Wanda Malczewska: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Wanda | {{Biogram infobox | ||
|imię i nazwisko = Wanda Malczewska | |||
|imię i nazwisko org = | |||
|pseudonim = | |||
|grafika = Wanda Malczewska.jpg | |||
|opis grafiki = Wanda Malczewska | |||
|podpis = | |||
|data urodzenia = [[15 maja]] [[1822]] | |||
|miejsce urodzenia = [[Radom]] | |||
|imię przy narodzeniu = | |||
|data śmierci = [[25 września]] [[1896]] | |||
|miejsce śmierci = [[Parzno]] | |||
|przyczyna śmierci = | |||
|miejsce spoczynku = | |||
|zawód = ksiądz - męczennik, błogosławiony kościoła katolickiego | |||
|odznaczenia = | |||
|commons = | |||
|wikiźródła = | |||
|wikicytaty = | |||
|www = | |||
}} | |||
Wanda Justyna Nepomucena Malczewska h. Tarnawa (ur. [[15 maja]] [[1822]] w Radomiu, zm. [[25 września]] [[1896]] w Parznie) – Sługa Boża. Córka Stanisława Malczewskiego i Marii Julii z domu Żurawskich. Pochodziła z rodu Malczewskich, do którego należy poeta Antoni Malczewski oraz jej bratanek, malarz Jacek Malczewski. Siostra Juliana i Marcina.) – Sługa Boża. | |||
Wanda Malczewska część swojego życia spędziła w... Klimontowie, obecnie dzielnicy Sosnowca. Jednym z jej duchowych wychowanków był ksiądz Grzegorz Augustynik, pierwszy jej biograf, budowniczy Bazyliki Matki Boskiej Anielskiej w Dąbrowie Górniczej. | |||
Wanda Malczewska, była krewną Jacka Siemieńskiego i przez pewien czas mieszkała w jego majątku. Mieszkańcy Klimontowa nazwali ja „święta panią”, ponieważ wspierała biednych, zakładała szpitale polowe i jak tylko mogła pomagała powstańcom w czasie Powstania Styczniowego . Z jej inicjatywy w klimontowskiej kaplicy zaczęto odprawiać nabożeństwa majowe, które później stały się popularne w całej Polsce. Obecnie w Klimontowie znajduje się park jej imienia. | Wanda Malczewska, była krewną Jacka Siemieńskiego i przez pewien czas mieszkała w jego majątku. Mieszkańcy Klimontowa nazwali ja „święta panią”, ponieważ wspierała biednych, zakładała szpitale polowe i jak tylko mogła pomagała powstańcom w czasie Powstania Styczniowego . Z jej inicjatywy w klimontowskiej kaplicy zaczęto odprawiać nabożeństwa majowe, które później stały się popularne w całej Polsce. Obecnie w Klimontowie znajduje się park jej imienia. | ||
W październiku 1872 roku zmarł Jacek Siemieński, a w 6 tygodni później jego matka, Konstancja z Malczewskich. Wanda nie chcąc być ciężarem dla rodziny, przeniosła się w 1881 roku do klasztoru sióstr dominikanek pod wezwaniem św. Anny pod Przyrowem, gdzie przełożoną była jej przyjaciółka, Jadwiga Łopatto. Przez 11 lat pobytu w klasztorze zajmowała się szyciem paramentów liturgicznych, odwiedzaniem i leczeniem chorych, a przede wszystkim modlitwą. Po nagłej śmierci przełożonej 1892 roku Wanda powróciła do rodziny Siemieńskich. Jednak w tym samym to roku ks. Tomasz Swiniarski, który został proboszczem w Parznie, zabrał staruszkę do siebie na plebanię. Wyczerpana pracą i umartwieniami coraz bardziej zapadała na zdrowiu. Dnia 25 września 1896 roku poprosiła o sakramenty święte. Po ich przyjęciu, pożegnawszy się z obecnymi, zakończyła życie. | |||
Starania o kanonizację Wandy Malczewskiej zostały rozpoczęte jeszcze przed II wojną światową. Proces wstępny przeprowadzono w latach 1929-1930. Po zakończeniu działań wojennych nie było wiadomo, gdzie znajdują się akta procesowe. Bp Michał Klepacz w 1951 r. zdecydował się więc na nowo podjąć starania na rzecz kanonizacji sługi Bożej Wandy Malczewskiej. W 1992 r. zostało złożone w Kongregacji Spraw Świętych kilkuset stronicowe dzieło, zawierającą kompletną dokumentację w sprawie heroiczności cnót Wandy Malczewskiej, w tym pismo ks. abpa Władysława Ziółka z dnia 16 lipca 1991 r. popierające starania Kościoła łódzkiego o Jej wyniesienie na ołtarze ze szczególnym podkreśleniem aktualności przykładu życia Sługi Bożej. | Starania o kanonizację Wandy Malczewskiej zostały rozpoczęte jeszcze przed II wojną światową. Proces wstępny przeprowadzono w latach 1929-1930. Po zakończeniu działań wojennych nie było wiadomo, gdzie znajdują się akta procesowe. Bp Michał Klepacz w 1951 r. zdecydował się więc na nowo podjąć starania na rzecz kanonizacji sługi Bożej Wandy Malczewskiej. W 1992 r. zostało złożone w Kongregacji Spraw Świętych kilkuset stronicowe dzieło, zawierającą kompletną dokumentację w sprawie heroiczności cnót Wandy Malczewskiej, w tym pismo ks. abpa Władysława Ziółka z dnia 16 lipca 1991 r. popierające starania Kościoła łódzkiego o Jej wyniesienie na ołtarze ze szczególnym podkreśleniem aktualności przykładu życia Sługi Bożej. | ||
''opracował: Piotr Dudała'' | |||
źródło: www.archidiecezja.lodz.pl | |||
[[Kategoria:Zagłębiowskie Biogramy|Malczewska, Wanda]] | |||
[[Kategoria:Ludzie związani z Sosnowcem|Malczewska, Wanda]] | |||
{{DEFAULTSORT:Wanda Malczewska}} | |||
Wersja z 19:53, 8 lis 2011
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Wanda Malczewska | |
| Imię i nazwisko | Wanda Malczewska |
| Data i miejsce urodzenia | 15 maja 1822 Radom |
| Data i miejsce śmierci | 25 września 1896 Parzno |
| Zawód | ksiądz - męczennik, błogosławiony kościoła katolickiego |
Wanda Justyna Nepomucena Malczewska h. Tarnawa (ur. 15 maja 1822 w Radomiu, zm. 25 września 1896 w Parznie) – Sługa Boża. Córka Stanisława Malczewskiego i Marii Julii z domu Żurawskich. Pochodziła z rodu Malczewskich, do którego należy poeta Antoni Malczewski oraz jej bratanek, malarz Jacek Malczewski. Siostra Juliana i Marcina.) – Sługa Boża.
Wanda Malczewska część swojego życia spędziła w... Klimontowie, obecnie dzielnicy Sosnowca. Jednym z jej duchowych wychowanków był ksiądz Grzegorz Augustynik, pierwszy jej biograf, budowniczy Bazyliki Matki Boskiej Anielskiej w Dąbrowie Górniczej.
Wanda Malczewska, była krewną Jacka Siemieńskiego i przez pewien czas mieszkała w jego majątku. Mieszkańcy Klimontowa nazwali ja „święta panią”, ponieważ wspierała biednych, zakładała szpitale polowe i jak tylko mogła pomagała powstańcom w czasie Powstania Styczniowego . Z jej inicjatywy w klimontowskiej kaplicy zaczęto odprawiać nabożeństwa majowe, które później stały się popularne w całej Polsce. Obecnie w Klimontowie znajduje się park jej imienia.
W październiku 1872 roku zmarł Jacek Siemieński, a w 6 tygodni później jego matka, Konstancja z Malczewskich. Wanda nie chcąc być ciężarem dla rodziny, przeniosła się w 1881 roku do klasztoru sióstr dominikanek pod wezwaniem św. Anny pod Przyrowem, gdzie przełożoną była jej przyjaciółka, Jadwiga Łopatto. Przez 11 lat pobytu w klasztorze zajmowała się szyciem paramentów liturgicznych, odwiedzaniem i leczeniem chorych, a przede wszystkim modlitwą. Po nagłej śmierci przełożonej 1892 roku Wanda powróciła do rodziny Siemieńskich. Jednak w tym samym to roku ks. Tomasz Swiniarski, który został proboszczem w Parznie, zabrał staruszkę do siebie na plebanię. Wyczerpana pracą i umartwieniami coraz bardziej zapadała na zdrowiu. Dnia 25 września 1896 roku poprosiła o sakramenty święte. Po ich przyjęciu, pożegnawszy się z obecnymi, zakończyła życie.
Starania o kanonizację Wandy Malczewskiej zostały rozpoczęte jeszcze przed II wojną światową. Proces wstępny przeprowadzono w latach 1929-1930. Po zakończeniu działań wojennych nie było wiadomo, gdzie znajdują się akta procesowe. Bp Michał Klepacz w 1951 r. zdecydował się więc na nowo podjąć starania na rzecz kanonizacji sługi Bożej Wandy Malczewskiej. W 1992 r. zostało złożone w Kongregacji Spraw Świętych kilkuset stronicowe dzieło, zawierającą kompletną dokumentację w sprawie heroiczności cnót Wandy Malczewskiej, w tym pismo ks. abpa Władysława Ziółka z dnia 16 lipca 1991 r. popierające starania Kościoła łódzkiego o Jej wyniesienie na ołtarze ze szczególnym podkreśleniem aktualności przykładu życia Sługi Bożej.
opracował: Piotr Dudała
źródło: www.archidiecezja.lodz.pl
