Ulica Dęblińska (Sosnowiec): Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
 
(Nie pokazano 5 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Sosnowiec 1907 ulica Iwanogrodzka.jpg|thumb|550px|Ulica Iwanogrodzka na planie miasta z [[1907]] roku]]
'''Ulica Dęblińska w Sosnowcu''' – na początku nazywana ulicą Iwanogrodzką. Jest jedną z najstarszych ulic [[Sosnowiec|sosnowicekiego]] [[Śródmieście (Sosnowiec)|śródmieścia]].
'''Ulica Dęblińska w Sosnowcu''' – na początku nazywana ulicą Iwanogrodzką. Jest jedną z najstarszych ulic [[Sosnowiec|sosnowicekiego]] [[Śródmieście (Sosnowiec)|śródmieścia]].


Linia 30: Linia 32:
<gallery>
<gallery>
Plik:Reklama 1913 Sosnowiec Warsztaty Elektromechaniczne Zeus.jpg|Opis zdjęcia:
Plik:Reklama 1913 Sosnowiec Warsztaty Elektromechaniczne Zeus.jpg|Opis zdjęcia:
Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia:  
Plik:Reklama 1913 Sosnowiec Sklep spożywczy Gęgotek.jpg|Opis zdjęcia:  
Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia:  
Plik:Reklama 1914(2) Sosnowiec Szkoła Iwanogrodzka 1 01.JPG|Opis zdjęcia:  
Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia:  
Plik:Reklama-1922-Sosnowiec-Dom-handlowy-Moszkowski.jpg|Opis zdjęcia:  
Plik:Brak zdjęcia.jpg|Opis zdjęcia: 
Plik:Reklama 1931 Sosnowiec Zakład Kosmetyczny K. Kuziorówna 01.jpg
</gallery>
</gallery>



Aktualna wersja na dzień 10:25, 4 sty 2022

Ulica Iwanogrodzka na planie miasta z 1907 roku

Ulica Dęblińska w Sosnowcu – na początku nazywana ulicą Iwanogrodzką. Jest jedną z najstarszych ulic sosnowicekiego śródmieścia.

Historia

Wykształciła się na wyrębie leśnym w końcu lat 80. XIX w. i prowadziła początkowo do dworca Drogi Żelaznej Iwangrodzko-Dąbrowskiej (obecnie Dworzec Południowy). Później południową część ulicy nazwano Graniczną. Podczas okupacji niemieckiej, pod którą znalazł się Sosnowiec po wybuchu I wojny światowej, Iwangrodzką przemianowano na Dęblińską (dawniej Dęblin zwany był Iwangrodem). W spisie ulic z 1916 r. figuruje jako Demblinerstrasse. Nazwa - Dęblińska przetrwała i obowiązuje do chwili obecnej.

Zabudowa

Ulica zabudowana została piętrowymi kamienicami z dekorowanym frontem, z oficynami bocznymi i tylnymi. Niektóre z nich na należą do cennych zabytków architektury miasta. Na uwagę zasługuje zwłaszcza odnowiona kamienica nr 7 z piękną, modernistyczną fasadą. Pierwszymi właścicielami kamienic byli: Kucharscy, Halamowie, Kalagowie, Wiltosowie, Kępowie, Szeterowie. Położenie ulicy w śródmiejskiej części miasta decydowało o lokowaniu tutaj różnych instytucji.

Okres Międzywojenny

W latach międzywojennych przejściowo przy Dęblińskiej mieściły się dwie szkoły: 8. klasowe Gimnazjum Żeńskie H. Rzadkiewiczowej (pod nr 1) i Średnia Szkoła Handlowa Żeńska im. Królowej Jadwigi Towarzystwa Szkół Średnich (pod nr 11). W 1932 r. Magistrat wydzierżawił kilka pomieszczeń na pierwszym piętrze kamienicy nr l przeznaczając je na siedzibę Laboratorium Miejskiego. Od 1934 r. w budynku tym urzędowało Starostwo Grodzkie. Przy ul. Dęblińskiej 4 znajdował się kino-teatr pn. „Eden”, a naprzeciwko niego była żydowska mykwa.

Odnowienie kamienic

W 2002 r., z okazji jubileuszu Sosnowca, zabytkowe kamienice ulicy odnowiono - nowe elewacje podkreśliły ich piękno. Władze miejskie zmieniły również wizerunek placu przy zbiegu ulic Kołłątaja, Sadowej i Dęblińskiej. Odnowione zostały alejki, przybyły ławki, a pośrodku skweru powstała fontanna.

Galeria

Na dawnej reklamie

Bibliografia