Stefan Antonowicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 6 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 14: | Linia 14: | ||
|miejsce spoczynku = | |miejsce spoczynku = | ||
|zawód = lekarz, nauczyciel, oficer rezerwy WP | |zawód = lekarz, nauczyciel, oficer rezerwy WP | ||
|odznaczenia = | |odznaczenia = Medal Niepodległości | ||
|commons = | |commons = | ||
|wikiźródła = | |wikiźródła = | ||
Linia 20: | Linia 20: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
[[Plik:Medal Niepodległości.jpg|thumb|left|150px|Medal Niepodległości]] | |||
'''Stefan Antonowicz''', urodził się [[16 grudnia]] [[1895]] w miejscowości Kichule (tzw. Kowieńszczyzna). Był synem Aleksandra i Józefy, z domu Pacewicz. | '''Stefan Antonowicz''', urodził się [[16 grudnia]] [[1895]] w miejscowości Kichule (tzw. Kowieńszczyzna). Był synem Aleksandra i Józefy, z domu Pacewicz. | ||
Linia 26: | Linia 26: | ||
Posiadał bardzo szerokie zainteresowania. Studiował chemię, fizykę i medycynę w Warszawie oraz w Genewie. Po studiach uzyskał stopień doktora medycyny. | Posiadał bardzo szerokie zainteresowania. Studiował chemię, fizykę i medycynę w Warszawie oraz w Genewie. Po studiach uzyskał stopień doktora medycyny. | ||
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku zgłosił się do odrodzonego Wojska Polskiego, otzymując angaż w korpusie oficerów sanitarnych i stopień podporucznika rezerwy, ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku. | Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w [[1918]] roku zgłosił się do odrodzonego Wojska Polskiego, otzymując angaż w korpusie oficerów sanitarnych i stopień podporucznika rezerwy, ze starszeństwem z dniem [[1 czerwca]] [[1919]] roku. | ||
Podczas wojny polsko bolszewickiej w 1920 roku pełnił funkcję zastępcy ordynatora jednego ze szpitali polowych. | Podczas wojny polsko bolszewickiej w 1920 roku pełnił funkcję zastępcy ordynatora jednego ze szpitali polowych. | ||
Linia 35: | Linia 35: | ||
Ożenił się z Kazimierą, z domu Grezejewską i miał z nią syna Włodzimierza. | Ożenił się z Kazimierą, z domu Grezejewską i miał z nią syna Włodzimierza. | ||
W 1939 roku został zmobilizowany i podczas kampanii wrzęśniowej ewakuwany na wschód Polski. Po napadzie na Polskę przez sowietów 17 września 1939 roku dostał się do ich niewoli. Był przetrzymywany w obozie jenieckim w Kozielsku. Wiosną 1940 roku został, wraz z innymi polskimi oficerami zamordowany w Katyniu. Jego nazwisko znajduje się na liście wywózkowej L.W. 0420/2 z kwietnia 1940 roku. | W [[1939]] roku został zmobilizowany i podczas kampanii wrzęśniowej ewakuwany na wschód Polski. Po napadzie na Polskę przez sowietów [[17 września]] [[1939]] roku dostał się do ich niewoli. Był przetrzymywany w obozie jenieckim w Kozielsku. Wiosną [[1940]] roku został, wraz z innymi polskimi oficerami zamordowany w [[Zagłębiowska Lista Katyńska|Katyniu]]. Jego nazwisko znajduje się na liście wywózkowej L.W. 0420/2 z kwietnia [[1940]] roku. | ||
==Zobacz także== | |||
*[[Zagłębiowska Lista Katyńska]] | |||
[[Kategoria:Zagłębiowska Lista Katyńska|Antonowicz, Stefan]] | |||
[[Kategoria:ZLK związani z Zagłębiem Dąbrowskim|Antonowicz, Stefan]] | |||
[[Kategoria:ZLK powiat będziński|Antonowicz, Stefan]] | |||
[[Kategoria:ZLK związani z powiatem będzińskim|Skuza, Józef]] | |||
[[Kategoria:ZLK Będzin|Antonowicz, Stefan]] | |||
[[Kategoria:ZLK związani z Będzinem|Antonowicz, Stefan]] |
Aktualna wersja na dzień 21:31, 5 lut 2021
Zagłębiowskie Biogramy | |
- | |
Imię i nazwisko | Stefan Antonowicz |
Data i miejsce urodzenia | 16 grudnia 1895 Kichule (tzw. Kowieńszczyzna) |
Data śmierci | 1940 |
Przyczyna śmierci | Ofiara Mordu Katyńskiego |
Zawód | lekarz, nauczyciel, oficer rezerwy WP |
Odznaczenia | |
Medal Niepodległości |
Stefan Antonowicz, urodził się 16 grudnia 1895 w miejscowości Kichule (tzw. Kowieńszczyzna). Był synem Aleksandra i Józefy, z domu Pacewicz.
Posiadał bardzo szerokie zainteresowania. Studiował chemię, fizykę i medycynę w Warszawie oraz w Genewie. Po studiach uzyskał stopień doktora medycyny.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku zgłosił się do odrodzonego Wojska Polskiego, otzymując angaż w korpusie oficerów sanitarnych i stopień podporucznika rezerwy, ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku.
Podczas wojny polsko bolszewickiej w 1920 roku pełnił funkcję zastępcy ordynatora jednego ze szpitali polowych.
Po zakńczonej wojnie przeniesiony do rezerwy w PKU Sosnowiec, z przydziałem mobilizacyjnym do 5 szpitala okręgowego. W latach 30' XX wieku pracował jako nauczyciel fizyki i chemii, m.innymi w Gimnazjum Żeńskim Zgromadzenia Kupców w Będzinie.
Ożenił się z Kazimierą, z domu Grezejewską i miał z nią syna Włodzimierza.
W 1939 roku został zmobilizowany i podczas kampanii wrzęśniowej ewakuwany na wschód Polski. Po napadzie na Polskę przez sowietów 17 września 1939 roku dostał się do ich niewoli. Był przetrzymywany w obozie jenieckim w Kozielsku. Wiosną 1940 roku został, wraz z innymi polskimi oficerami zamordowany w Katyniu. Jego nazwisko znajduje się na liście wywózkowej L.W. 0420/2 z kwietnia 1940 roku.