Kopalnia "Mortimer" (Sosnowiec): Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Kopalnia „Mortimer” - w [[1851]] r. [[Jacek Siemieński]] założył w [[Zagórze (Sosnowiec)|Zagórzu]] kopalnię węgła kamiennego | [[Plik:Kopalnia Mortimer 0001.jpg|thumb|350px|]] | ||
[[Plik:Kopalnia Mortimer - Ignacy 0003.jpg|thumb|350px|]] | |||
'''Kopalnia „Mortimer”''' / '''Kopalnia „Ingacy”''' - w [[1851]] r. [[Jacek Siemieński]] założył w [[Zagórze (Sosnowiec)|Zagórzu]] kopalnię węgła kamiennego pod nazwą '''„Ignacy”''' jako zakład o charakterze odkrywkowym. | |||
==Historia== | ==Historia== | ||
Zagrożony konfiskatą majątku po [[Powstanie Styczniowe w Zagłębiu Dąbrowskim|powstaniu styczniowym]], w którym uczestniczył, sprzedał ją w [[ | Zagrożony konfiskatą majątku po [[Powstanie Styczniowe w Zagłębiu Dąbrowskim|powstaniu styczniowym]], w którym uczestniczył, sprzedał ją w [[1864]] r., wraz z dobrami ziemskimi [[Gustaw von Kramsta|Gustawowi von Kramście]]. Nowy właściciel przebudował kopalnię w latach 70. XIX w. wydobycie węgla w zakładzie gwałtownie wzrosło, co spowodowane było m.in. zwiększeniem zapotrzebowania na to paliwo. Poważnym odbiorcą węgla, obok hut cynku, stały się koleje żelazne. | ||
Po śmierci [[Gustaw von Kramsta|G. von Kramsty]] ([[1869]]) kopalnia przeszła w ręce jego spadkobierców - córki i dwóch synów, a następnie utworzonego przez nich ([[1883]]) Gwarectwa von Kramsty. Do największych inwestycji sukcesorów należało wydrążenie w [[1880]] r. drugiego szybu wydobywczego | Po śmierci [[Gustaw von Kramsta|G. von Kramsty]] ([[1869]]) kopalnia przeszła w ręce jego spadkobierców - córki i dwóch synów, a następnie utworzonego przez nich ([[1883]]) Gwarectwa von Kramsty. Do największych inwestycji sukcesorów należało wydrążenie w [[1880]] r. drugiego szybu wydobywczego o nazwie „Mortimer” - od którego w końcu XIX w. kopalnia otrzymała nazwę. Tym razem był to szyb głębinowy. | ||
W [[1891]] r. zakład kupili kapitaliści francuscy zgrupowani w Towarzystwie Kopalni i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich. Towarzystwo dokonało wielu inwestycji – powstała m.in. nowa zabudowa przy szybie „Ignacy” oraz łaźnia i budynki administracyjne. W [[1898]] r. „Mortimer” osiągnął rekord wydobycia wynoszący 502693 tony. W następnych latach produkcja węgla systematycznie spadała w [[1913]] r. wynosiła 208161 ton. | W [[1891]] r. zakład kupili kapitaliści francuscy zgrupowani w Towarzystwie Kopalni i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich. Towarzystwo dokonało wielu inwestycji – powstała m.in. nowa zabudowa przy szybie „Ignacy” oraz łaźnia i budynki administracyjne. W [[1898]] r. „Mortimer” osiągnął rekord wydobycia wynoszący 502693 tony. W następnych latach produkcja węgla systematycznie spadała w [[1913]] r. wynosiła 208161 ton. | ||
==Okres I | ==Okres I wojny światowej== | ||
W latach I wojny światowej zakład znalazł się pod przymusowym zarządem niemieckim. Najniższy poziom wydobycia – 114 414 ton – odnotowano w [[1915]] r. | W latach I wojny światowej zakład znalazł się pod przymusowym zarządem niemieckim. Najniższy poziom wydobycia – 114 414 ton – odnotowano w [[1915]] r. | ||
==Okres międzywojenny== | ==Okres międzywojenny== | ||
W okresie międzywojennym kopalnia pozostała własnością Towarzystwa Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich. Przejściowo w latach [[1920]] - [[1927]] nosiła poprzednią nazwę „Ignacy”. | W okresie międzywojennym kopalnia pozostała własnością '''Towarzystwa Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich'''. Przejściowo w latach [[1920]] - [[1927]] nosiła poprzednią nazwę „Ignacy”. | ||
„Mortimer" dotkliwie odczuł skutki wielkiego kryzysu gospodarczego. Mimo protestu załogi, w [[1933]] r. kopalnia, wraz z sąsiednim „Klimontowem"” została unieruchomiona i zatopiona. | „Mortimer" dotkliwie odczuł skutki wielkiego kryzysu gospodarczego. Mimo protestu załogi, w [[1933]] r. kopalnia, wraz z sąsiednim „Klimontowem"” została unieruchomiona i zatopiona. | ||
| Linia 20: | Linia 21: | ||
==Okres po II wojnie światowej== | ==Okres po II wojnie światowej== | ||
Po wyzwoleniu kopalnia została przejęta pod za rząd państwowy i podporządkowana Dąbrowskiemu Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego z siedzibą w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]. W lipcu [[1945]] r. połączono ją z „Klimontowem” i nadano nazwę „Klimontów - Mortimer”. Fuzja trwała do [[1950]] r. W tym czasie dotopiono kopalnię i rozbudowano; od stycznia [[1951]] r. do polowy | Po wyzwoleniu kopalnia została przejęta pod za rząd państwowy i podporządkowana [[Dąbrowskie Zjednoczenie Przemysłu Węglowego w Sosnowcu|Dąbrowskiemu Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego]] z siedzibą w [[Sosnowiec|Sosnowcu]]. W lipcu [[1945]] r. połączono ją z „Klimontowem” i nadano nazwę '''„Klimontów - Mortimer”'''. Fuzja trwała do [[1950]] r. W tym czasie dotopiono kopalnię i rozbudowano; od stycznia [[1951]] r. do polowy | ||
[[1958]] r. była samodzielnym zakładem. Po połączeniu z budowaną Kopalnią „Porąbka” przyjęła nazwę „Mortimer - Porąbka”. | [[1958]] r. była samodzielnym zakładem. Po połączeniu z budowaną Kopalnią „Porąbka” przyjęła nazwę [[Kopalnia "Mortimer-Porąbka" (Sosnowiec-Zagórze)|„Mortimer - Porąbka”]]. | ||
Dalszych zmian dokonano w [[1974]] r. - z połączenia kopalń „Moltimer - Porąbka” i „Klimontów” powstało duże przedsiębiorstwo górnicze pn. „Czerwone Zagłębie”. W [[1992]] r. kopalnia zmieniła nazwę na [[Kopalnia "Porąbka-Klimontów" (Sosnowiec)|„Porąbka - Klimontów”]], a następnie przekształcona została w spółkę akcyjną. Z powodu wyczerpania się zasobów węgła i restrukturyzacji górnictwa zadecydowano o likwidacji przedsiębiorstwa. Wydobycie zakończono w [[1998]] r. | Dalszych zmian dokonano w [[1974]] r. - z połączenia kopalń [[Kopalnia "Mortimer-Porąbka" (Sosnowiec-Zagórze)|„Moltimer - Porąbka”]] i [[Kopalnia "Klimontów" (Sosnowiec)|„Klimontów”]] powstało duże przedsiębiorstwo górnicze pn. „Czerwone Zagłębie”. W [[1992]] r. kopalnia zmieniła nazwę na [[Kopalnia "Porąbka-Klimontów" (Sosnowiec)|„Porąbka - Klimontów”]], a następnie przekształcona została w spółkę akcyjną. Z powodu wyczerpania się zasobów węgła i restrukturyzacji górnictwa zadecydowano o likwidacji przedsiębiorstwa. Wydobycie zakończono w [[1998]] r. | ||
== Galeria == | == Galeria == | ||
<gallery> | <gallery> | ||
Plik: | Plik:Koperta Mortimer obrona przed zatopieniem.jpg|Koperta: [[40-rocznica obrony Kopalni Mortimer przed zatopieniem 1933-1973]] | ||
Plik: | Plik:Koperta Mortimer obrona przed zatopieniem rocznica.jpg|Koperta: [[40-rocznica obrony Kopalni Mortimer przed zatopieniem 1933-1973]] | ||
Plik: | Plik:Zagórze - Kantor - 0008.jpg | ||
Plik:Datownik 35 rocznica strajku górników Kop Mortimer.jpg | |||
Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia | Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia | ||
</gallery> | </gallery> | ||
Aktualna wersja na dzień 19:05, 1 sty 2023
Kopalnia „Mortimer” / Kopalnia „Ingacy” - w 1851 r. Jacek Siemieński założył w Zagórzu kopalnię węgła kamiennego pod nazwą „Ignacy” jako zakład o charakterze odkrywkowym.
Historia
Zagrożony konfiskatą majątku po powstaniu styczniowym, w którym uczestniczył, sprzedał ją w 1864 r., wraz z dobrami ziemskimi Gustawowi von Kramście. Nowy właściciel przebudował kopalnię w latach 70. XIX w. wydobycie węgla w zakładzie gwałtownie wzrosło, co spowodowane było m.in. zwiększeniem zapotrzebowania na to paliwo. Poważnym odbiorcą węgla, obok hut cynku, stały się koleje żelazne.
Po śmierci G. von Kramsty (1869) kopalnia przeszła w ręce jego spadkobierców - córki i dwóch synów, a następnie utworzonego przez nich (1883) Gwarectwa von Kramsty. Do największych inwestycji sukcesorów należało wydrążenie w 1880 r. drugiego szybu wydobywczego o nazwie „Mortimer” - od którego w końcu XIX w. kopalnia otrzymała nazwę. Tym razem był to szyb głębinowy.
W 1891 r. zakład kupili kapitaliści francuscy zgrupowani w Towarzystwie Kopalni i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich. Towarzystwo dokonało wielu inwestycji – powstała m.in. nowa zabudowa przy szybie „Ignacy” oraz łaźnia i budynki administracyjne. W 1898 r. „Mortimer” osiągnął rekord wydobycia wynoszący 502693 tony. W następnych latach produkcja węgla systematycznie spadała w 1913 r. wynosiła 208161 ton.
Okres I wojny światowej
W latach I wojny światowej zakład znalazł się pod przymusowym zarządem niemieckim. Najniższy poziom wydobycia – 114 414 ton – odnotowano w 1915 r.
Okres międzywojenny
W okresie międzywojennym kopalnia pozostała własnością Towarzystwa Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich. Przejściowo w latach 1920 - 1927 nosiła poprzednią nazwę „Ignacy”. „Mortimer" dotkliwie odczuł skutki wielkiego kryzysu gospodarczego. Mimo protestu załogi, w 1933 r. kopalnia, wraz z sąsiednim „Klimontowem"” została unieruchomiona i zatopiona.
Okres okupacji hitlerowskiej
Podczas okupacji hitlerowskiej, w 1942 r. kopalnię przejął pruski koncern państwowy Preusag. Wobec dużego zapotrzebowania na węgiel Niemcy odwodnili i uruchomili zakład pn. „Bismarck II”. Pod koniec okupacji ponownie go zatopili.
Okres po II wojnie światowej
Po wyzwoleniu kopalnia została przejęta pod za rząd państwowy i podporządkowana Dąbrowskiemu Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego z siedzibą w Sosnowcu. W lipcu 1945 r. połączono ją z „Klimontowem” i nadano nazwę „Klimontów - Mortimer”. Fuzja trwała do 1950 r. W tym czasie dotopiono kopalnię i rozbudowano; od stycznia 1951 r. do polowy 1958 r. była samodzielnym zakładem. Po połączeniu z budowaną Kopalnią „Porąbka” przyjęła nazwę „Mortimer - Porąbka”. Dalszych zmian dokonano w 1974 r. - z połączenia kopalń „Moltimer - Porąbka” i „Klimontów” powstało duże przedsiębiorstwo górnicze pn. „Czerwone Zagłębie”. W 1992 r. kopalnia zmieniła nazwę na „Porąbka - Klimontów”, a następnie przekształcona została w spółkę akcyjną. Z powodu wyczerpania się zasobów węgła i restrukturyzacji górnictwa zadecydowano o likwidacji przedsiębiorstwa. Wydobycie zakończono w 1998 r.
Galeria
Opis zdjęcia
Bibliografia
- Małgorzata Śmiałek: Sosnowieckie ABC, tom III. Muzeum w Sosnowcu, 2004, s. 24-25. ISBN 83-89199-11-4.
