Marian Kantor-Mirski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 16: | Linia 16: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
'''Marian Leon Kantor-Mirski''', pseudonim Mirski (ur. [[22 czerwca]] [[1884]] w Hohenbach, niemieckiej kolonii w Czerminie w okolicach Mielca, zamordowany [[18 marca]] [[1942]] w Auschwitz-Birkenau) – nauczyciel, urzędnik, legionista, publicysta, wybitny badacz historii [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia]], społecznik, ojciec Tadeusza Kantora, kapitan | '''Marian Leon Kantor-Mirski''', pseudonim '''Mirski''' (ur. [[22 czerwca]] [[1884]] w Hohenbach, niemieckiej kolonii w Czerminie w okolicach Mielca, zamordowany [[18 marca]] [[1942]] w Auschwitz-Birkenau) – nauczyciel, urzędnik, legionista, publicysta, wybitny badacz historii [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębia]], społecznik, ojciec Tadeusza Kantora, kapitan administracji Wojska Polskiego. | ||
Po ukończeniu seminarium nauczycielskiego w Tarnowie był nauczycielem w rodzinnej Małopolsce. Podczas I wojny światowej walczył w legionach, działał w Polskiej Organizacji Wojskowej pod pseudonimem "Mirski", brał udział w powstaniach śląskich i służbę zakończył w stopniu kapitana administracji ze starszeństwem z [[1 czerwca]] [[1919]] r. | Po ukończeniu seminarium nauczycielskiego w Tarnowie był nauczycielem w rodzinnej Małopolsce. Podczas I wojny światowej walczył w legionach, działał w Polskiej Organizacji Wojskowej pod pseudonimem "Mirski", brał udział w powstaniach śląskich i służbę zakończył w stopniu kapitana administracji ze starszeństwem z [[1 czerwca]] [[1919]] r. | ||
Linia 24: | Linia 24: | ||
Zamieszkał w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] (1928-38). Od maja [[1928]] pracował w Powiatowej Kasie Chorych w Sosnowcu i rozpoczął współpracę z "Kurierem Zagłębia". W [[1929]] r. opublikował pierwszą pracę o [[Włodowice (gm. Włodowice)|Włodowicach]]. W [[1931]] r. pełnił funkcję naczelnego redaktora tygodnika Towarzystwa Artystyczno-Literackiego "Gontyna". | Zamieszkał w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] (1928-38). Od maja [[1928]] pracował w Powiatowej Kasie Chorych w Sosnowcu i rozpoczął współpracę z "Kurierem Zagłębia". W [[1929]] r. opublikował pierwszą pracę o [[Włodowice (gm. Włodowice)|Włodowicach]]. W [[1931]] r. pełnił funkcję naczelnego redaktora tygodnika Towarzystwa Artystyczno-Literackiego "Gontyna". | ||
W latach [[1931]]-[[1932]] opublikował cykl zeszytów "Z przeszłości Zagłębia Dąbrowskiego i okolicy". Cykl "Ziemia Zawierciańska" wydawał w latach 1932-1935, "[[ | W latach [[1931]]-[[1932]] opublikował cykl zeszytów [[Z przeszłości Zagłębia Dąbrowskiego i okolicy - Szkice monograficzne z ilustracjami (1)|"Z przeszłości Zagłębia Dąbrowskiego i okolicy"]]. Cykl "Ziemia Zawierciańska" wydawał w latach 1932-1935, "[[Ziemia Olkuska w przeszłości]]" w [[1936]] roku. Był autorem m.in. prac: "Lud Zagłębia Dąbrowskiego", [[Sławetny Cech Szewski Królewskiego i Wolnego Miasta Będzina w wiekach XVI - XVIII (1934)|"Sławetny cech szewski królewskiego i wolnego miasta Będzina w w. XVI-XVIII"]]; część jego prac pozostała w rękopisie, także z przyczyn finansowych. Próbował, bez powodzenia, wydawać tygodnik "Wędrowiec". | ||
W [[1934]] roku wydał wspomnienia legionowe pt. "Od Rarańczy do Kaniowa". Druga połowa lat trzydziestych to narastające kłopoty finansowe, niezrozumienie – i w końcu powrót w głąb Małopolski, gdzie zdawał się czuć pewniejszy. Mieszkał w Krakowie i Tarnowie. Tam został aresztowany przez Niemców i wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, gdzie zginął [[18 marca]] [[1942]] r. | W [[1934]] roku wydał wspomnienia legionowe pt. "Od Rarańczy do Kaniowa". Druga połowa lat trzydziestych to narastające kłopoty finansowe, niezrozumienie – i w końcu powrót w głąb Małopolski, gdzie zdawał się czuć pewniejszy. Mieszkał w Krakowie i Tarnowie. Tam został aresztowany przez Niemców i wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, gdzie zginął [[18 marca]] [[1942]] r. |
Aktualna wersja na dzień 14:33, 12 sie 2022
Zagłębiowskie Biogramy | |
Imię i nazwisko | Marian Kantor-Mirski |
Data i miejsce urodzenia | 22 czerwca 1884 Hohenbach |
Data i miejsce śmierci | 18 marca 1942 Oświęcim |
Marian Leon Kantor-Mirski, pseudonim Mirski (ur. 22 czerwca 1884 w Hohenbach, niemieckiej kolonii w Czerminie w okolicach Mielca, zamordowany 18 marca 1942 w Auschwitz-Birkenau) – nauczyciel, urzędnik, legionista, publicysta, wybitny badacz historii Zagłębia, społecznik, ojciec Tadeusza Kantora, kapitan administracji Wojska Polskiego.
Po ukończeniu seminarium nauczycielskiego w Tarnowie był nauczycielem w rodzinnej Małopolsce. Podczas I wojny światowej walczył w legionach, działał w Polskiej Organizacji Wojskowej pod pseudonimem "Mirski", brał udział w powstaniach śląskich i służbę zakończył w stopniu kapitana administracji ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.
Zaangażowany w walkę o polskość tego regionu kraju, w naturalny sposób pozostał na tych terenach; organizował na Śląsku polskie szkolnictwo i oświatę, mieszkając m.in. w Rudzie Śląskiej. Zdymisjonowany w 1926 r., przeniósł się do Małopolski Zachodniej – na teren Zagłębia Dąbrowskiego, które jako Małopolanin odkrył i ukochał, stając się jego szczególnym kronikarzem.
Zamieszkał w Sosnowcu (1928-38). Od maja 1928 pracował w Powiatowej Kasie Chorych w Sosnowcu i rozpoczął współpracę z "Kurierem Zagłębia". W 1929 r. opublikował pierwszą pracę o Włodowicach. W 1931 r. pełnił funkcję naczelnego redaktora tygodnika Towarzystwa Artystyczno-Literackiego "Gontyna".
W latach 1931-1932 opublikował cykl zeszytów "Z przeszłości Zagłębia Dąbrowskiego i okolicy". Cykl "Ziemia Zawierciańska" wydawał w latach 1932-1935, "Ziemia Olkuska w przeszłości" w 1936 roku. Był autorem m.in. prac: "Lud Zagłębia Dąbrowskiego", "Sławetny cech szewski królewskiego i wolnego miasta Będzina w w. XVI-XVIII"; część jego prac pozostała w rękopisie, także z przyczyn finansowych. Próbował, bez powodzenia, wydawać tygodnik "Wędrowiec".
W 1934 roku wydał wspomnienia legionowe pt. "Od Rarańczy do Kaniowa". Druga połowa lat trzydziestych to narastające kłopoty finansowe, niezrozumienie – i w końcu powrót w głąb Małopolski, gdzie zdawał się czuć pewniejszy. Mieszkał w Krakowie i Tarnowie. Tam został aresztowany przez Niemców i wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, gdzie zginął 18 marca 1942 r.