Kopalnia "Czeladź" (Czeladź-Piaski): Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
Zapoczątkowana w [[1858]] roku przez 13 mieszczan czeladzkich, którzy w roku [[1867]] sprzedali większość udziałów w kopalni '''Józefowi Familierowi''' z Warszawy i '''Michałowi Gutmanowi''' z Bytomia. Nowi właściciele '''Familier''' i '''Gutman''' wybili szyb o głębokości 80 metrów który sięgnął pokładu 414 i otrzymał nazwę '''"Ernest"'''. Ponieważ budowa kopalni wymagała dalszych nakładów finansowych właściciele przyjęli trzeciego wspólnika - kupca '''Ernesta Kramera''' z Bytomia. Pieniądze Kramera umożliwiły zbudowanie drugiego szybu (tym razem odwadniającego), który otrzymał nazwę '''"Michał"'''. | Zapoczątkowana w [[1858]] roku przez 13 mieszczan czeladzkich, którzy w roku [[1867]] sprzedali większość udziałów w kopalni '''Józefowi Familierowi''' z Warszawy i '''Michałowi Gutmanowi''' z Bytomia. Nowi właściciele '''Familier''' i '''Gutman''' wybili szyb o głębokości 80 metrów który sięgnął pokładu 414 i otrzymał nazwę '''"Ernest"'''. Ponieważ budowa kopalni wymagała dalszych nakładów finansowych właściciele przyjęli trzeciego wspólnika - kupca '''Ernesta Kramera''' z Bytomia. Pieniądze Kramera umożliwiły zbudowanie drugiego szybu (tym razem odwadniającego), który otrzymał nazwę '''"Michał"'''. | ||
W następnych latach '''Kramer''' spłacił udziały '''Familiera''' i '''Guttmana''' i został wyłącznym właścicielem kopalni. Zbudował również drogę, którą transportowano węgiel w furmankach do Sosnowca. Kopalnia była prymitywnie wyposażona : szyby miały budowę wieżową (z drewna), a urobek i wodę wyciągano na powierzchnię w drewnianych kubłach za pomocą ręcznych kołowrotów. Administracja mieściła się w baraku obok którego wystawiono również parterowy budynek mieszkalny dla robotników. Dalsze inwestycje przekraczały możliwości finansowe Kramera. W [[1879]] roku zdecydował się on sprzedać kopalnię kapitalistom francuskim | W następnych latach '''Kramer''' spłacił udziały '''Familiera''' i '''Guttmana''' i został wyłącznym właścicielem kopalni. Zbudował również drogę, którą transportowano węgiel w furmankach do Sosnowca. Kopalnia była prymitywnie wyposażona : szyby miały budowę wieżową (z drewna), a urobek i wodę wyciągano na powierzchnię w drewnianych kubłach za pomocą ręcznych kołowrotów. Administracja mieściła się w baraku obok którego wystawiono również parterowy budynek mieszkalny dla robotników. Dalsze inwestycje przekraczały możliwości finansowe Kramera. W [[1879]] roku zdecydował się on sprzedać kopalnię kapitalistom francuskim. | ||
== Pod kapitałem francuskim == | == Pod kapitałem francuskim == | ||
Wersja z 14:42, 23 lip 2012
Kopalnia "Czeladź" (Czeladź-Piaski) - kopalnia węgla kamiennego w Piaskach (obecnie dzielnica Czeladzi), eksploatowana od 1858 do roku 1996.
Historia
Zapoczątkowana w 1858 roku przez 13 mieszczan czeladzkich, którzy w roku 1867 sprzedali większość udziałów w kopalni Józefowi Familierowi z Warszawy i Michałowi Gutmanowi z Bytomia. Nowi właściciele Familier i Gutman wybili szyb o głębokości 80 metrów który sięgnął pokładu 414 i otrzymał nazwę "Ernest". Ponieważ budowa kopalni wymagała dalszych nakładów finansowych właściciele przyjęli trzeciego wspólnika - kupca Ernesta Kramera z Bytomia. Pieniądze Kramera umożliwiły zbudowanie drugiego szybu (tym razem odwadniającego), który otrzymał nazwę "Michał".
W następnych latach Kramer spłacił udziały Familiera i Guttmana i został wyłącznym właścicielem kopalni. Zbudował również drogę, którą transportowano węgiel w furmankach do Sosnowca. Kopalnia była prymitywnie wyposażona : szyby miały budowę wieżową (z drewna), a urobek i wodę wyciągano na powierzchnię w drewnianych kubłach za pomocą ręcznych kołowrotów. Administracja mieściła się w baraku obok którego wystawiono również parterowy budynek mieszkalny dla robotników. Dalsze inwestycje przekraczały możliwości finansowe Kramera. W 1879 roku zdecydował się on sprzedać kopalnię kapitalistom francuskim.
Pod kapitałem francuskim
Kopalnie nabyli kapitaliści francyscy skupieni w Towarzystwie Akcyjnym Kopalń Węgla "Czeladź" z siedzibą w Paryżu. Nabywcy powierzyli kierownictwo kopalni francuskiemu inżynierowi Janowi Kellerowi. Zmienili też nazwy szybów : "Ernest" na "Piotr" a "Michał" na "Paweł". Od roku 1882 rozpoczęto poważne inwestycje, które przekształciły kopalnię w nowoczesny zakład. Szyby obmurowano i połączono chodnikiem, zainstalowano maszyny parowe: wydobywczą i odwadniającą, zbudowano kotłownię do ich zasilania i ustawiono wieże wyciągowe. Oprócz tego wzniesiono budynki warsztatów reparacyjnych i nadszybia. Kopalnię połączono bocznica kolejową z dworcem towarowym na Pogoni oraz dworcem kolejowym w Sosnowcu.
Jednocześnie prowadzono inwestycje o charakterze socjalnym. W latach 1882-1885 zbudowano 8 piętrowych domów mieszkalnych dla robotników, 2 domy dla urzędników oraz dom noclegowy dla robotników samotnych. Dały one początek (dzisiaj zabytkowej) kolonii Piaski.
Wprowadzane w kolejnych latach dodatkowe kapitały umożliwiły przeprowadzanie kolejnych inwestycji. W latach 1891-1893 szyby "Piotr" i "Paweł" pogłębiono do 210 m, a w 1903 roku wybito nowy szyb wydobywczy "Julian" o głębokości 170 m. Wykonano również dwa szyby wentylacyjne "Milowicki" i "Abraham".
Wieloletnim (1905-1931) francuskim dyrektorem towarzystwa w Czeladzi był inż.Wiktor Vianney (krewny słynnego św. Jana Marii Vianneya).
Okres II wojny światowej
Od 1945 do likwidacji
Wydobycie
Na rok 1913 wydobycie kopalni wyniosło 617363 tony węgla.
Galeria
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
