Marian Świderski: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „'''Marian Świderski''' (ur. 3 sierpnia 1900 r. w Zawierciu, zm. w 1986 r. w Radomiu) Zdobył wykształcenie średnie w kierunku humanistycznym. W roku 1918 brał czy...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Biogram infobox | |||
|imię i nazwisko = Marian Świderski | |||
|pseudonim = | |||
|grafika = OSOBA.png | |||
|opis grafiki = | |||
|podpis = | |||
|data urodzenia = [[3 sierpnia]] [[1900]] | |||
|miejsce urodzenia = [[Zawiercie]] | |||
|imię przy narodzeniu = | |||
|data śmierci =[[1986]] | |||
|miejsce śmierci = Radom | |||
|przyczyna śmierci = | |||
|miejsce spoczynku = | |||
|zawód = | |||
|odznaczenia = | |||
|www = | |||
}} | |||
Zdobył wykształcenie średnie w kierunku humanistycznym. W roku 1918 brał czynny udział w rozbrajaniu armii niemieckiej, następnie przydzielono go na trzeci odcinek frontu górnośląskiego. W roku 1920 ochotniczo walczył z bolszewikami pod Baranowiczami. | '''Marian Świderski''' (ur. [[3 sierpnia]] [[1900]] r. w [[Zawiercie|Zawierciu]], zm. w [[1986]] r. w Radomiu) | ||
Zdobył wykształcenie średnie w kierunku humanistycznym. W roku [[1918]] brał czynny udział w rozbrajaniu armii niemieckiej, następnie przydzielono go na trzeci odcinek frontu górnośląskiego. W roku [[1920]] ochotniczo walczył z bolszewikami pod Baranowiczami. | |||
Regularną służbę w Wojsku Polskim rozpoczął w VII Etapowym Batalionie z którego przeniiesiono go do 5 pułku strzelców granicznych. Kilka miesięcy później znalazł się w 26 pułku ułanów wielkopolskich w Lesznie z którego przeszedł do 73 pułku piechoty stacjonującego w Katowicach. | Regularną służbę w Wojsku Polskim rozpoczął w VII Etapowym Batalionie z którego przeniiesiono go do 5 pułku strzelców granicznych. Kilka miesięcy później znalazł się w 26 pułku ułanów wielkopolskich w Lesznie z którego przeszedł do 73 pułku piechoty stacjonującego w Katowicach. | ||
Zawodową szkołę podoficerską ukończył w Zaleszczykach gdzie szkolono podoficerów do Korpusu Ochory Pogranicza. W międzyczasie ukończył kurs administracyjno-gospodarczy przy Szkole Administracyjnej w Krakowie. Następnie trafił do Baonu Korpusu Ochrony Pogranicza Borszczów jako dowódca strażnicy. W 1935 r. zawarł związek małżeński z Bronisławą Dybkowską pielęgniarką ze szpitala w Warszawie. Na własną prośbę został oddelegowany do Baonu Korpusu Ochrony Pogranicza w Kopyczyńcach gdzie pełnił obowiązki inspektora nadzoru przy budowie koszar. | Zawodową szkołę podoficerską ukończył w Zaleszczykach gdzie szkolono podoficerów do Korpusu Ochory Pogranicza. W międzyczasie ukończył kurs administracyjno-gospodarczy przy Szkole Administracyjnej w Krakowie. Następnie trafił do Baonu Korpusu Ochrony Pogranicza Borszczów jako dowódca strażnicy. W [[1935]] r. zawarł związek małżeński z Bronisławą Dybkowską pielęgniarką ze szpitala w Warszawie. Na własną prośbę został oddelegowany do Baonu Korpusu Ochrony Pogranicza w Kopyczyńcach gdzie pełnił obowiązki inspektora nadzoru przy budowie koszar. | ||
Po wybuchu wojny w 1939 r. Marian Świderski przedostaje się do Rumunii przez co udaje mu się uniknąć niewoli. Jego żona zostaje internowana do Kazachstanu skąd wrociła w 1946 r. | Po wybuchu wojny w [[1939]] r. Marian Świderski przedostaje się do Rumunii przez co udaje mu się uniknąć niewoli. Jego żona zostaje internowana do Kazachstanu skąd wrociła w [[1946]] r. | ||
Wiosną 1940 roku Świderski wraz z grupą żołnierzy zbiegł z obozu w Rumunii na terytorium Grecji skąd statkiem dostal się do Marsylii a następnie do obozu wojskowego. | Wiosną [[1940]] roku Świderski wraz z grupą żołnierzy zbiegł z obozu w Rumunii na terytorium Grecji skąd statkiem dostal się do Marsylii, a następnie do obozu wojskowego. | ||
Po rozwiązaniu Wojska Polskiego we Francji Świderski wyjechał do La Rochel a następnie okrętem wojennym dostał się na wyspę Man między Irlandią a Anglią. W Anglii otrzymał przydział do tworzącego się Wojska Polskiego, gdzie przez dłuższy okres służył w I pułku artylerii w stopniu chorążego zawodowego, skąd przeniosiono go do pracy w kancelarii przybocznej Naczelnego Wodza w Londynie. | Po rozwiązaniu Wojska Polskiego we Francji Świderski wyjechał do La Rochel, a następnie okrętem wojennym dostał się na wyspę Man między Irlandią a Anglią. W Anglii otrzymał przydział do tworzącego się Wojska Polskiego, gdzie przez dłuższy okres służył w I pułku artylerii w stopniu chorążego zawodowego, skąd przeniosiono go do pracy w kancelarii przybocznej Naczelnego Wodza w Londynie. | ||
W [[1945]] r. Marian Świderski został oddany do dyspozycji władz brytyjskich celem odesłania do Polski. | |||
Do kraju wrócił 3 sierpnia 1946 r. i zamieszkał w Radomiu, gdzie pracował w Zjednoczeniu Przemysłu Uzbrojenia i Zarządzie Okręgowym Energetyki oraz udzielał się społecznie w stowarzyszeniach kulturalnych. | Do kraju wrócił [[3 sierpnia]] [[1946]] r. i zamieszkał w Radomiu, gdzie pracował w Zjednoczeniu Przemysłu Uzbrojenia i Zarządzie Okręgowym Energetyki oraz udzielał się społecznie w stowarzyszeniach kulturalnych. | ||
Posiadał odznaczenia takie jak :"Polska Swemu Obrońcy", angielski "Defance Medal" oraz na krótko przed śmiercią otrzymał medal "Za Udział w Wojnie 1939 r. | Posiadał odznaczenia takie jak: "Polska Swemu Obrońcy", angielski "Defance Medal" oraz na krótko przed śmiercią otrzymał medal "Za Udział w Wojnie 1939 r. | ||
Zmarł w 1986 r. w Radomiu gdzie został pochowany na miejscowym cmentarzu. | Zmarł w [[1986]] r. w Radomiu gdzie został pochowany na miejscowym cmentarzu. | ||
'''Biogram opracował: Sekcja Historyczna Towarzystwa Miłośników Ziemii Zawierciańskiej''' | |||
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Świderski Marian]] | |||
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Zawierciu|Świderski Marian]] | |||
Aktualna wersja na dzień 11:09, 18 paź 2013
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| |
| Imię i nazwisko | Marian Świderski |
| Data i miejsce urodzenia | 3 sierpnia 1900 Zawiercie |
| Data i miejsce śmierci | 1986 Radom |
Marian Świderski (ur. 3 sierpnia 1900 r. w Zawierciu, zm. w 1986 r. w Radomiu)
Zdobył wykształcenie średnie w kierunku humanistycznym. W roku 1918 brał czynny udział w rozbrajaniu armii niemieckiej, następnie przydzielono go na trzeci odcinek frontu górnośląskiego. W roku 1920 ochotniczo walczył z bolszewikami pod Baranowiczami. Regularną służbę w Wojsku Polskim rozpoczął w VII Etapowym Batalionie z którego przeniiesiono go do 5 pułku strzelców granicznych. Kilka miesięcy później znalazł się w 26 pułku ułanów wielkopolskich w Lesznie z którego przeszedł do 73 pułku piechoty stacjonującego w Katowicach. Zawodową szkołę podoficerską ukończył w Zaleszczykach gdzie szkolono podoficerów do Korpusu Ochory Pogranicza. W międzyczasie ukończył kurs administracyjno-gospodarczy przy Szkole Administracyjnej w Krakowie. Następnie trafił do Baonu Korpusu Ochrony Pogranicza Borszczów jako dowódca strażnicy. W 1935 r. zawarł związek małżeński z Bronisławą Dybkowską pielęgniarką ze szpitala w Warszawie. Na własną prośbę został oddelegowany do Baonu Korpusu Ochrony Pogranicza w Kopyczyńcach gdzie pełnił obowiązki inspektora nadzoru przy budowie koszar. Po wybuchu wojny w 1939 r. Marian Świderski przedostaje się do Rumunii przez co udaje mu się uniknąć niewoli. Jego żona zostaje internowana do Kazachstanu skąd wrociła w 1946 r. Wiosną 1940 roku Świderski wraz z grupą żołnierzy zbiegł z obozu w Rumunii na terytorium Grecji skąd statkiem dostal się do Marsylii, a następnie do obozu wojskowego.
Po rozwiązaniu Wojska Polskiego we Francji Świderski wyjechał do La Rochel, a następnie okrętem wojennym dostał się na wyspę Man między Irlandią a Anglią. W Anglii otrzymał przydział do tworzącego się Wojska Polskiego, gdzie przez dłuższy okres służył w I pułku artylerii w stopniu chorążego zawodowego, skąd przeniosiono go do pracy w kancelarii przybocznej Naczelnego Wodza w Londynie.
W 1945 r. Marian Świderski został oddany do dyspozycji władz brytyjskich celem odesłania do Polski. Do kraju wrócił 3 sierpnia 1946 r. i zamieszkał w Radomiu, gdzie pracował w Zjednoczeniu Przemysłu Uzbrojenia i Zarządzie Okręgowym Energetyki oraz udzielał się społecznie w stowarzyszeniach kulturalnych. Posiadał odznaczenia takie jak: "Polska Swemu Obrońcy", angielski "Defance Medal" oraz na krótko przed śmiercią otrzymał medal "Za Udział w Wojnie 1939 r. Zmarł w 1986 r. w Radomiu gdzie został pochowany na miejscowym cmentarzu.
Biogram opracował: Sekcja Historyczna Towarzystwa Miłośników Ziemii Zawierciańskiej
