Siewierz: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Linia 6: Linia 6:


W poprzednim podziale administracyjnym Polski (lata [[1975]]-[[1998]]) miasto należało do województwa katowickiego.  
W poprzednim podziale administracyjnym Polski (lata [[1975]]-[[1998]]) miasto należało do województwa katowickiego.  
==Historia==
==Historia==
Siewierz jest jednym z najstarszych miast położonych w Zagłębiu Dąbrowskim. W przeszłości był stolicą Księstwa Siewierskiego.
Siewierz, dawniej zwany Siewiorem, jest dawną stolicą [[Księstwo Siewierskie|Lsięstwa Siewierskiego]], które biskup krakowski [[Zbigniew Oleśnicki]] kupił w roku [[1442]] od
Wacława ks. cieszyńskiego za 6.000 grzywien srebra.
 
Przed tą epokową w dziejach Siewierza transakcją przechodził on różne koleje. W roku [[1180]] Kazimierz Sprawiedliwy podarował Siewierz wraz z innymi grodami ziemi krakowskiej: Bytomiem, Oświęcimiem, Zatorem, Pszczyną, swemu chrześniakowi księciu Kazimierzowi, synowi Mieczysława księcia raciborskiego.
Od tego czasu Siewierz przechodzi drogą kupna - sprzedaży lub podziałów rodzinnych z rąk jednego pod władztwo innego księcia śląskiego. W dniu [[26 lutego]] [[1289]] r. rozegrała się pod Siewierzem bitwa o tron krakowski między wojskami Henryka Probusa, idącego z pod Krakowa, a wojskiem Władysława Łokietka, księcia kujawskiego. Zwycięstwo odniósł Łokietek, który wkrótce wkroczył tryumfalnie do Krakowa. Od chwili przejścia [[Księstwo Siewierskie|Księstwa Siewierskiego]] w posiadanie biskupów krakowskich Siewierz rządzi się własnymi prawami: ma własne wojsko, sądownictwo, administrację, ma nawet własną szlachtę siewierską i własną monetę.


==Dzielnice i osiedla==
==Dzielnice i osiedla==
Linia 23: Linia 28:
*[[Kościół p.w. św. Macieja Apostoła w Siewierzu|Kościół parafialny p.w. św. Macieja Apostoła]]
*[[Kościół p.w. św. Macieja Apostoła w Siewierzu|Kościół parafialny p.w. św. Macieja Apostoła]]
*[[Kościół p.w. św. Walentego i św. Barbary w Siewierzu|Kościół p.w. św. Walentego i św. Barbary]]
*[[Kościół p.w. św. Walentego i św. Barbary w Siewierzu|Kościół p.w. św. Walentego i św. Barbary]]
==Ciekawostki==
W rynku siewierskim stoi dom, zwany monopolem gdzie według miejscowej tradycji miał nocować Napoleon.


==Wykaz ulic==
==Wykaz ulic==
Linia 167: Linia 175:
*Źródlana
*Źródlana
|}
|}


==Galeria==
==Galeria==
Linia 178: Linia 185:
</gallery>
</gallery>
    
    
   
==Bibliografia==
*{{Cytuj książkę | nazwisko = | imię =  |nazwisko2= |imię2= | tytuł = Przewodnik po Zagłębiu Dąbrowskim | data = [[1939]] | wydawca = Komitet Przewodnika po Zagłębiu Dąbrowskim | miejsce = [[Sosnowiec]]  | isbn = | strony = 94-95}}
   
   



Wersja z 06:15, 21 sie 2012

Panorama miasta - widok z wieży zamkowej (Foto: Dariusz JUREK
Panorama miasta - widok z wieży zamkowej (Foto: Dariusz JUREK

Siewierz - miasto w powiecie będzińskim, w województwie śląskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Siewierz.

W poprzednim podziale administracyjnym Polski (lata 1975-1998) miasto należało do województwa katowickiego.

Historia

Siewierz, dawniej zwany Siewiorem, jest dawną stolicą Lsięstwa Siewierskiego, które biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki kupił w roku 1442 od Wacława ks. cieszyńskiego za 6.000 grzywien srebra.

Przed tą epokową w dziejach Siewierza transakcją przechodził on różne koleje. W roku 1180 Kazimierz Sprawiedliwy podarował Siewierz wraz z innymi grodami ziemi krakowskiej: Bytomiem, Oświęcimiem, Zatorem, Pszczyną, swemu chrześniakowi księciu Kazimierzowi, synowi Mieczysława księcia raciborskiego. Od tego czasu Siewierz przechodzi drogą kupna - sprzedaży lub podziałów rodzinnych z rąk jednego pod władztwo innego księcia śląskiego. W dniu 26 lutego 1289 r. rozegrała się pod Siewierzem bitwa o tron krakowski między wojskami Henryka Probusa, idącego z pod Krakowa, a wojskiem Władysława Łokietka, księcia kujawskiego. Zwycięstwo odniósł Łokietek, który wkrótce wkroczył tryumfalnie do Krakowa. Od chwili przejścia Księstwa Siewierskiego w posiadanie biskupów krakowskich Siewierz rządzi się własnymi prawami: ma własne wojsko, sądownictwo, administrację, ma nawet własną szlachtę siewierską i własną monetę.

Dzielnice i osiedla

Zabytki

Ciekawostki

W rynku siewierskim stoi dom, zwany monopolem gdzie według miejscowej tradycji miał nocować Napoleon.

Wykaz ulic

  • Akacjowa
  • Altanka
  • Bacholińska
  • Bednarska
  • Bema gen. Józefa
  • Będzińska
  • Boczna
  • Bohaterów
  • Brzozowa
  • Bytomska
  • Cicha
  • Chabrowa
  • Cmentarna
  • Czarnieckiego Stefana
  • Częstochowska
  • Dąbrowskiego gen. Jarosława
  • Długa
  • Długosza Jana
  • Garncarska
  • Gietyngiera ks.
  • Górki
  • Górna
  • Grabowa
  • Graniczna
  • Grzybowa
  • Jałowcowa
  • Jesionowa
  • Jeziorna
  • Jodłowa

  • Kamienna
  • Kielecka
  • Klonowa
  • Klubowa
  • Kolejowa
  • Kopalniana
  • Kopernika Mikołaja
  • Kościuszki Tadeusza
  • Krakowska
  • Krasickiego Janka
  • Kręta
  • Krótka
  • Krzywa
  • Legionistów
  • Leśna
  • Letniskowa
  • Lipowa
  • Listopada 11
  • Ludowa
  • Łąkowa
  • Łysa Góra
  • Maja 3
  • Mickiewicza Adama
  • Miodowa
  • Młyńska
  • Modrzewiowa
  • Mostowa
  • Narożna
  • Nawrota Stanisława
  • Nowa

  • Ogrodowa
  • Ogrójecki (plac)
  • Olchowa
  • Oleśnickiego Zbigniewa
  • Piaskowa
  • Polna
  • Parkowa
  • Przemysłowa
  • Piłsudskiego marsz. Józefa
  • Relaksowa
  • Rynek
  • Rymarska
  • Rybacka
  • Rzeczna
  • Sadowa
  • Stolarska
  • Stoczkowa
  • Sawickiej Hanki
  • Spokojna
  • Sportowa
  • Sucha
  • Sienkiewicza Henryka
  • Słoneczna
  • Szeligowcowa
  • Strażacka
  • Strażacki (plac)
  • Strumień
  • Sosnowa
  • Słowackiego Juliusza
  • Sikorskiego gen. Władysława
  • Stawowa
  • Ściegna

  • Targowa
  • Tartaczna
  • Towarowa
  • Trojedzianka

  • Wiosenna
  • Wolności
  • Wesoła
  • Wiklinowa
  • Wspólna
  • Wąska
  • Wczasowa
  • Wojska Polskiego
  • Wodna
  • Władysława Łokietka
  • Warszawska
  • Willowa
  • Wrzosowa
  • Wierzbowa
  • Wygodna
  • Wiśniowa

  • Zielona
  • Ziołowa
  • Zdrojowa
  • Żwirki i Wigury
  • Zagłębiowska
  • Zbożowa
  • Żeromskiego Stefana
  • Źródlana

Galeria

Bibliografia

  • Przewodnik po Zagłębiu Dąbrowskim. Sosnowiec: Komitet Przewodnika po Zagłębiu Dąbrowskim, 1939, s. 94-95.