Wanda Malczewska: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 21: Linia 21:
}}
}}


Wanda Justyna Nepomucena Malczewska h. Tarnawa (ur. [[15 maja]] [[1822]] w Radomiu, zm. [[25 września]] [[1896]] w Parznie) – Sługa Boża. Córka Stanisława Malczewskiego i Marii Julii z domu Żurawskich. Pochodziła z rodu Malczewskich, do którego należy poeta Antoni Malczewski oraz jej bratanek, malarz Jacek Malczewski. Siostra Juliana i Marcina.) – Sługa Boża.
'''Wanda Justyna Nepomucena Malczewska h. Tarnawa''' - (ur. [[15 maja]] [[1822]] w Radomiu, zm. [[25 września]] [[1896]] w Parznie) – Sługa Boża.  


Wanda Malczewska część swojego życia spędziła w... Klimontowie, obecnie dzielnicy Sosnowca. Jednym z jej duchowych wychowanków był ksiądz Grzegorz Augustynik, pierwszy jej biograf, budowniczy Bazyliki Matki Boskiej Anielskiej w Dąbrowie Górniczej.
==Rodzina==
Córka Stanisława Malczewskiego i Marii Julii z domu Żurawskich. Pochodziła z rodu Malczewskich, do którego należy poeta Antoni Malczewski oraz jej bratanek, malarz Jacek Malczewski. Siostra Juliana i Marcina.) – Sługa Boża.


Wanda Malczewska, była krewną Jacka Siemieńskiego i przez pewien czas mieszkała w jego majątku. Mieszkańcy Klimontowa nazwali ja „święta panią”, ponieważ wspierała biednych, zakładała szpitale polowe i jak tylko mogła pomagała powstańcom w czasie Powstania Styczniowego . Z jej inicjatywy w klimontowskiej kaplicy zaczęto odprawiać nabożeństwa majowe, które później stały się popularne w całej Polsce. Obecnie w Klimontowie znajduje się park jej imienia.  
==Związanie z Klimontowem==
Wanda Malczewska część swojego życia spędziła w [[Klimontów (Sosnowiec)|Klimontowie]], obecnie dzielnicy [[Sosnowiec|Sosnowca]]. Jednym z jej duchowych wychowanków był ksiądz [[Grzegorz Augustynik]], pierwszy jej biograf, budowniczy [[Parafia p.w. Najświętszej Maryi Panny Anielskiej w Dąbrowie Górniczej|Bazyliki Matki Boskiej Anielskiej w Dąbrowie Górniczej]].


W październiku 1872 roku zmarł Jacek Siemieński, a w 6 tygodni później jego matka, Konstancja z Malczewskich. Wanda nie chcąc być ciężarem dla rodziny, przeniosła się w 1881 roku do klasztoru sióstr dominikanek pod wezwaniem św. Anny pod Przyrowem, gdzie przełożoną była jej przyjaciółka, Jadwiga Łopatto. Przez 11 lat pobytu w klasztorze zajmowała się szyciem paramentów liturgicznych, odwiedzaniem i leczeniem chorych, a przede wszystkim modlitwą. Po nagłej śmierci przełożonej 1892 roku Wanda powróciła do rodziny Siemieńskich. Jednak w tym samym to roku ks. Tomasz Swiniarski, który został proboszczem w Parznie, zabrał staruszkę do siebie na plebanię. Wyczerpana pracą i umartwieniami coraz bardziej zapadała na zdrowiu. Dnia 25 września 1896 roku poprosiła o sakramenty święte. Po ich przyjęciu, pożegnawszy się z obecnymi, zakończyła życie.  
Wanda Malczewska, była krewną [[Jacek Siemieński|Jacka Siemieńskiego]] i przez pewien czas mieszkała w jego majątku. Mieszkańcy [[Klimontów (Sosnowiec)|Klimontowa]] nazwali ja „święta panią”, ponieważ wspierała biednych, zakładała szpitale polowe i jak tylko mogła pomagała powstańcom w czasie [[Powstanie Styczniowe w Zagłębiu Dąbrowskim|Powstania Styczniowego]]. Z jej inicjatywy w klimontowskiej kaplicy zaczęto odprawiać nabożeństwa majowe, które później stały się popularne w całej Polsce. Obecnie w [[Klimontów (Sosnowiec)|Klimontowie]] znajduje się park jej imienia.  


Starania o kanonizację Wandy Malczewskiej zostały rozpoczęte jeszcze przed II wojną światową. Proces wstępny przeprowadzono w latach 1929-1930. Po zakończeniu działań wojennych nie było wiadomo, gdzie znajdują się akta procesowe. Bp Michał Klepacz w 1951 r. zdecydował się więc na nowo podjąć starania na rzecz kanonizacji sługi Bożej Wandy Malczewskiej. W 1992 r. zostało złożone w Kongregacji Spraw Świętych kilkuset stronicowe dzieło, zawierającą kompletną dokumentację w sprawie heroiczności cnót Wandy Malczewskiej, w tym pismo ks. abpa Władysława Ziółka z dnia 16 lipca 1991 r. popierające starania Kościoła łódzkiego o Jej wyniesienie na ołtarze ze szczególnym podkreśleniem aktualności przykładu życia Sługi Bożej.


''opracował: Piotr Dudała''
W październiku [[1872]] r. zmarł [[Jacek Siemieński]], a w 6 tygodni później jego matka, Konstancja z Malczewskich. Wanda nie chcąc być ciężarem dla rodziny, przeniosła się w [[1881]] r. do klasztoru sióstr dominikanek pod wezwaniem św. Anny pod Przyrowem, gdzie przełożoną była jej przyjaciółka, Jadwiga Łopatto. Przez 11 lat pobytu w klasztorze zajmowała się szyciem paramentów liturgicznych, odwiedzaniem i leczeniem chorych, a przede wszystkim modlitwą. Po nagłej śmierci przełożonej [[1892]] r. Wanda powróciła do rodziny Siemieńskich. Jednak w tym samym to roku ks. Tomasz Swiniarski, który został proboszczem w Parznie, zabrał staruszkę do siebie na plebanię. Wyczerpana pracą i umartwieniami coraz bardziej zapadała na zdrowiu. Dnia [[25 września]] [[1896]] r. poprosiła o sakramenty święte. Po ich przyjęciu, pożegnawszy się z obecnymi, zakończyła życie.


==Proces kanonizacyjny==
Starania o kanonizację Wandy Malczewskiej zostały rozpoczęte jeszcze przed II wojną światową. Proces wstępny przeprowadzono w latach [[1929]] - [[1930]]. Po zakończeniu działań wojennych nie było wiadomo, gdzie znajdują się akta procesowe. Bp Michał Klepacz w [[1951]] r. zdecydował się więc na nowo podjąć starania na rzecz kanonizacji sługi Bożej Wandy Malczewskiej. W [[1992]] r. zostało złożone w Kongregacji Spraw Świętych kilkuset stronicowe dzieło, zawierającą kompletną dokumentację w sprawie heroiczności cnót Wandy Malczewskiej, w tym pismo ks. abpa Władysława Ziółka z dnia [[16 lipca]] [[1991]] r. popierające starania Kościoła łódzkiego o Jej wyniesienie na ołtarze ze szczególnym podkreśleniem aktualności przykładu życia Sługi Bożej.
<br><br><br>
''opracował: Piotr Dudała''<br>
źródło: www.archidiecezja.lodz.pl
źródło: www.archidiecezja.lodz.pl


[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Malczewska, Wanda]]
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Malczewska, Wanda]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Malczewska, Wanda]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Malczewska, Wanda]]


{{DEFAULTSORT:Wanda Malczewska}}
{{DEFAULTSORT:Wanda Malczewska}}

Wersja z 11:32, 26 sie 2012

Zagłębiowskie Biogramy
Wanda Malczewska
Wanda Malczewska
Imię i nazwisko Wanda Malczewska
Data i miejsce urodzenia 15 maja 1822
Radom
Data i miejsce śmierci 25 września 1896
Parzno
Zawód mistyczka, wizjonerka, Służebnica Boża

Wanda Justyna Nepomucena Malczewska h. Tarnawa - (ur. 15 maja 1822 w Radomiu, zm. 25 września 1896 w Parznie) – Sługa Boża.

Rodzina

Córka Stanisława Malczewskiego i Marii Julii z domu Żurawskich. Pochodziła z rodu Malczewskich, do którego należy poeta Antoni Malczewski oraz jej bratanek, malarz Jacek Malczewski. Siostra Juliana i Marcina.) – Sługa Boża.

Związanie z Klimontowem

Wanda Malczewska część swojego życia spędziła w Klimontowie, obecnie dzielnicy Sosnowca. Jednym z jej duchowych wychowanków był ksiądz Grzegorz Augustynik, pierwszy jej biograf, budowniczy Bazyliki Matki Boskiej Anielskiej w Dąbrowie Górniczej.

Wanda Malczewska, była krewną Jacka Siemieńskiego i przez pewien czas mieszkała w jego majątku. Mieszkańcy Klimontowa nazwali ja „święta panią”, ponieważ wspierała biednych, zakładała szpitale polowe i jak tylko mogła pomagała powstańcom w czasie Powstania Styczniowego. Z jej inicjatywy w klimontowskiej kaplicy zaczęto odprawiać nabożeństwa majowe, które później stały się popularne w całej Polsce. Obecnie w Klimontowie znajduje się park jej imienia.


W październiku 1872 r. zmarł Jacek Siemieński, a w 6 tygodni później jego matka, Konstancja z Malczewskich. Wanda nie chcąc być ciężarem dla rodziny, przeniosła się w 1881 r. do klasztoru sióstr dominikanek pod wezwaniem św. Anny pod Przyrowem, gdzie przełożoną była jej przyjaciółka, Jadwiga Łopatto. Przez 11 lat pobytu w klasztorze zajmowała się szyciem paramentów liturgicznych, odwiedzaniem i leczeniem chorych, a przede wszystkim modlitwą. Po nagłej śmierci przełożonej 1892 r. Wanda powróciła do rodziny Siemieńskich. Jednak w tym samym to roku ks. Tomasz Swiniarski, który został proboszczem w Parznie, zabrał staruszkę do siebie na plebanię. Wyczerpana pracą i umartwieniami coraz bardziej zapadała na zdrowiu. Dnia 25 września 1896 r. poprosiła o sakramenty święte. Po ich przyjęciu, pożegnawszy się z obecnymi, zakończyła życie.

Proces kanonizacyjny

Starania o kanonizację Wandy Malczewskiej zostały rozpoczęte jeszcze przed II wojną światową. Proces wstępny przeprowadzono w latach 1929 - 1930. Po zakończeniu działań wojennych nie było wiadomo, gdzie znajdują się akta procesowe. Bp Michał Klepacz w 1951 r. zdecydował się więc na nowo podjąć starania na rzecz kanonizacji sługi Bożej Wandy Malczewskiej. W 1992 r. zostało złożone w Kongregacji Spraw Świętych kilkuset stronicowe dzieło, zawierającą kompletną dokumentację w sprawie heroiczności cnót Wandy Malczewskiej, w tym pismo ks. abpa Władysława Ziółka z dnia 16 lipca 1991 r. popierające starania Kościoła łódzkiego o Jej wyniesienie na ołtarze ze szczególnym podkreśleniem aktualności przykładu życia Sługi Bożej.


opracował: Piotr Dudała
źródło: www.archidiecezja.lodz.pl


Źródło: „https://wikizaglebie.pl/index.php?title=Wanda_Malczewska&oldid=29883”