Józef Boksa: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 28: | Linia 28: | ||
== Kariera zawodowa == | == Kariera zawodowa == | ||
W latach 1913-1918 pracował jako urzędnik Namiestnictwa Galicyjskiego Austro-Węgier we Lwowie. Od listopada [[1918]] w służbie Polski, jako urzędnik szczebla powiatowego w Radomiu, a następnie zastępca komisarza rządowego w powiatach: włoszczowskim i nieszawskim. Od 1921 zajmował stanowisko starosty powiatowego, kolejno: łowickiego (XII [[1921]] - XI [[1922]]), płockiego (XI [[1922]] - XII [[1926]]), stanisławowskiego (XII [[1926]] - VI [[1928]]), [[Będzin|będzińskiego]] ( | W latach 1913-1918 pracował jako urzędnik Namiestnictwa Galicyjskiego Austro-Węgier we Lwowie. Od listopada [[1918]] w służbie Polski, jako urzędnik szczebla powiatowego w Radomiu, a następnie zastępca komisarza rządowego w powiatach: włoszczowskim i nieszawskim. Od 1921 zajmował stanowisko starosty powiatowego, kolejno: łowickiego (XII [[1921]] - XI [[1922]]), płockiego (XI [[1922]] - XII [[1926]]), stanisławowskiego (XII [[1926]] - VI [[1928]]), [[Będzin|będzińskiego]] ([[4 lipca|4 VII]] [[1928]] - IX [[1939]]) oraz grodzkiego sosnowieckiego ([[4 lipca|4 VII]] [[1928]] - IX [[1939]]). Jako starosta z mocy prawa stał na czele sejmików powiatu oraz, jako władza wykonawcza, wydziałów powiatowych w miejscach sprawowania swoich funkcji. | ||
Aktualna wersja na dzień 17:07, 13 sty 2021
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Józef Boksa w Wojkowicach, 11.11.1938 | |
| Imię i nazwisko | Józef Boksa |
| Data i miejsce urodzenia | 8 kwietnia 1885 Wola Rogowska |
| Data śmierci | 19?? |
| Miejsce spoczynku | ??? |
| Zawód | urzędnik i działacz państwowy II Rzeczypospolitej |
| Odznaczenia | |
| Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1929)
Złoty Krzyż Zasługi (1924, 1927) | |
Józef Boksa, pisany również jako "Boxa" (ur. 8 kwietnia 1885 w Woli Rogowskiej, zm. ?) - polski urzędnik i działacz państwowy II Rzeczypospolitej.
Pochodzenie i edukacja
Był synem rolników: Ludwika Boksy i Agnieszki z domu Szot, pochodzących ze wsi Wola Rogowska w powiecie dąbrowskim (Dąbrowa Tarnowska). W latach 1899-1907 uczęszczał do Gimnazjum w Tarnowie, gdzie zdał egzamin dojrzałości. Student Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (1907-1912).
Kariera zawodowa
W latach 1913-1918 pracował jako urzędnik Namiestnictwa Galicyjskiego Austro-Węgier we Lwowie. Od listopada 1918 w służbie Polski, jako urzędnik szczebla powiatowego w Radomiu, a następnie zastępca komisarza rządowego w powiatach: włoszczowskim i nieszawskim. Od 1921 zajmował stanowisko starosty powiatowego, kolejno: łowickiego (XII 1921 - XI 1922), płockiego (XI 1922 - XII 1926), stanisławowskiego (XII 1926 - VI 1928), będzińskiego (4 VII 1928 - IX 1939) oraz grodzkiego sosnowieckiego (4 VII 1928 - IX 1939). Jako starosta z mocy prawa stał na czele sejmików powiatu oraz, jako władza wykonawcza, wydziałów powiatowych w miejscach sprawowania swoich funkcji.
W 1922 przeprowadził reorganizację instytucji państwowych i szkół średnich w Łowiczu, skupiając te pierwsze blisko centrum miasta, jednocześnie przenosząc do opróżnionych budynków siedziby trzech szkół.
Jako starosta płocki otrzymał w 1924 Złoty Krzyż Zasługi za skuteczną działalność podczas wiosennego wylewu Wisły (po raz drugi odznaczenie to otrzymał w 1927, za zasługi położone w akcji ratowniczej podczas katastrofy powodzi na terenie województwa stanisławowskiego). W 1926 dokonał uroczystego otwarcia stadionu w Płocku.
Jako starosta będziński stał na czele Komitetu Propagandy Radia, z inicjatywy którego 15 stycznia 1936 uruchomiono w Sosnowcu podstudio Polskiego Radia Katowice. Był prezesem Rady Powiatowej Związku Straży Pożarnych RP. W 1929 za gorliwą pracę w służbie państwowej został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Żona Józefa, Eleonora, była przewodniczącą kół gospodyń wiejskich na terenie powiatu będzińskiego.
Po wrześniu 1939
Tuż po zajęciu polskich terytoriów przez Niemców pod koniec września lub na początku października 1939 roku w miejsce starosty został wprowadzony urząd landrata, który objął Udo Klausa. Los Józefa Boksy po wybuchu wojny jest nieznany.
1938, Wojkowice: odsłonięcie pomnika
Starosta żegna sztafetę K.M.Z.D. udającą się do Prezydenta RP
Wycinki prasowe
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
