Huta cynku "Paulina" w Zagórzu: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:


==Historia==
==Historia==
Na cześć ówczesnej właścicielki dóbr [[Zagórze (Sosnowiec)|zagórskich]] hrabiny [[Jadwiga Mieroszewska|Jadwigi Mieroszewskiej]] wdowy po hrabim Józefie Mieroszewskim. Huta posiadała dwie hale fabryczne murowane wykonane z kamienia i cegły w których pracowało 14 piecy dubletowych. Obszar zakładu obejmował 4 morgi (2,24 ha). Zatrudnienie podawane z danych Akt Gminy [[Zagórze (Sosnowiec)|Zagórze]] z [[1861]] r.  w hucie wynosiło: dyrektor, 16 majstrów, 30 czeladników, 6 uczniów oraz służbę fabryczną: pracowniczą: 12 mężczyzn i pozostałą którą stanowiło: 56 mężczyzn i 8 kobiet. W roku [[1867]] produkcja huty wynosiła 26683 pudów cynku (437067,54 kg) o wartości 66707 rubli.
Na cześć ówczesnej właścicielki dóbr [[Zagórze (Sosnowiec)|zagórskich]] hrabiny [[Jadwiga Mieroszewska|Jadwigi Mieroszewskiej]] wdowy po hrabim [[Józef Mieroszewski|Józefie Mieroszewskim]]. Huta posiadała dwie hale fabryczne murowane wykonane z kamienia i cegły w których pracowało 14 piecy dubletowych. Obszar zakładu obejmował 4 morgi (2,24 ha). Zatrudnienie podawane z danych Akt Gminy [[Zagórze (Sosnowiec)|Zagórze]] z [[1861]] r.  w hucie wynosiło: dyrektor, 16 majstrów, 30 czeladników, 6 uczniów oraz służbę fabryczną: pracowniczą: 12 mężczyzn i pozostałą którą stanowiło: 56 mężczyzn i 8 kobiet. W roku [[1867]] produkcja huty wynosiła 26683 pudów cynku (437067,54 kg) o wartości 66707 rubli.
   
   
Po upadku [[Powstanie Styczniowe w Zagłębiu Dąbrowskim|Powstania Styczniowego]], ówczesny właściciel [[Jacek Siemieński]] w obawie przed konfistą majątku sprzedaje dobra [[Zagórze (Sosnowiec)|zagórskie]] śląskiemu przemysłowcowi [[Gustaw von Kramsta|Gustawowi von Kramście]]. Który hutę "Jadwigę" przemianował  tuż przed śmiercią w [[1869]] r., na hutę "Paulina".
Po upadku [[Powstanie Styczniowe w Zagłębiu Dąbrowskim|Powstania Styczniowego]], ówczesny właściciel [[Jacek Siemieński]] w obawie przed konfistą majątku sprzedaje dobra [[Zagórze (Sosnowiec)|zagórskie]] śląskiemu przemysłowcowi [[Gustaw von Kramsta|Gustawowi von Kramście]]. Który hutę "Jadwigę" przemianował  tuż przed śmiercią w [[1869]] r., na hutę "Paulina".
Po jego śmierci w [[1869]] r. huta przeszła na własność jego spadkobierców a następnie do utworzonego w [[1883]] r. Gwarectwa von Kramsty. W pierwszej połowie lat 80. XIX wieku huta posiadała 20 pieców które wytwarzały rocznie 1.488 ton cynku zatrudniając 148 robotników. W roku [[1888]] po rozbudowie huty produkcja wzrosła do 2.224 ton cynku przy użyciu 22 pieców.
Po jego śmierci w [[1869]] r. huta przeszła na własność jego spadkobierców a następnie do utworzonego w [[1883]] r. [[Gwarectwo von Kramsta|Gwarectwa von Kramsty]]. W pierwszej połowie lat 80. XIX wieku huta posiadała 20 pieców które wytwarzały rocznie 1.488 ton cynku zatrudniając 148 robotników. W roku [[1888]] po rozbudowie huty produkcja wzrosła do 2.224 ton cynku przy użyciu 22 pieców. W [[1889]] hutę nabyło [[Towarzystwo Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich]].


==Okres I wojny światowej==
==Okres I wojny światowej==
Linia 11: Linia 11:


==Okres międzywojenny==
==Okres międzywojenny==
Unieruchomienie huty nastąpiło w [[1930]] r.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* Archiwum Państwowe w Katowicach | Akta Gminy Zagórze.
* Archiwum Państwowe w Katowicach | Akta Gminy Zagórze.
* {{Cytuj książkę  | nazwisko = Śmiałek| imię = Małgorzata |nazwisko2= |imię2= | tytuł = [[Sosnowieckie ABC (7)|Sosnowieckie ABC, tom VII]] | data =[[2008]] | wydawca = [[Muzeum w Sosnowcu]] | miejsce =  | isbn = 978-83-89199-37-9 | strony = 24-25}}
* {{Cytuj książkę  | nazwisko = Śmiałek| imię = Małgorzata |nazwisko2= |imię2= | tytuł = [[Sosnowieckie ABC (7)|Sosnowieckie ABC, tom VII]] | data =[[2008]] | wydawca = [[Muzeum w Sosnowcu]] | miejsce =  | isbn = 978-83-89199-37-9 | strony = 24-25}}
* {{Cytuj książkę  | nazwisko = Dobis| imię = Nikodem |nazwisko2= |imię2= | tytuł = Przemysł cynku i ołowiu w Polsce | data =[[1938]] | wydawca =  | miejsce = Katowice | isbn =  | strony = }}


[[Kategoria: Hutnictwo cynku w Zagłębiu Dąbrowskim|Huta cynku "Paulina" w Zagórzu]]
[[Kategoria: Hutnictwo cynku w Zagłębiu Dąbrowskim|Huta cynku "Paulina" w Zagórzu]]
Linia 20: Linia 22:
[[Kategoria: Zakłady przemysłowe]]
[[Kategoria: Zakłady przemysłowe]]
[[Kategoria: Huty w Sosnowcu]]
[[Kategoria: Huty w Sosnowcu]]
--[[Użytkownik:Grzegorz Onyszko|Grzegorz Onyszko]] 15:06, 5 mar 2012 (MSK)

Aktualna wersja na dzień 09:09, 13 cze 2022

Huta cynku "Paulina" w Zagórzu - pierwotnie założona przez Jacka Siemieńskiego sukcesora i współwłaściciela Dóbr Zagórskich około roku 1845 pod nazwą "Jadwiga".

Historia

Na cześć ówczesnej właścicielki dóbr zagórskich hrabiny Jadwigi Mieroszewskiej wdowy po hrabim Józefie Mieroszewskim. Huta posiadała dwie hale fabryczne murowane wykonane z kamienia i cegły w których pracowało 14 piecy dubletowych. Obszar zakładu obejmował 4 morgi (2,24 ha). Zatrudnienie podawane z danych Akt Gminy Zagórze z 1861 r. w hucie wynosiło: dyrektor, 16 majstrów, 30 czeladników, 6 uczniów oraz służbę fabryczną: pracowniczą: 12 mężczyzn i pozostałą którą stanowiło: 56 mężczyzn i 8 kobiet. W roku 1867 produkcja huty wynosiła 26683 pudów cynku (437067,54 kg) o wartości 66707 rubli.

Po upadku Powstania Styczniowego, ówczesny właściciel Jacek Siemieński w obawie przed konfistą majątku sprzedaje dobra zagórskie śląskiemu przemysłowcowi Gustawowi von Kramście. Który hutę "Jadwigę" przemianował tuż przed śmiercią w 1869 r., na hutę "Paulina". Po jego śmierci w 1869 r. huta przeszła na własność jego spadkobierców a następnie do utworzonego w 1883 r. Gwarectwa von Kramsty. W pierwszej połowie lat 80. XIX wieku huta posiadała 20 pieców które wytwarzały rocznie 1.488 ton cynku zatrudniając 148 robotników. W roku 1888 po rozbudowie huty produkcja wzrosła do 2.224 ton cynku przy użyciu 22 pieców. W 1889 hutę nabyło Towarzystwo Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich.

Okres I wojny światowej

Okres międzywojenny

Unieruchomienie huty nastąpiło w 1930 r.

Bibliografia