Kolonia Reichera i Oppenheima (Sosnowiec): Różnice pomiędzy wersjami
(Nowa strona.) |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Kolonia Reichera i Oppenheima w Sosnowcu''' – zespół osadniczy południowego Śródmieścia Sosnowca [1-3]. | '''Kolonia Reichera i Oppenheima w Sosnowcu''' – zespół osadniczy południowego [[Śródmieście (Sosnowiec)|Śródmieścia Sosnowca]] [1-3]. | ||
Ufundowana z końcem XIX wieku wraz z utworzeniem fabryki chemicznej, funkcjonującej w latach świetności jako Spółka Akcyjna Fabryk Chemicznych „Radocha”. Obejmuje budynki przy ulicy Radocha (Радоха, Radocha, Radochastrasse, Radocha, Radock Siedlung), przy czym nieruchomości pod numerami 6, 6 A oraz 6 B stanowią domy, a numerowi 6 C przyporządkowano portiernię przy bramie wjazdowej na teren przemysłowy [1-8]. | Ufundowana z końcem XIX wieku wraz z utworzeniem fabryki chemicznej, funkcjonującej w latach świetności jako [[Fabryka Chemiczna „Radocha” (Sosnowiec)|Spółka Akcyjna Fabryk Chemicznych „Radocha”]]. Obejmuje budynki przy ulicy Radocha ('''Радоха''', '''Radocha''', '''Radochastrasse''', '''Radocha''', '''Radock Siedlung'''), przy czym nieruchomości pod numerami 6, 6 A oraz 6 B stanowią domy, a numerowi 6 C przyporządkowano portiernię przy bramie wjazdowej na teren przemysłowy [1-8]. | ||
Kolonia stanowiła składnik majątku Zakładu Doświadczalnego Zakładów Konstrukcyjno-Mechanicznych Przemysłu Węglowego (1972), a po przekształceniu (1975) – Dąbrowskich Zakładów Naprawczych Przemysłu Węglowego [7]. | Kolonia stanowiła składnik majątku Zakładu Doświadczalnego Zakładów Konstrukcyjno-Mechanicznych Przemysłu Węglowego (1972), a po przekształceniu (1975) – Dąbrowskich Zakładów Naprawczych Przemysłu Węglowego [7]. | ||
Aktualna wersja na dzień 19:21, 20 lut 2022
Kolonia Reichera i Oppenheima w Sosnowcu – zespół osadniczy południowego Śródmieścia Sosnowca [1-3].
Ufundowana z końcem XIX wieku wraz z utworzeniem fabryki chemicznej, funkcjonującej w latach świetności jako Spółka Akcyjna Fabryk Chemicznych „Radocha”. Obejmuje budynki przy ulicy Radocha (Радоха, Radocha, Radochastrasse, Radocha, Radock Siedlung), przy czym nieruchomości pod numerami 6, 6 A oraz 6 B stanowią domy, a numerowi 6 C przyporządkowano portiernię przy bramie wjazdowej na teren przemysłowy [1-8].
Kolonia stanowiła składnik majątku Zakładu Doświadczalnego Zakładów Konstrukcyjno-Mechanicznych Przemysłu Węglowego (1972), a po przekształceniu (1975) – Dąbrowskich Zakładów Naprawczych Przemysłu Węglowego [7].
Bibliografia
1. A. Barciak, A.T. Jankowski (red.). Sosnowiec. Obraz miasta i jego dzieje. T. I. Wyd. I. Muzeum w Sosnowcu. Sosnowiec 2016.
2. A. Barciak, A.T. Jankowski (red.). Sosnowiec. Obraz miasta i jego dzieje. T. II. Wyd. I. Muzeum w Sosnowcu. Sosnowiec 2016.
3. M. Kantor-Mirski. Sosnowiec. Wyd. I. Sosnowiecka Oficyna Wydawniczo-Autorska „Sowa-Press”. Sosnowiec 1991.
4. J. Przemsza-Zieliński. Sosnowiecka encyklopedia historyczna. Sygnały biograficzno-tematyczne. Z. 2. Wyd. I. Sosnowiecka Oficyna Wydawniczo-Autorska „Sowa-Press”. Sosnowiec 1994.
5. J. Przemsza-Zieliński. Sosnowiecka encyklopedia historyczna. Sygnały biograficzno-tematyczne. Z. 4. Wyd. I. Sosnowiecka Oficyna Wydawniczo-Autorska „Sowa-Press”. Sosnowiec 1998.
6. J. Przemsza-Zieliński. Sosnowiecka encyklopedia historyczna. Sygnały biograficzno-tematyczne. Z. 5. Wyd. I. Muzeum w Sosnowcu. Sosnowiec 2000.
7. H. Rechowicz (red.). Sosnowiec. Zarys rozwoju miasta. Wyd. I. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. Warszawa, Kraków 1977.
8. J. Nowakowski (red.). Sosnowiec. Plan miasta. Wyd. IV spec. Wydawnictwo Kartograficzne PGK. Katowice 2019.
