Franciszek Zientara: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 30: Linia 30:


==Edukacja==
==Edukacja==
Początkowo uczęszczał do szkoły elemntarnej w rodzinnej miejscowości. Następnie w 1876 r. rozpoczął naukę w gimnazjum w Pińczowie by po ukończeniu w nim czterech klas przenieść się do Gimnazjum Rządowego w kielcach, gdzie zaprzyjaźnił się ze Stefanem Żeromskim, który w późniejszym czasie utrwalił go jako pierwowzór jednego z bohaterów w "Syzyfowych pracach" .  
Początkowo uczęszczał do szkoły elementarnej w rodzinnej miejscowości. Następnie w 1876 r. rozpoczął naukę w gimnazjum w Pińczowie by po ukończeniu w nim czterech klas przenieść się do Gimnazjum Rządowego w Kielcach, gdzie zaprzyjaźnił się ze Stefanem Żeromskim, który w późniejszym czasie utrwalił go jako pierwowzór jednego z bohaterów w "Syzyfowych pracach" .  
W 1884 roku wstąpił do seminarium Duchownego w Kielcach. Po pięciu latach w 1889 r. otrzymał z rąk bp. diecezji kieleckiej Tomasza Teofila Kulińskiego święcenia kapłańskie.
W 1884 roku wstąpił do seminarium Duchownego w Kielcach. Po pięciu latach w 1889 r. otrzymał z rąk bp. diecezji kieleckiej Tomasza Teofila Kulińskiego święcenia kapłańskie.


==Praca duszpasterska==
==Praca duszpasterska==
Początkowo był wikariuszem w Goleniowach,Złotym Potoku skąd trafił do Kromołowa. W tym czasie Zawiercie Małe i Duże będące wsią nie posiadało kościoła, społeczność należała do parafii w Kromołowie, gdzie w kościele p.w. św. Mikołaja odbywały się wszytskie obrzędy takie jak chrzty, śluby i komunie. Wobec dość dużej odległości jaką musieli pokonywać parafianie ks. prałat Karol Barcz powziął decyzje że w znajdującej się w Zawierciu kapliczce (powstała prawdopodobnie w latach 1891-92, będą odbywały się msze wieczorne i ranne które będzie odprawiał ks. Franciszek Zientara.
Początkowo był wikariuszem w Goleniowach, Złotym Potoku skąd w 1895 r. trafił do Kromołowa. W tym czasie Zawiercie Małe i Duże będące wsią nie posiadało kościoła, społeczność należała do parafii w Kromołowie, gdzie w kościele p.w. św. Mikołaja odbywały się wszystkie obrzędy takie jak chrzty, śluby i komunie. Wobec dość dużej odległości jaką musieli pokonywać parafianie ks. prałat Karol Barcz powziął decyzje że w znajdującej się w Zawierciu kapliczce (powstała prawdopodobnie w latach 1891-92, będą odbywały się msze wieczorne i ranne które będzie odprawiał ks. Franciszek Zientara.
Po usilnych staraniach komitetu budowy kościoła w sierpnia 1897 roku ksiądz wikariusz Fr. Zienatara przybył na stałe do Zawiercia, gdzie zaczął nadzorować pracę nad budową kościoła.
Po usilnych staraniach komitetu budowy kościoła w sierpnia 1897 roku ksiądz wikariusz Fr. Zienatara przybył na stałe do Zawiercia, gdzie zaczął nadzorować pracę nad budową kościoła.
13 czerwca 1903 roku została podjęta decyzja o utworzeniu parafii p.w. św. Ap. Piotra i Pawła w Zawierciu, która w tym samym roku została erygowana przez ordynariusza bpa. T. Kulińskiego, wydzielona została z parafii św. Mikołaja BW w Kromołowie. W listopadzie 1903 roku, w imieniu biskupa ksiądz Fr. Zientara poświęcił świątynie gdzie została odprawiona pierwsza msza. 8 grudnia 1903 r. ks. Fr. Zientara zostaje mianowany proboszczem nowej parafii.
13 czerwca 1903 roku została podjęta decyzja o utworzeniu parafii p.w. św. Ap. Piotra i Pawła w Zawierciu, która w tym samym roku została erygowana przez ordynariusza bpa. T. Kulińskiego, wydzielona została z parafii św. Mikołaja BW w Kromołowie. W listopadzie 1903 roku, w imieniu biskupa ksiądz Fr. Zientara poświęcił świątynie gdzie została odprawiona pierwsza msza. 8 grudnia 1903 r. ks. Fr. Zientara zostaje mianowany proboszczem nowej parafii.
W nowej parafii ksiądz proboszcz służył zawwze swoim wiernym dobrą radą i wsparciem. Organizował życie kościelne oraz włączał się w działaność narodową. W 1897 r. wraz z organistą Kzimierzem Czaplą założył chór kościelny oraz orkiestrę smyczkowo-dętą, które w późniejsztm czasie przekształciło się w Towarzystwo śpiewcze Lira, którego był przez długi okres prezesem. Angażował się w sprawy szkolnictwa. Od początku przybycia do Zawiercia nauczał religii a także był członkiem rady pedagogicznej w szkole TAZ oraz członkiem Towarzystwa Wpisów Szkolnych.
W nowej parafii ksiądz proboszcz służył zawsze swoim wiernym dobrą radą i wsparciem. Organizował życie kościelne oraz włączał się w działalność narodową. W 1897 r. wraz z organistą Kazimierzem Czaplą założył chór kościelny oraz orkiestrę smyczkowo-dętą, które w późniejszym czasie przekształciło się w Towarzystwo śpiewacze Lira, którego był przez długi okres prezesem. Angażował się w sprawy szkolnictwa. Od początku przybycia do Zawiercia nauczał religii a także był członkiem rady pedagogicznej w szkole TAZ oraz członkiem Towarzystwa Wpisów Szkolnych.
   
   
 
===Bibliografia===
 
*Praca zbiorowa pod redakcją Zdzisława Jagodzińskiego: Monografia Zawiercia,. Zawiercie: 2003, s. 627. ISBN 83-905651-5-3.
*Tygodnik Katolicki "Niedziela"


[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Zientara, Franciszek]]
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Zientara, Franciszek]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Zawierciem|Zientara, Franciszek]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Zawierciem|Zientara, Franciszek]]

Aktualna wersja na dzień 19:10, 13 wrz 2013

Ksiądz Prałat Franciszek Zientara

Zagłębiowskie Biogramy
Franciszek Zientara
Imię i nazwisko Franciszek Zientara
Data i miejsce urodzenia 4 października 1862
Kobylniki
Data i miejsce śmierci 11 kwietnia 1938
Zawiercie
Miejsce spoczynku Cmentarz katolicki w Zawierciu
Zawód Duchowny


Ksiądz Prałat Franciszek Zientara ( ur. 4 października 1862 r. w Kobylniki, zm. 11 kwietnia 1938 r. w Zawierciu) - pierwszy proboszcz parafii przy kościele p.w. św. Ap. Piotra i Pawła w Zawierciu.

Rodzina

Urodził się w rodzinie Józefa i Marianny z Bochniów we wsi Kobylniki należącej do parafii Skalbmierz, w gminie Topola powiatu pińczowskiego.

Edukacja

Początkowo uczęszczał do szkoły elementarnej w rodzinnej miejscowości. Następnie w 1876 r. rozpoczął naukę w gimnazjum w Pińczowie by po ukończeniu w nim czterech klas przenieść się do Gimnazjum Rządowego w Kielcach, gdzie zaprzyjaźnił się ze Stefanem Żeromskim, który w późniejszym czasie utrwalił go jako pierwowzór jednego z bohaterów w "Syzyfowych pracach" . W 1884 roku wstąpił do seminarium Duchownego w Kielcach. Po pięciu latach w 1889 r. otrzymał z rąk bp. diecezji kieleckiej Tomasza Teofila Kulińskiego święcenia kapłańskie.

Praca duszpasterska

Początkowo był wikariuszem w Goleniowach, Złotym Potoku skąd w 1895 r. trafił do Kromołowa. W tym czasie Zawiercie Małe i Duże będące wsią nie posiadało kościoła, społeczność należała do parafii w Kromołowie, gdzie w kościele p.w. św. Mikołaja odbywały się wszystkie obrzędy takie jak chrzty, śluby i komunie. Wobec dość dużej odległości jaką musieli pokonywać parafianie ks. prałat Karol Barcz powziął decyzje że w znajdującej się w Zawierciu kapliczce (powstała prawdopodobnie w latach 1891-92, będą odbywały się msze wieczorne i ranne które będzie odprawiał ks. Franciszek Zientara. Po usilnych staraniach komitetu budowy kościoła w sierpnia 1897 roku ksiądz wikariusz Fr. Zienatara przybył na stałe do Zawiercia, gdzie zaczął nadzorować pracę nad budową kościoła. 13 czerwca 1903 roku została podjęta decyzja o utworzeniu parafii p.w. św. Ap. Piotra i Pawła w Zawierciu, która w tym samym roku została erygowana przez ordynariusza bpa. T. Kulińskiego, wydzielona została z parafii św. Mikołaja BW w Kromołowie. W listopadzie 1903 roku, w imieniu biskupa ksiądz Fr. Zientara poświęcił świątynie gdzie została odprawiona pierwsza msza. 8 grudnia 1903 r. ks. Fr. Zientara zostaje mianowany proboszczem nowej parafii. W nowej parafii ksiądz proboszcz służył zawsze swoim wiernym dobrą radą i wsparciem. Organizował życie kościelne oraz włączał się w działalność narodową. W 1897 r. wraz z organistą Kazimierzem Czaplą założył chór kościelny oraz orkiestrę smyczkowo-dętą, które w późniejszym czasie przekształciło się w Towarzystwo śpiewacze Lira, którego był przez długi okres prezesem. Angażował się w sprawy szkolnictwa. Od początku przybycia do Zawiercia nauczał religii a także był członkiem rady pedagogicznej w szkole TAZ oraz członkiem Towarzystwa Wpisów Szkolnych.

Bibliografia

  • Praca zbiorowa pod redakcją Zdzisława Jagodzińskiego: Monografia Zawiercia,. Zawiercie: 2003, s. 627. ISBN 83-905651-5-3.
  • Tygodnik Katolicki "Niedziela"