Szkoła Realna w Sosnowcu: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 23: | Linia 23: | ||
==Historia szkoły: lata 1894-1914== | ==Historia szkoły: lata 1894-1914== | ||
Budynek znajdujący się przy dzisiejszej ulicy Żeromskiego został ufundowany przed Henryka Dietla niemieckiego przemysłowca mieszkającego w Sosnowcu. Dietel, któremu Sosnowiec w znacznym stopniu zawdzięcza swój rozwój miał na Pogoni swoją fabrykę włókienniczą, która znana była w całej Europie. W jej sąsiedztwie wybudował swój pałac wraz z otaczającym go parkiem oraz kościół ewangelicki. Budynek był bardzo okazały, jak na tamte czasy. Miał okazałe aule i sale wykładowe, co było o tyle istotne, iż wcześniej nauka odbywała się w fabrycznych pomieszczeniach, często surowych i zupełnie do tego nieprzystosowanych. Ponadto budynek szkoły miał wiele ciekawych detali architektonicznych jak freski oraz dobrze zachowaną do dziś sztukaterię. Uroczyste otwarcie budynku Szkoły Realnej miało miejsce w 1898 roku i było wielkim wydarzeniem towarzysko społecznym w rodzącym się mieście. Przybyli na nie przedstawiciele władz zaborców rosyjskich, duchowieństwa, ale również tłumy sosnowiczan. | Budynek znajdujący się przy dzisiejszej ulicy Żeromskiego został ufundowany przed Henryka Dietla niemieckiego przemysłowca mieszkającego w Sosnowcu. Dietel, któremu Sosnowiec w znacznym stopniu zawdzięcza swój rozwój miał na Pogoni swoją fabrykę włókienniczą, która znana była w całej Europie. W jej sąsiedztwie wybudował swój pałac wraz z otaczającym go parkiem oraz kościół ewangelicki. Budynek był bardzo okazały, jak na tamte czasy. Miał okazałe aule i sale wykładowe, co było o tyle istotne, iż wcześniej nauka odbywała się w fabrycznych pomieszczeniach, często surowych i zupełnie do tego nieprzystosowanych. Ponadto budynek szkoły miał wiele ciekawych detali architektonicznych jak freski oraz dobrze zachowaną do dziś sztukaterię. Uroczyste otwarcie budynku Szkoły Realnej miało miejsce w 1898 roku i było wielkim wydarzeniem towarzysko społecznym w rodzącym się mieście. Przybyli na nie przedstawiciele władz zaborców rosyjskich, duchowieństwa, ale również tłumy sosnowiczan. | ||
==Plany i przekroje obiektu== | |||
[[Plik:Sosnowiec Szkoła Realna Plan sytuacyjny.JPG|thumb|left|250px|Plan sytuacyjny]] | |||
[[Plik:Sosnowiec Szkoła Realna Przekrój poprzeczny budynku.JPG|thumb|300px|Przekrój poprzeczny budynku]] | |||
[[Plik:Sosnowiec Szkoła Realna Plan suteryny.JPG|thumb|left|250px|Plan suteryny]] | |||
[[Plik:Sosnowiec Szkoła Realna Plan wysokiego parteru.JPG|thumb|300px|Plan wysokiego parteru]] | |||
[[Plik:Sosnowiec Szkoła Realna Plan pierwszego piętra.JPG|thumb|left|250px|Plan pierwszego piętra]] | |||
[[Plik:Sosnowiec Szkoła Realna Plan drugiego piętra.JPG|thumb|300px|Plan drugiego piętra]] | |||
===Kadra szkolna 1898/1899=== | ===Kadra szkolna 1898/1899=== |
Wersja z 21:51, 18 paź 2014
Zagłębiowskie szkoły | |
Szkoła Realna | |
Data utworzenia | 1894 |
Data likwidacji | 1914 |
Informacje
...................
Historia szkoły: lata 1894-1914
Budynek znajdujący się przy dzisiejszej ulicy Żeromskiego został ufundowany przed Henryka Dietla niemieckiego przemysłowca mieszkającego w Sosnowcu. Dietel, któremu Sosnowiec w znacznym stopniu zawdzięcza swój rozwój miał na Pogoni swoją fabrykę włókienniczą, która znana była w całej Europie. W jej sąsiedztwie wybudował swój pałac wraz z otaczającym go parkiem oraz kościół ewangelicki. Budynek był bardzo okazały, jak na tamte czasy. Miał okazałe aule i sale wykładowe, co było o tyle istotne, iż wcześniej nauka odbywała się w fabrycznych pomieszczeniach, często surowych i zupełnie do tego nieprzystosowanych. Ponadto budynek szkoły miał wiele ciekawych detali architektonicznych jak freski oraz dobrze zachowaną do dziś sztukaterię. Uroczyste otwarcie budynku Szkoły Realnej miało miejsce w 1898 roku i było wielkim wydarzeniem towarzysko społecznym w rodzącym się mieście. Przybyli na nie przedstawiciele władz zaborców rosyjskich, duchowieństwa, ale również tłumy sosnowiczan.
Plany i przekroje obiektu
Kadra szkolna 1898/1899
- Dyrektor - Radca Stanu E.G. Chołodowski
- Inspektor - Radca Stanu W.T. Sokołow
- Nauczyciel religii prawosławnej - O. Joan Wasiliewicz Lewickij
- Nauczyciel religii rzymskokatolickiej - ksiądz Władysław Musielewicz
- Nauczyciel religii ewangelickiej - pastor Ernest Uthke
- Nauczyciel religii mojżeszowej - N.S. Rieder
- Nauczyciel języka rosyjskiego i geografii - W.F. Trockij
- Nauczyciel matematyki - Radca Kolegialny A.P. Parenawo
- Nauczyciel historii naturalnej i fizyki - T.P. Szak
- Nauczyciel języka niemieckiego - H.H. Dietel
- Nauczyciel języka niemieckiego - P.A. Reichwald
- Nauczyciel języka francuskiego - L.S. Pliume
- Nauczyciel języka francuskiego - E.F. Breton
- Nauczyciel języka polskiego - K.W. Zieliński
- Nauczyciel rysunków - A. G. Mołodienkow
- Doktor szkolny - Jakub Henryk Neufeld
- Sekretarz - Aleksandr Konstantinowicz Kalisskij
Kadra szkolna 1899/1900
- Dyrektor - Radca Stanu E.N. Pfeifer
- Inspektor - Radca Stanu S. Ignatienko
- Nauczyciel religii prawosławnej - O. Joan Wasiliewicz Lewickij
- Nauczyciel religii rzymskokatolickiej - ksiądz Władysław Musielewicz
- Nauczyciel religii ewangelickiej - pastor Ernest Uthke
- Nauczyciel religii mojżeszowej - N.S. Rieder
- Nauczyciel języka rosyjskiego i historii - W.F. Trockij
- Nauczyciel języka rosyjskiego i historii - M. Kriżanowskij
- Nauczyciel języka rosyjskiego i historii - S. Ignatienko
- Nauczyciel języka rosyjskiego i historii - Radca Stanu W.F. Trockij (Inspektor)
- Nauczyciel języka rosyjskiego i geografii - W.F. Trockij
- Nauczyciel matematyki i fizyki - Radca Kolegialny A.P. Parenawo
- Nauczyciel matematyki i fizyki - A. Dmochowskij
- Nauczyciel matematyki i fizyki - C. Uthke
- Nauczyciel kosmografii - Radca Stanu E.N. Pfeifer (Dyrektor)
- Nauczyciel historii naturalnej i fizyki - T.P. Szak
- Nauczyciel języka niemieckiego - H.H. Dietel
- Nauczyciel języka niemieckiego - P.A. Reichwald
- Nauczyciel języka niemieckiego - R. Brejksz
- Nauczyciel języka francuskiego - L.S. Pliume
- Nauczyciel języka francuskiego - E.F. Breton
- Nauczyciel języka polskiego - K.W. Zieliński
- Nauczyciel rysunków - A. G. Mołodienkow
- Nauczyciel śpiewu i muzyki - P. Zabrocki
Pomocnicy gospodarzy klasowych:
- Nauczyciel języka niemieckiego i kaligrafii - P. Primo
- Nauczyciel gimnastyki - A. Frytz
- Nauczyciel rysunków - W. Honet
- Nauczyciel kaligrafii - W. Rozankin
- Doktor szkolny - Jakub Henryk Neufeld
- Lekarz Dentysta - M. Goldberg
- Sekretarz - Aleksandr Konstantinowicz Kalisskij
Dalsze dzieje szkoły
W czasie I wojny światowej w budynku Szkoły Realnej mieściła się niemiecka administracja. Popularna dziś nazwa – Staszic, przypisywana nie tylko szkole, ale również budynkowi, w którym się mieściła, pojawiła się w 1916 roku. Powstała Wyższa Szkoła Realna im. Stanisława Staszica. W czasie II wojny światowej Niemcy w budynku ufundowanym przez Dietla utworzyli swoją własną szkołę techniczną. Po wojnie w tym miejscu zaczęło działać Liceum Ogólnokształcące im. Staszica. W 1970 roku w budynku dawnej Szkoły Realnej zagościł Uniwersytet Śląski, konkretnie Wydział Techniki. W 2013 roku zabytkowy budynek powrócił pod zarząd miasta.
Szkoła Realna w Sosnowcu: Westybul 1898
Szkoła Realna w Sosnowcu: Korytarz 1898
Szkoła Realna w Sosnowcu: Sala Wykładowa 1898
Szkoła Realna w Sosnowcu: Pracownia Plastyczna 1898
Szkoła Realna w Sosnowcu: Pokój Nauczycielski 1898
Szkoła Realna w Sosnowcu: Gabinet Dyrektora 1898
Szkoła Realna w Sosnowcu: Aula 1898
Szkoła Realna w Sosnowcu: Aula 1898
Szkoła Realna w Sosnowcu: Plafon w auli 1898