Stanisław Pasierbiński: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
|miejsce śmierci = [[Zawiercie]] | |miejsce śmierci = [[Zawiercie]] | ||
|przyczyna śmierci = | |przyczyna śmierci = | ||
|miejsce spoczynku = Cmentarz | |miejsce spoczynku = [[Cmentarz katolicki w Zawierciu]] | ||
|zawód = Farmaceuta, działacz społeczny i niepodległościowy | |zawód = Farmaceuta, działacz społeczny i niepodległościowy | ||
|odznaczenia = | |odznaczenia = | ||
| Linia 26: | Linia 26: | ||
==Rodzina== | ==Rodzina== | ||
Był synem Stanisława Pasierbińskiego seniora i Marii ze Słomińskich. Ojciec Stanisław senior pochodził ze Szczekocin. Kształcił się we Włocławku, gdzie zdobył uprawnienia aptekarskie, skąd przeniósł się do Siewierza gdzie otworzył pierwszą aptekę. W 1872 roku otwiera w Zawierciu filie wcześniej wspomnianej apteki siewierskiej.W krótkim czasie po urodzeniu się Stanisława juniora cała rodzina przenosi się do Zawiercia. | Był synem Stanisława Pasierbińskiego seniora i Marii ze Słomińskich. Ojciec Stanisław senior pochodził ze Szczekocin. Kształcił się we Włocławku, gdzie zdobył uprawnienia aptekarskie, skąd przeniósł się do Siewierza, gdzie otworzył pierwszą aptekę. W 1872 roku otwiera w [[Zawiercie|Zawierciu]] filie wcześniej wspomnianej apteki siewierskiej.W krótkim czasie po urodzeniu się Stanisława juniora cała rodzina przenosi się do Zawiercia. | ||
==Edukacja== | ==Edukacja== | ||
Początkowo uczył sie w domu rodzinnym. Następnie został uczniem ośmiklasowego gimnazjum w Częstochowie, tam popadł w zatarg z rusyfikatorem co zmusiło go do przeniesienia do gimnazjum w Piotrkowie Trybunalskim, które ukończył w 1896 roku. Przez kolejne 3 lata praktykował w aptece ojca w Zawierciu a następnie rozpoczął kurs pomocników aptecznych w Warszawie zorganizowany przez Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne. W latach 1902-1904 odbywał studia farmaceutyczne w Dorpacie(Estonia), gdzie należał do zarządu akademickiego koła "Znicz" | Początkowo uczył sie w domu rodzinnym. Następnie został uczniem ośmiklasowego gimnazjum w Częstochowie, tam popadł w zatarg z rusyfikatorem co zmusiło go do przeniesienia do gimnazjum w Piotrkowie Trybunalskim, które ukończył w 1896 roku. Przez kolejne 3 lata praktykował w aptece ojca w [[Zawiercie|Zawierciu]] a następnie rozpoczął kurs pomocników aptecznych w Warszawie zorganizowany przez Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne. W latach 1902-1904 odbywał studia farmaceutyczne w Dorpacie(Estonia), gdzie należał do zarządu akademickiego koła "Znicz" | ||
==Praca zawodowa== | ==Praca zawodowa== | ||
| Linia 39: | Linia 38: | ||
Stanisław Pasierbiński już podczas kursów farmaceutycznych w Warszawie zetknął się z młodymi działaczami społecznymi co sprawiło że zaczął pogłębiać swoją wiedzę z zakresu oświaty i zagadnień społecznych. | Stanisław Pasierbiński już podczas kursów farmaceutycznych w Warszawie zetknął się z młodymi działaczami społecznymi co sprawiło że zaczął pogłębiać swoją wiedzę z zakresu oświaty i zagadnień społecznych. | ||
W 1910 roku stał się współzałożycielem zespołu śpiewczego "Lutnia", gdzie pełnił funkcję członka zarządu, wiceprezesa a następnie prezesa, ale także był czynnym chórzystą. | W 1910 roku stał się współzałożycielem zespołu śpiewczego "Lutnia", gdzie pełnił funkcję członka zarządu, wiceprezesa a następnie prezesa, ale także był czynnym chórzystą. | ||
W latach międzywojennych był organizatorem zjazdów śpiewczych w Zagłębiu oraz w województwie kieleckim. W 1933 zorganizował uroczystość jubileuszu dla uczczenia pracy kompozytora i dyrygenta "Lutni" | W latach międzywojennych był organizatorem zjazdów śpiewczych w Zagłębiu oraz w województwie kieleckim. W 1933 zorganizował uroczystość jubileuszu dla uczczenia pracy kompozytora i dyrygenta "Lutni" [[Stanisław Rączka|Stanisława Rączki]]. Uroczystość odbyła się w Domu Ludowym "Włókniarz" w Zawierciu. Zaproszeni zostali kompozytorzy pieśni chóralnych, Rada Naczelna Zjednoczenia Polskich Związków Śpiewczych, władze województwa, powiatu i miasta ale także wiele zespołów z Zagłębia i Śląska. Pasierbiński działał także w organizacjach kośielnych. Był członkiem katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Polskiej w kole męskim przy parafii w Zawierciu, gdzie pełnił funkcję prezesa. Następną organizacją społeczną w której działał było Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół", gdzie pełnił funkcję sekretarza zarządu. Starał się iść z pomocą wszelkim towarzystwom polskim powstającym na terenie Zawiercia. | ||
==Okres II wojny światowej== | ==Okres II wojny światowej== | ||
Po wybuchu wojny Stanisław Pasierbiński włączył się w działaność konspiracyjną. Gromadził leki i środki opatrunkowe, które następnie były przekazywane potrzebującym partyzantom do więzień i obozów koncentracyjnych. Swojej działaności nie zaprzestał nawet po przejęciu przez władze okupacyjne jego apteki w 1941 roku. Od połowy marca 1941 roku po śmierci swojego brata Jana zarządzał apteką przy ul. Aptecznej 10, która znajdowała się pod zarządem komisarza niemieckiego. Pracował tam aż do końca wojny. | Po wybuchu wojny Stanisław Pasierbiński włączył się w działaność konspiracyjną. Gromadził leki i środki opatrunkowe, które następnie były przekazywane potrzebującym partyzantom do więzień i obozów koncentracyjnych. Swojej działaności nie zaprzestał nawet po przejęciu przez władze okupacyjne jego apteki w 1941 roku. Od połowy marca 1941 roku po śmierci swojego brata Jana zarządzał apteką przy ul. Aptecznej 10, która znajdowała się pod zarządem komisarza niemieckiego. Pracował tam aż do końca wojny. | ||
==Okres po II wojnie światowej== | |||
Po zakończeniu działań wojennych Pasierbiński powrócił do swojej apteki, którą w 1951 roku przejęły władze PRL, zaś on sam zostaje przeniesiony do apteki sukcesorskiej na ul. Apteczną, gdzie pracuje do 82 roku życia. | |||
W okresie powojennym Stanisław Pasierbiński działał w Polskim Czerwonym Krzyżu, w latach 1945-48 był członkiem rady w Okręgowej Izby Lekarskiej w Katowicach, która to w 1947 roku nadała mu dyplom za 50-lecie pracy w zawodzie aptekarskim. Ponadto brał udział w pracach powiatowego komitetu odbudowy Warszawy oraz przewodniczył Powiatowemu Towarzystwu Przyjaciół Żołnierzy. Zmarł 23 grudnia 1961 roku w Zawierciu, gdzie został pochowany w grobie rodzinnym na miejscowym cmentarzu parafialnym. | |||
==Bibliografia== | |||
*{{Cytuj książkę | nazwisko = Praca zbiorowa pod redakcją Zdzisława Jagodzińskiego | imię = |nazwisko2= |imię2= | tytuł = [[Monografia Zawiercia]], |[[wydawca = Towarzystwo Miłośników Ziemi Zawierciańskiej]] |miejsce = Zawiercie | data = [[2003]] | isbn = 83-905651-5-3 | strony = 627}} | |||
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Pasierbiński, Stanisław]] | [[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Pasierbiński, Stanisław]] | ||
Aktualna wersja na dzień 09:07, 19 gru 2016
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Stanisław Pasierbiński | |
| Imię i nazwisko | Stanisław Pasierbiński |
| Data i miejsce urodzenia | 14 listopada 1877 Siewierz |
| Data i miejsce śmierci | 23 grudnia 1961 Zawiercie |
| Miejsce spoczynku | Cmentarz katolicki w Zawierciu |
| Zawód | Farmaceuta, działacz społeczny i niepodległościowy |
Stanisław Pasierbiński - (ur. 14 listopada 1877 r. w Siewierzu, zm. 23 grudnia 1961 roku w Zawierciu) farmaceuta, działacz społeczny i niepodległościowy.
Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu parafialnym w tym mieście.
Rodzina
Był synem Stanisława Pasierbińskiego seniora i Marii ze Słomińskich. Ojciec Stanisław senior pochodził ze Szczekocin. Kształcił się we Włocławku, gdzie zdobył uprawnienia aptekarskie, skąd przeniósł się do Siewierza, gdzie otworzył pierwszą aptekę. W 1872 roku otwiera w Zawierciu filie wcześniej wspomnianej apteki siewierskiej.W krótkim czasie po urodzeniu się Stanisława juniora cała rodzina przenosi się do Zawiercia.
Edukacja
Początkowo uczył sie w domu rodzinnym. Następnie został uczniem ośmiklasowego gimnazjum w Częstochowie, tam popadł w zatarg z rusyfikatorem co zmusiło go do przeniesienia do gimnazjum w Piotrkowie Trybunalskim, które ukończył w 1896 roku. Przez kolejne 3 lata praktykował w aptece ojca w Zawierciu a następnie rozpoczął kurs pomocników aptecznych w Warszawie zorganizowany przez Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne. W latach 1902-1904 odbywał studia farmaceutyczne w Dorpacie(Estonia), gdzie należał do zarządu akademickiego koła "Znicz"
Praca zawodowa
Po zakończeniu studiów w latach 1904-1907 zarządzał apteką w Pabianicach założoną przez swojego brata Jana. Następnie w lipcu 1906 roku otwiera swoją własną aptekę w Zawierciu przy ul. Kolejowej( ob. 3 Maja 1) w "Domu Udziałowym", którego był współwłaścicielem. Apteka istnieje tam do dnia dzisiejszego. Był m.in. prezesem Sądu Koleżeńskiego i skarbnikiem zarządu oddziału częstochowskiego Polskiego Powszechnego Towarzystwa Farmacutycznego. Pełnił również stanowisko kierownika biura pośrednictwa pracy przy Kole Właścicieli Aptek Zagłębia Dąbrowskiego i miasta Częstochowy.
Działaność społeczna
Stanisław Pasierbiński już podczas kursów farmaceutycznych w Warszawie zetknął się z młodymi działaczami społecznymi co sprawiło że zaczął pogłębiać swoją wiedzę z zakresu oświaty i zagadnień społecznych. W 1910 roku stał się współzałożycielem zespołu śpiewczego "Lutnia", gdzie pełnił funkcję członka zarządu, wiceprezesa a następnie prezesa, ale także był czynnym chórzystą. W latach międzywojennych był organizatorem zjazdów śpiewczych w Zagłębiu oraz w województwie kieleckim. W 1933 zorganizował uroczystość jubileuszu dla uczczenia pracy kompozytora i dyrygenta "Lutni" Stanisława Rączki. Uroczystość odbyła się w Domu Ludowym "Włókniarz" w Zawierciu. Zaproszeni zostali kompozytorzy pieśni chóralnych, Rada Naczelna Zjednoczenia Polskich Związków Śpiewczych, władze województwa, powiatu i miasta ale także wiele zespołów z Zagłębia i Śląska. Pasierbiński działał także w organizacjach kośielnych. Był członkiem katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Polskiej w kole męskim przy parafii w Zawierciu, gdzie pełnił funkcję prezesa. Następną organizacją społeczną w której działał było Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół", gdzie pełnił funkcję sekretarza zarządu. Starał się iść z pomocą wszelkim towarzystwom polskim powstającym na terenie Zawiercia.
Okres II wojny światowej
Po wybuchu wojny Stanisław Pasierbiński włączył się w działaność konspiracyjną. Gromadził leki i środki opatrunkowe, które następnie były przekazywane potrzebującym partyzantom do więzień i obozów koncentracyjnych. Swojej działaności nie zaprzestał nawet po przejęciu przez władze okupacyjne jego apteki w 1941 roku. Od połowy marca 1941 roku po śmierci swojego brata Jana zarządzał apteką przy ul. Aptecznej 10, która znajdowała się pod zarządem komisarza niemieckiego. Pracował tam aż do końca wojny.
Okres po II wojnie światowej
Po zakończeniu działań wojennych Pasierbiński powrócił do swojej apteki, którą w 1951 roku przejęły władze PRL, zaś on sam zostaje przeniesiony do apteki sukcesorskiej na ul. Apteczną, gdzie pracuje do 82 roku życia. W okresie powojennym Stanisław Pasierbiński działał w Polskim Czerwonym Krzyżu, w latach 1945-48 był członkiem rady w Okręgowej Izby Lekarskiej w Katowicach, która to w 1947 roku nadała mu dyplom za 50-lecie pracy w zawodzie aptekarskim. Ponadto brał udział w pracach powiatowego komitetu odbudowy Warszawy oraz przewodniczył Powiatowemu Towarzystwu Przyjaciół Żołnierzy. Zmarł 23 grudnia 1961 roku w Zawierciu, gdzie został pochowany w grobie rodzinnym na miejscowym cmentarzu parafialnym.
Bibliografia
- Praca zbiorowa pod redakcją Zdzisława Jagodzińskiego: Monografia Zawiercia,. Zawiercie: 2003, s. 627. ISBN 83-905651-5-3.
