Arno Lustiger: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzył nową stronę „15 maja br. zmarł Arno Lustiger – pochodzący z polskich Żydów z Będzina wybitny historyk i pisarz niemiecki, więzień obozów koncentracyjnych. Był jednym z na...”) |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
15 maja | {{Biogram infobox | ||
|imię i nazwisko = Arno Lustiger | |||
|pseudonim = | |||
|grafika = | |||
|opis grafiki = | |||
|podpis = | |||
|data urodzenia = [[7 maja]] [[1924]] | |||
|miejsce urodzenia = [[Będzin]] | |||
|imię przy narodzeniu = | |||
|data śmierci = [[15 maja]] [[2012]] | |||
|miejsce śmierci = Frankfurt nad Menem | |||
|przyczyna śmierci = | |||
|miejsce spoczynku = | |||
|zawód = historyk, pisarz | |||
|odznaczenia = | |||
|www = | |||
}} | |||
'''Arno Lustiger''' (ur. [[7 maja]] [[1924]] r. w [[Będzin|Będzinie]], zm. [[15 maja]] [[2012]] r. we Frankfurcie nad Menem) – pochodzący z polskich Żydów z [[Będzin|Będzina]] wybitny historyk i pisarz niemiecki, więzień obozów koncentracyjnych. | |||
Był jednym z najbardziej znanych świadków i historyków Holocaustu, znanym aktywistą organizacji żydowskich w Niemczech. Był autorem cenionych publikacji o udziale Żydów w ruchu oporu podczas hiszpańskiej wojny domowej i II wojny światowej oraz o żydowskim ruchu oporu i prześladowaniach Żydów przez Stalina. Jego książki zostały opublikowane w kilku językach. W swoich książkach ukazał też rozległą panoramę dziejów rosyjskich Żydów i polityki stosowanej wobec nich od początku XIX w. po czasy pierestrojki. „Czerwona księga” jest przejmującym świadectwem tragedii Żydów zmuszonych do wyboru między Hitlerem a Stalinem. | |||
W [[2004]] r. wydał autobiografię. Jest bohaterem książki Basila Kerskiego i Joanny Vincenzy „Świadek i historyk. Rozmowy z Arno Lustigerem”. | |||
W latach [[2004]]-[[2006]] był profesorem we Fritz Bauer Institut we Frankfurcie, a w [[2007]] r. otrzymał tytuł profesora Hesji. | |||
W [[195]]1 r. był współzałożycielem Organizacji Syjonistycznej i gminy żydowskiej we Frankfurcie nad Menem i przez wiele lat jej przewodniczącym. Był członkiem zarządu Fundacji Budge. W [[2003]] r. został doktorem honoris causa Uniwersytetu w Poczdamie. Otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia. W [[2010]] roku został odznaczony Wielkim Krzyżem Zasługi RFN. W roku [[1997]], razem ze swoim kuzynem Kardynałem J.M. Lustigerem, otrzymał tytuł Członka Honorowego [[Towarzystwo Przyjaciół Będzina|Towarzystwa Przyjaciół Będzina]]. | |||
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Lustiger, Arno]] | |||
[[Kategoria:Ludzie związani z Będzinem|Lustiger, Arno]] | |||
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Będzinie|Lustiger, Arno]] | |||
Aktualna wersja na dzień 11:03, 3 paź 2014
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| Imię i nazwisko | Arno Lustiger |
| Data i miejsce urodzenia | 7 maja 1924 Będzin |
| Data i miejsce śmierci | 15 maja 2012 Frankfurt nad Menem |
| Zawód | historyk, pisarz |
Arno Lustiger (ur. 7 maja 1924 r. w Będzinie, zm. 15 maja 2012 r. we Frankfurcie nad Menem) – pochodzący z polskich Żydów z Będzina wybitny historyk i pisarz niemiecki, więzień obozów koncentracyjnych.
Był jednym z najbardziej znanych świadków i historyków Holocaustu, znanym aktywistą organizacji żydowskich w Niemczech. Był autorem cenionych publikacji o udziale Żydów w ruchu oporu podczas hiszpańskiej wojny domowej i II wojny światowej oraz o żydowskim ruchu oporu i prześladowaniach Żydów przez Stalina. Jego książki zostały opublikowane w kilku językach. W swoich książkach ukazał też rozległą panoramę dziejów rosyjskich Żydów i polityki stosowanej wobec nich od początku XIX w. po czasy pierestrojki. „Czerwona księga” jest przejmującym świadectwem tragedii Żydów zmuszonych do wyboru między Hitlerem a Stalinem.
W 2004 r. wydał autobiografię. Jest bohaterem książki Basila Kerskiego i Joanny Vincenzy „Świadek i historyk. Rozmowy z Arno Lustigerem”.
W latach 2004-2006 był profesorem we Fritz Bauer Institut we Frankfurcie, a w 2007 r. otrzymał tytuł profesora Hesji.
W 1951 r. był współzałożycielem Organizacji Syjonistycznej i gminy żydowskiej we Frankfurcie nad Menem i przez wiele lat jej przewodniczącym. Był członkiem zarządu Fundacji Budge. W 2003 r. został doktorem honoris causa Uniwersytetu w Poczdamie. Otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia. W 2010 roku został odznaczony Wielkim Krzyżem Zasługi RFN. W roku 1997, razem ze swoim kuzynem Kardynałem J.M. Lustigerem, otrzymał tytuł Członka Honorowego Towarzystwa Przyjaciół Będzina.
