Stanisław Paderewski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 10: | Linia 10: | ||
Przez cały okres, najpierw studiów a potem pracy zawodowej był aktywnym uczestnikiem ruchu niepodległościowego. Po wybuchu I Wojny Światowej zgłosił się wraz z wieloma innym Zagłębiakami do legionów Piłsudskiego. Z racji wojskowego wykształcenia i doświadczenia został dowódcą 3 kompanii (tzw. rzeszowsko-zagłębiowskiej) VI baonu I Brygady. | Przez cały okres, najpierw studiów a potem pracy zawodowej był aktywnym uczestnikiem ruchu niepodległościowego. Po wybuchu I Wojny Światowej zgłosił się wraz z wieloma innym Zagłębiakami do legionów Piłsudskiego. Z racji wojskowego wykształcenia i doświadczenia został dowódcą 3 kompanii (tzw. rzeszowsko-zagłębiowskiej) VI baonu I Brygady. | ||
Poległ [[18 listopada]] [[1914]] roku w [[Bitwa pod Krzywopłotami|bitwie pod Krzywopłotami]] podczas drugiego szturmu na Załęże, prowadząc osobiście, tyralierą atak swojej kompanii na pozycje rosyjskie. Zginął tuż po godzinie 8.30 trafiony przez rosyjską kulę w rękę i śmiertelnie w pierś. Jest pochowany w zbiorowej mogile legionistów na [[Cmentarz w Bydlinie|cmentarzu w Bydlinie]]. | Poległ [[18 listopada]] [[1914]] roku w [[Bitwa pod Krzywopłotami|bitwie pod Krzywopłotami]] podczas drugiego szturmu na Załęże, prowadząc osobiście, tyralierą atak swojej kompanii na pozycje rosyjskie. Zginął tuż po godzinie 8.30 trafiony przez rosyjską kulę w rękę i śmiertelnie w pierś. Jest pochowany w zbiorowej mogile legionistów na [[Cmentarz parafialny w Bydlinie|cmentarzu w Bydlinie]]. | ||
Pośmiertnie został odznaczony: dwukrotnie Krzyżem Walecznych i Krzyżem Niepodległości | Pośmiertnie został odznaczony: dwukrotnie Krzyżem Walecznych i Krzyżem Niepodległości |
Wersja z 15:27, 24 paź 2011
Stanisław Paderewski urodził się w 1875 roku w Sudyłkowie, gdzie jego ojciec Jan pełnił funkcję administratora majątku ziemskiego. Jego starszym, przyrodnim bratem był Ignacy Jan Paderewski, wybitny pianista, polityk i premier rządu RP.
Po ukończeniu szkoły wojskowej został zawodowym oficerem armii rosyjskiej lecz jako synowi byłego uczestnika Powstania Styczniowego odmówiono przyjęcia do Akademii Sztabu Generalnego w Sankt Petersburgu.
W takiej sytuacji podjął studia, najpierw na wydziale matematycznym uniwersytetu kijowskiego a potem w Akademii Górniczej w Leoben, na wydziale górniczym. Z uwagi na wybuch wojny japońsko-rosyjskiej został jako były oficer zmobilizowany. Po szczęśliwym powrocie z wojny kontynuował przerwaną naukę i uzyskał dyplom inżyniera górniczego.
Jako inżynier górnik pracował najpierw na Morawach. Później przybył do Zagłębia Dąbrowskiego gdzie pracę podjął poczatkowo w Bolesławiu, a później objął funkcję sztygara w kopalni "Mortimer" w Zagórzu, dzisiejszej dzielnicy Sosnowca.
Przez cały okres, najpierw studiów a potem pracy zawodowej był aktywnym uczestnikiem ruchu niepodległościowego. Po wybuchu I Wojny Światowej zgłosił się wraz z wieloma innym Zagłębiakami do legionów Piłsudskiego. Z racji wojskowego wykształcenia i doświadczenia został dowódcą 3 kompanii (tzw. rzeszowsko-zagłębiowskiej) VI baonu I Brygady.
Poległ 18 listopada 1914 roku w bitwie pod Krzywopłotami podczas drugiego szturmu na Załęże, prowadząc osobiście, tyralierą atak swojej kompanii na pozycje rosyjskie. Zginął tuż po godzinie 8.30 trafiony przez rosyjską kulę w rękę i śmiertelnie w pierś. Jest pochowany w zbiorowej mogile legionistów na cmentarzu w Bydlinie.
Pośmiertnie został odznaczony: dwukrotnie Krzyżem Walecznych i Krzyżem Niepodległości