Odlewnia Stali Woźniak M.i Synowie: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Reklama 1929 Sosnowiec Stalownia Woźniak.jpg|thumb|400px|Reklama]] | |||
[[Plik:Odlewnia Stali Woźniak Magoryata.i Synowie.gif|thumb|400px|Odlewnia Stali Woźniak Małgorzata i synowie]] | [[Plik:Odlewnia Stali Woźniak Magoryata.i Synowie.gif|thumb|400px|Odlewnia Stali Woźniak Małgorzata i synowie]] | ||
'''Odlewnia Stali Woźniak Małgorzata i synowie''' - zakład założony w [[1910]] roku przez [[Małgorzata Woźniak|Małgorzatę Woźniak]] i jej synów: Andrzeja, Franciszka i Teodora, na działce leżącej na pograniczu [[Stary Sosnowiec (Sosnowiec)|Starego Sosnowca]] i [[Pogoń (Sosnowiec)|Pogoni]]. | '''Odlewnia Stali Woźniak Małgorzata i synowie''' - zakład założony w [[1910]] roku przez [[Małgorzata Woźniak|Małgorzatę Woźniak]] i jej synów: Andrzeja, Franciszka i Teodora, na działce leżącej na pograniczu [[Stary Sosnowiec (Sosnowiec)|Starego Sosnowca]] i [[Pogoń (Sosnowiec)|Pogoni]]. | ||
==Produkcja== | ==Produkcja== | ||
Produkowano odlewy stalowe na potrzeby przemysłu wielkości do l00 kg. Załoga składała się z | Produkowano odlewy stalowe na potrzeby przemysłu wielkości do l00 kg. Załoga składała się z 15 osób i wszelkie prace wykonywała ręcznie. Nadzór techniczny i administracyjny sprawowali: Andrzej i Franciszek Woźniakowie - fachowcy stalownicy i tokarze. | ||
==Rozbudowa== | ==Rozbudowa== | ||
| Linia 10: | Linia 11: | ||
==Po I wojnie światowej== | ==Po I wojnie światowej== | ||
Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku Woźniakowie przystąpili do odbudowy zrujnowanego zakładu. Sprowadzono niezbędne maszyny, wybudowano piec o pojemności 5 tys. kg. | |||
[[Plik:Odlewnia Stali Woźniak 001.jpg|thumb|300px|Odlewnia Stali Woźniak Małgorzata i synowie]] | |||
Po odzyskaniu niepodległości w [[1918]] roku Woźniakowie przystąpili do odbudowy zrujnowanego zakładu. Sprowadzono niezbędne maszyny, wybudowano piec o pojemności 5 tys. kg. | |||
W [[1919]] roku zatrudnienie wynosiło ponad 300 osób. W odlewni Woźniaków opancerzono | W [[1919]] roku zatrudnienie wynosiło ponad 300 osób. W odlewni Woźniaków opancerzono | ||
samochód ciężarowy, który jako pojazd pancerny „Korfanty” użyty został przez powstańców śląskich w czasie walk pod Kępną i Lichynią (III powstanie). Tutaj także zmontowano pojazd pancerny „Walerus – Woźniak” (uczestniczył w bitwach pod Górą ś w. Anny, Kędzierzynem i Żyrową). | samochód ciężarowy, który jako pojazd pancerny „Korfanty” użyty został przez powstańców śląskich w czasie walk pod Kępną i Lichynią (III powstanie). Tutaj także zmontowano pojazd pancerny „Walerus – Woźniak” (uczestniczył w bitwach pod Górą ś w. Anny, Kędzierzynem i Żyrową). | ||
| Linia 16: | Linia 22: | ||
==Okres międzywojenny== | ==Okres międzywojenny== | ||
W okresie międzywojennym powiększono teren zakładu, unowocześniono park maszynowy, zadbano o atrakcyjność asortymentu produkcji. W [[1930]] roku przekształcono firmę w spółkę akcyjną „Stalownia Woźniak”. Przed wybuchem drugiej wojny światowej produkcja zakładu | W okresie międzywojennym powiększono teren zakładu, unowocześniono park maszynowy, zadbano o atrakcyjność asortymentu produkcji. W [[1930]] roku przekształcono firmę w spółkę akcyjną „Stalownia Woźniak”. Przed wybuchem drugiej wojny światowej produkcja zakładu | ||
wynosiła ok. | wynosiła ok. 100 tys.. ton miesięcznie różnych wyrobów (produkowano m.in. prasy hydrauliczne, ścierne i korbowe). | ||
==Okupacja hitlerowska== | ==Okupacja hitlerowska== | ||
Aktualna wersja na dzień 09:21, 20 lut 2018
Odlewnia Stali Woźniak Małgorzata i synowie - zakład założony w 1910 roku przez Małgorzatę Woźniak i jej synów: Andrzeja, Franciszka i Teodora, na działce leżącej na pograniczu Starego Sosnowca i Pogoni.
Produkcja
Produkowano odlewy stalowe na potrzeby przemysłu wielkości do l00 kg. Załoga składała się z 15 osób i wszelkie prace wykonywała ręcznie. Nadzór techniczny i administracyjny sprawowali: Andrzej i Franciszek Woźniakowie - fachowcy stalownicy i tokarze.
Rozbudowa
Zakład systematycznie się rozbudowywał. W 1912 roku powiększono i podwyższono halę fabryczną, wbudowano suwnicę o nośności 7500 kg. Warsztat mechaniczny uzupełniono o nowe tokarki (dotychczas pracowała tylko jedna) i inne urządzenia. Dzięki temu zakład mógł produkować odlewy do 2000 kg. Miesięczna produkcja wynosiła ok. 35 tys. odlewów przy zatrudnieniu 90 osobowym. Rozwój firmy zahamowany został w okresie pierwszej wojny światowej. Niemcy skonfiskowali wszystkie maszyny, a pomieszczenia fabryczne zajęli na kuchnię wojskową. Produkcję wstrzymano.
Po I wojnie światowej
Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku Woźniakowie przystąpili do odbudowy zrujnowanego zakładu. Sprowadzono niezbędne maszyny, wybudowano piec o pojemności 5 tys. kg. W 1919 roku zatrudnienie wynosiło ponad 300 osób. W odlewni Woźniaków opancerzono samochód ciężarowy, który jako pojazd pancerny „Korfanty” użyty został przez powstańców śląskich w czasie walk pod Kępną i Lichynią (III powstanie). Tutaj także zmontowano pojazd pancerny „Walerus – Woźniak” (uczestniczył w bitwach pod Górą ś w. Anny, Kędzierzynem i Żyrową).
Okres międzywojenny
W okresie międzywojennym powiększono teren zakładu, unowocześniono park maszynowy, zadbano o atrakcyjność asortymentu produkcji. W 1930 roku przekształcono firmę w spółkę akcyjną „Stalownia Woźniak”. Przed wybuchem drugiej wojny światowej produkcja zakładu wynosiła ok. 100 tys.. ton miesięcznie różnych wyrobów (produkowano m.in. prasy hydrauliczne, ścierne i korbowe).
Okupacja hitlerowska
W okresie okupacji hitlerowskiej firma przeszła w ręce niemieckie. Zakład nosił nazwę „Stalwerke”, a kierowa nim Georg Galwas z Gliwic. Testowano tutaj nowe stopy dla produkcji wojennej.
Powojnie Spółka Akcyjna zarejestrowana została ponownie – stanowisko dyrektora zajmował Franciszek Woźniak. W 1948 roku zakład upaństwowiono. Działalność produkcyjną prowadził on jako Sosnowiecka Odlewnia Staliwa Zakład nr l, a następnie Sosnowiecka Odlewnia Staliwa „Sostal”. Obecnie w zabudowaniach fabrycznych mieści się firma „Mikama”.
Bibliografia
- Małgorzata Śmiałek: Sosnowieckie ABC, tom I. Muzeum w Sosnowcu, 2002, s. 36-37. ISBN 83-915173-5-7.
