Tadeusz Augustyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
(Utworzył nową stronę „{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Tadeusz Augustyńskj |pseudonim = |grafika = |opis grafiki = |podpis = |data urodzenia = 18 lutego 1901 |miejsce urodzeni...”)
 
Nie podano opisu zmian
 
Linia 13: Linia 13:
|miejsce spoczynku =
|miejsce spoczynku =
|zawód = nauczyciel
|zawód = nauczyciel
|odznaczenia =
|odznaczenia = Medal Zwycięstwa i Wolności, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złotą Odznakę Związku Nauczycielstwa Polskiego
|www =
|www =
}}
}}


'''Tadeusz Augustyński''' - nauczyciel, kierownik i dyrektor sosnowieckich szkół, działacz ZNP.
'''Tadeusz Augustyński''' – (ur. [[18 lutego]] [[1901]] r. we Wrocimowicach, zm.  [[21 lutego]] [[1977]] r.) nauczyciel, kierownik i dyrektor sosnowieckich szkół, działacz ZNP.
Był synem Teodora, małorolnego chłopa i Zuzanny z d. Szlachta.
 
==Edukacja==
W rodzinnej wsi uczęszczał do szkoły ludowej, a od [[1916]] r. uczył się w Seminarium
Nauczycielskim w Jędrzejowie, które ukończył w [[1920]] r.
 
W trakcie pracy zawodowej systematycznie dokształcał się: w zakresie nauk matematyczno-fizycznych (Wyższy Kurs Nauczycielski w Warszawie, [[1926]] r.), fizyki i chemii (Instytut Pedagogiczny w Katowicach – [[1936]] – [[1939]] - dyplom w [[1945]] r.), a w [[1951]] r. ukończył studia humanistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim i otrzymał dyplom magistra filozofii.
 
==Praca==
Przez rok pracował w Miechowie, a od września [[1921]] r. w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] - objął tutaj posadę nauczyciela w [[Szkoła Podstawowa nr 25 - im. Juliusza Słowackiego w Sosnowcu|Szkole Powszechnej nr 6 im. J. Słowackiego]] przy ul. Wawel. Z tą placówką związał się zawodowo do [[1956]] r. (z przerwą podczas okupacji hitlerowskiej). W [[1928]] r. zorganizował w szkole Centralną Pracownię Przyrodniczą, którą kierował do [[1932]] r. Podobne pracownie współtworzył w [[Będzin|Będzinie]], [[Czeladź|Czeladzi]] i [[Strzemieszyce (Dąbrowa Górnicza)|Strzemieszycach]]. Od [[1932]] r. pełnił funkcję kierownika szkoły.
 
==Związek Nauczycielstwa Polskiego==
Należał do Związku Nauczycielstwa Polskiego - od [[1922]] r. był członkiem zarządów: Ogniska związkowego w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] i Oddziału [[Powiat będziński|Powiatu Będzińskiego]] ZNP (obejmował teren [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia Dąbrowskiego]] z [[Zawiercie|Zawierciem]] i [[Myszków|Myszkowem]]). Przez kilka kadencji pełnił w nich funkcje sekretarza. Jednocześnie z ramienia Związku pracował w Komisji Kwalifikacyjnej dla Nauczycieli.
 
Jako członek zarządu brał udział w pracach sekcji działających przy Ognisku. Należał do zespołu prelegentów - wygłaszał odczyty na zaproszenie organizacji społecznych, przede wszystkim TUR. Dużą aktywność wykazywał w Kole Kierowników Szkół. Propagował m.in. eksperymentalne metody badania wyników nauczania przy pomocy testów. Wprowadzał je w kierowanej
przez siebie placówce.
 
==Dziennikarstwo==
Był jednym z inicjatorów i współzałożycieli ,,Miesięcznika Nauczycielskiego”, organu Związku, który zaczął wychodzić w [[1929]] r. Pełnił funkcje sekretarza redakcji pisma i publikował na jego łamach artykuły poświęcone problematyce szkolnej. Swoje uwagi na temat oświaty zamieszczał również w [[Sosnowiec|sosnowieckich]] dziennikach: [[Iskra|,,Iskrze”]] i [[Kurier Zachodni|,,Kurierze Zachodnim”.]]
 
==Okres II wojny światowej==
Po wybuchu II wojny światowej zaangażował się w działalność na rzecz tajnego nauczania. W marcu [[1940]] r. przeprowadził zapisy do polskiej szkoły, w której [[1 kwietnia]] rozpoczęto naukę. [[12 kwietnia]] został jednak aresztowany i osadzony w obozie koncentracyjnym w Dachau, skąd przewieziono go do Mathausen-Gusen. Przebywał tutaj do [[25 listopada]] [[1940]] r. Po uwolnieniu osiedlił się w Miechowskiem. Organizował na tym terenie tajne komplety.
 
==Okres po II wojnie światowej==
W lutym 1945 r. wrócił do [[Sosnowiec|Sosnowca]]. Do [[1956]] r. pracował, jak poprzednio,
w [[Szkoła Podstawowa nr 25 - im. Juliusza Słowackiego w Sosnowcu|Szkole Podstawowej nr 6]], na stanowisku kierownika. Jednocześnie kontynuował działalność w Zarządzie ZNP. Współorganizował Spółdzielczą Księgarnię Nauczycielską, w której był sekretarzem.
 
W latach [[1956]] - [[1963]] pełnił obowiązki dyrektora Szkoły Podstawowej i [[III Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa w Sosnowcu|Liceum Ogólnokształcącego im. B. Prusa]]. Był inicjatorem budowy nowego gmachu dla tej placówki (przy ul. Zegadłowicza), projektował wyposażenie szkoły, zorganizował ogródek biologiczny. Za jego kadencji wdrażano nowe
metody nauczania, wprowadzono nadobowiązkową naukę esperanto, zorganizowano
Uniwersytet dla Rodziców. Sprawnie działały w szkole koła zainteresowań uczniów, odbywały się przedstawienia teatralne i imprezy muzyczne przez nich inicjowane.
 
Od września [[1963]] r. do końca sierpnia [[1970]] r. T. Augustyński pracował na stanowisku dyrektora Liceum Ogólnokształcącego dla Pracujących, a w latach [[1970]] - [[1972]] jako nauczyciel fizyki w tej szkole.
 
==Rodzina==
Był żonaty z Józefą Szostak, miał troje dzieci dwóch synów (Jerzy, Ryszard) i córkę Marię.
 
==Odznaczenia==
Posiadał odznaczenia: Medal Zwycięstwa i Wolności, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złotą Odznakę Związku Nauczycielstwa Polskiego i in.
 
==Bibliografia==
*{{Cytuj książkę  | nazwisko = Śmiałek| imię = Małgorzata |nazwisko2= |imię2= | tytuł = [[Sosnowieckie ABC (6)|Sosnowieckie ABC, tom VI]] | data =[[2007]] | wydawca = [[Muzeum w Sosnowcu]] | miejsce =  | isbn = 978-83-89199-34-8 | strony = 5-6}}


[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Augustyński, Tadeusz]]
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Augustyński, Tadeusz]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Augustyński, Tadeusz]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Augustyński, Tadeusz]]
[[Kategoria:Pedagodzy|Augustyński, Tadeusz]]
[[Kategoria:Pedagodzy|Augustyński, Tadeusz]]

Aktualna wersja na dzień 17:49, 17 kwi 2012

Zagłębiowskie Biogramy
Imię i nazwisko Tadeusz Augustyńskj
Data i miejsce urodzenia 18 lutego 1901
Wrocimowice, powiat miechowski
Data śmierci 21 lutego 1977
Zawód nauczyciel
Odznaczenia
Medal Zwycięstwa i Wolności, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złotą Odznakę Związku Nauczycielstwa Polskiego

Tadeusz Augustyński – (ur. 18 lutego 1901 r. we Wrocimowicach, zm. 21 lutego 1977 r.) nauczyciel, kierownik i dyrektor sosnowieckich szkół, działacz ZNP. Był synem Teodora, małorolnego chłopa i Zuzanny z d. Szlachta.

Edukacja

W rodzinnej wsi uczęszczał do szkoły ludowej, a od 1916 r. uczył się w Seminarium Nauczycielskim w Jędrzejowie, które ukończył w 1920 r.

W trakcie pracy zawodowej systematycznie dokształcał się: w zakresie nauk matematyczno-fizycznych (Wyższy Kurs Nauczycielski w Warszawie, 1926 r.), fizyki i chemii (Instytut Pedagogiczny w Katowicach – 19361939 - dyplom w 1945 r.), a w 1951 r. ukończył studia humanistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim i otrzymał dyplom magistra filozofii.

Praca

Przez rok pracował w Miechowie, a od września 1921 r. w Sosnowcu - objął tutaj posadę nauczyciela w Szkole Powszechnej nr 6 im. J. Słowackiego przy ul. Wawel. Z tą placówką związał się zawodowo do 1956 r. (z przerwą podczas okupacji hitlerowskiej). W 1928 r. zorganizował w szkole Centralną Pracownię Przyrodniczą, którą kierował do 1932 r. Podobne pracownie współtworzył w Będzinie, Czeladzi i Strzemieszycach. Od 1932 r. pełnił funkcję kierownika szkoły.

Związek Nauczycielstwa Polskiego

Należał do Związku Nauczycielstwa Polskiego - od 1922 r. był członkiem zarządów: Ogniska związkowego w Sosnowcu i Oddziału Powiatu Będzińskiego ZNP (obejmował teren Zagłębia Dąbrowskiego z Zawierciem i Myszkowem). Przez kilka kadencji pełnił w nich funkcje sekretarza. Jednocześnie z ramienia Związku pracował w Komisji Kwalifikacyjnej dla Nauczycieli.

Jako członek zarządu brał udział w pracach sekcji działających przy Ognisku. Należał do zespołu prelegentów - wygłaszał odczyty na zaproszenie organizacji społecznych, przede wszystkim TUR. Dużą aktywność wykazywał w Kole Kierowników Szkół. Propagował m.in. eksperymentalne metody badania wyników nauczania przy pomocy testów. Wprowadzał je w kierowanej przez siebie placówce.

Dziennikarstwo

Był jednym z inicjatorów i współzałożycieli ,,Miesięcznika Nauczycielskiego”, organu Związku, który zaczął wychodzić w 1929 r. Pełnił funkcje sekretarza redakcji pisma i publikował na jego łamach artykuły poświęcone problematyce szkolnej. Swoje uwagi na temat oświaty zamieszczał również w sosnowieckich dziennikach: ,,Iskrze” i ,,Kurierze Zachodnim”.

Okres II wojny światowej

Po wybuchu II wojny światowej zaangażował się w działalność na rzecz tajnego nauczania. W marcu 1940 r. przeprowadził zapisy do polskiej szkoły, w której 1 kwietnia rozpoczęto naukę. 12 kwietnia został jednak aresztowany i osadzony w obozie koncentracyjnym w Dachau, skąd przewieziono go do Mathausen-Gusen. Przebywał tutaj do 25 listopada 1940 r. Po uwolnieniu osiedlił się w Miechowskiem. Organizował na tym terenie tajne komplety.

Okres po II wojnie światowej

W lutym 1945 r. wrócił do Sosnowca. Do 1956 r. pracował, jak poprzednio, w Szkole Podstawowej nr 6, na stanowisku kierownika. Jednocześnie kontynuował działalność w Zarządzie ZNP. Współorganizował Spółdzielczą Księgarnię Nauczycielską, w której był sekretarzem.

W latach 1956 - 1963 pełnił obowiązki dyrektora Szkoły Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącego im. B. Prusa. Był inicjatorem budowy nowego gmachu dla tej placówki (przy ul. Zegadłowicza), projektował wyposażenie szkoły, zorganizował ogródek biologiczny. Za jego kadencji wdrażano nowe metody nauczania, wprowadzono nadobowiązkową naukę esperanto, zorganizowano Uniwersytet dla Rodziców. Sprawnie działały w szkole koła zainteresowań uczniów, odbywały się przedstawienia teatralne i imprezy muzyczne przez nich inicjowane.

Od września 1963 r. do końca sierpnia 1970 r. T. Augustyński pracował na stanowisku dyrektora Liceum Ogólnokształcącego dla Pracujących, a w latach 1970 - 1972 jako nauczyciel fizyki w tej szkole.

Rodzina

Był żonaty z Józefą Szostak, miał troje dzieci dwóch synów (Jerzy, Ryszard) i córkę Marię.

Odznaczenia

Posiadał odznaczenia: Medal Zwycięstwa i Wolności, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złotą Odznakę Związku Nauczycielstwa Polskiego i in.

Bibliografia