach Mielca, zamordowany [[18 marca]] [[1942]] w Auschwitz-Birkenau) – nauczyciel, urzędnik, legionista, publicysta, wybitny badacz historii [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia]], społecznik, ojciec Tadeusza Kantora, kapitan | {{Biogram infobox | ||
|imię i nazwisko = Marian Kantor-Mirski | |||
|pseudonim = | |||
|grafika = Marian Kantor-Mirski.jpg | |||
|opis grafiki = | |||
|podpis = | |||
|data urodzenia = [[22 czerwca]] [[1884]] | |||
|miejsce urodzenia = Hohenbach | |||
|imię przy narodzeniu = | |||
|data śmierci = [[18 marca]] [[1942]] | |||
|miejsce śmierci = Oświęcim | |||
|przyczyna śmierci = | |||
|miejsce spoczynku = | |||
|zawód = | |||
|odznaczenia = | |||
|www = | |||
}} | |||
'''Marian Leon Kantor-Mirski''', pseudonim '''Mirski''' (ur. [[22 czerwca]] [[1884]] w Hohenbach, niemieckiej kolonii w Czerminie w okolicach Mielca, zamordowany [[18 marca]] [[1942]] w Auschwitz-Birkenau) – nauczyciel, urzędnik, legionista, publicysta, wybitny badacz historii [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia]], społecznik, ojciec Tadeusza Kantora, kapitan administracji Wojska Polskiego. | |||
Po ukończeniu seminarium nauczycielskiego w Tarnowie był nauczycielem w rodzinnej Małopolsce. Podczas I wojny światowej walczył w legionach, działał w Polskiej Organizacji Wojskowej pod pseudonimem "Mirski", brał udział w powstaniach śląskich i służbę zakończył w stopniu kapitana administracji ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r. | Po ukończeniu seminarium nauczycielskiego w Tarnowie był nauczycielem w rodzinnej Małopolsce. Podczas I wojny światowej walczył w legionach, działał w Polskiej Organizacji Wojskowej pod pseudonimem "Mirski", brał udział w powstaniach śląskich i służbę zakończył w stopniu kapitana administracji ze starszeństwem z [[1 czerwca]] [[1919]] r. | ||
Zaangażowany w walkę o polskość tego regionu kraju, w naturalny sposób pozostał na tych terenach; organizował na Śląsku polskie szkolnictwo i oświatę, mieszkając m.in. w Rudzie Śląskiej. Zdymisjonowany w 1926 r., przeniósł się do Małopolski Zachodniej – na teren [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia Dąbrowskiego]], które jako Małopolanin odkrył i ukochał, stając się jego szczególnym kronikarzem. Zamieszkał w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] (1928-38). Od maja 1928 pracował w Powiatowej Kasie Chorych w Sosnowcu i rozpoczął współpracę z "Kurierem Zagłębia". W 1929 r. opublikował pierwszą pracę o Włodowicach. W 1931 r. pełnił funkcję naczelnego redaktora tygodnika Towarzystwa Artystyczno-Literackiego "Gontyna". W latach 1931-1932 opublikował cykl zeszytów "Z przeszłości Zagłębia Dąbrowskiego i okolicy". Cykl "Ziemia Zawierciańska" wydawał w latach 1932-1935, "Ziemia Olkuska w przeszłości" w 1936 roku. Był autorem m.in. prac: "Lud Zagłębia Dąbrowskiego", [[Sławetny Cech Szewski Królewskiego i Wolnego Miasta Będzina w wiekach XVI - XVIII (1934)|"Sławetny cech szewski królewskiego i wolnego miasta Będzina w w. XVI-XVIII"]]; część jego prac pozostała w rękopisie, także z przyczyn finansowych. Próbował, bez powodzenia, wydawać tygodnik "Wędrowiec". | Zaangażowany w walkę o polskość tego regionu kraju, w naturalny sposób pozostał na tych terenach; organizował na Śląsku polskie szkolnictwo i oświatę, mieszkając m.in. w Rudzie Śląskiej. Zdymisjonowany w [[1926]] r., przeniósł się do Małopolski Zachodniej – na teren [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia Dąbrowskiego]], które jako Małopolanin odkrył i ukochał, stając się jego szczególnym kronikarzem. | ||
W 1934 roku wydał wspomnienia legionowe pt. "Od Rarańczy do Kaniowa". Druga połowa lat trzydziestych to narastające kłopoty finansowe, niezrozumienie – i w końcu powrót w głąb Małopolski, gdzie zdawał się czuć pewniejszy. Mieszkał w Krakowie i Tarnowie. Tam został aresztowany przez Niemców i wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, gdzie zginął 18 marca 1942 r. | |||
Zamieszkał w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] (1928-38). Od maja [[1928]] pracował w Powiatowej Kasie Chorych w Sosnowcu i rozpoczął współpracę z "Kurierem Zagłębia". W [[1929]] r. opublikował pierwszą pracę o [[Włodowice (gm. Włodowice)|Włodowicach]]. W [[1931]] r. pełnił funkcję naczelnego redaktora tygodnika Towarzystwa Artystyczno-Literackiego "Gontyna". | |||
W latach [[1931]]-[[1932]] opublikował cykl zeszytów [[Z przeszłości Zagłębia Dąbrowskiego i okolicy - Szkice monograficzne z ilustracjami (1)|"Z przeszłości Zagłębia Dąbrowskiego i okolicy"]]. Cykl "Ziemia Zawierciańska" wydawał w latach 1932-1935, "[[Ziemia Olkuska w przeszłości]]" w [[1936]] roku. Był autorem m.in. prac: "Lud Zagłębia Dąbrowskiego", [[Sławetny Cech Szewski Królewskiego i Wolnego Miasta Będzina w wiekach XVI - XVIII (1934)|"Sławetny cech szewski królewskiego i wolnego miasta Będzina w w. XVI-XVIII"]]; część jego prac pozostała w rękopisie, także z przyczyn finansowych. Próbował, bez powodzenia, wydawać tygodnik "Wędrowiec". | |||
W [[1934]] roku wydał wspomnienia legionowe pt. "Od Rarańczy do Kaniowa". Druga połowa lat trzydziestych to narastające kłopoty finansowe, niezrozumienie – i w końcu powrót w głąb Małopolski, gdzie zdawał się czuć pewniejszy. Mieszkał w Krakowie i Tarnowie. Tam został aresztowany przez Niemców i wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, gdzie zginął [[18 marca]] [[1942]] r. | |||
{{DEFAULTSORT:Kantor, Marian}} | {{DEFAULTSORT:Kantor, Marian}} | ||
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Kantor-Mirski]] | [[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Kantor-Mirski, Marian]] | ||
[[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem]] | [[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Kantor-Mirski, Marian]] | ||
[[Kategoria:Pedagodzy|Kantor-Mirski, Marian]] | |||
[[Kategoria:Publicyści|Kantor-Mirski, Marian]] | |||
[[Kategoria:Żołnierze Legionów Polskich|Kantor-Mirski, Marian]] | |||
[[Kategoria:Działacze konspiracji niepodległościowej|Kantor-Mirski, Marian]] | |||
[[Kategoria:Uczestnicy powstań śląskich|Kantor-Mirski, Marian]] | |||
[[Kategoria:Dziennikarze|Kantor-Mirski, Marian]] | |||
[[Kategoria:Więźniowie obozów koncentracyjnych|Kantor-Mirski, Marian]] | |||
Aktualna wersja na dzień 14:33, 12 sie 2022
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| |
| Imię i nazwisko | Marian Kantor-Mirski |
| Data i miejsce urodzenia | 22 czerwca 1884 Hohenbach |
| Data i miejsce śmierci | 18 marca 1942 Oświęcim |
Marian Leon Kantor-Mirski, pseudonim Mirski (ur. 22 czerwca 1884 w Hohenbach, niemieckiej kolonii w Czerminie w okolicach Mielca, zamordowany 18 marca 1942 w Auschwitz-Birkenau) – nauczyciel, urzędnik, legionista, publicysta, wybitny badacz historii Zagłębia, społecznik, ojciec Tadeusza Kantora, kapitan administracji Wojska Polskiego.
Po ukończeniu seminarium nauczycielskiego w Tarnowie był nauczycielem w rodzinnej Małopolsce. Podczas I wojny światowej walczył w legionach, działał w Polskiej Organizacji Wojskowej pod pseudonimem "Mirski", brał udział w powstaniach śląskich i służbę zakończył w stopniu kapitana administracji ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.
Zaangażowany w walkę o polskość tego regionu kraju, w naturalny sposób pozostał na tych terenach; organizował na Śląsku polskie szkolnictwo i oświatę, mieszkając m.in. w Rudzie Śląskiej. Zdymisjonowany w 1926 r., przeniósł się do Małopolski Zachodniej – na teren Zagłębia Dąbrowskiego, które jako Małopolanin odkrył i ukochał, stając się jego szczególnym kronikarzem.
Zamieszkał w Sosnowcu (1928-38). Od maja 1928 pracował w Powiatowej Kasie Chorych w Sosnowcu i rozpoczął współpracę z "Kurierem Zagłębia". W 1929 r. opublikował pierwszą pracę o Włodowicach. W 1931 r. pełnił funkcję naczelnego redaktora tygodnika Towarzystwa Artystyczno-Literackiego "Gontyna".
W latach 1931-1932 opublikował cykl zeszytów "Z przeszłości Zagłębia Dąbrowskiego i okolicy". Cykl "Ziemia Zawierciańska" wydawał w latach 1932-1935, "Ziemia Olkuska w przeszłości" w 1936 roku. Był autorem m.in. prac: "Lud Zagłębia Dąbrowskiego", "Sławetny cech szewski królewskiego i wolnego miasta Będzina w w. XVI-XVIII"; część jego prac pozostała w rękopisie, także z przyczyn finansowych. Próbował, bez powodzenia, wydawać tygodnik "Wędrowiec".
W 1934 roku wydał wspomnienia legionowe pt. "Od Rarańczy do Kaniowa". Druga połowa lat trzydziestych to narastające kłopoty finansowe, niezrozumienie – i w końcu powrót w głąb Małopolski, gdzie zdawał się czuć pewniejszy. Mieszkał w Krakowie i Tarnowie. Tam został aresztowany przez Niemców i wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, gdzie zginął 18 marca 1942 r.
