Okradzionów (Dąbrowa Górnicza): Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 67: | Linia 67: | ||
{{Przypisy}} | {{Przypisy}} | ||
[[Kategoria:Dzielnice i osiedla Dąbrowy Górniczej|Okradzionów]] | [[Kategoria:Dzielnice i osiedla Dąbrowy Górniczej|Okradzionów]] | ||
[[Kategoria:Nazwy miejscowe związane z Dąbrową Górniczą|Okradzionów]] | [[Kategoria:Nazwy miejscowe związane z Dąbrową Górniczą|Okradzionów]] | ||
[[Kategoria:Nazwy miejscowe w Zagłębiu Dąbrowskim|Okradzionów]] | [[Kategoria:Nazwy miejscowe w Zagłębiu Dąbrowskim|Okradzionów]] | ||
Aktualna wersja na dzień 19:37, 31 maj 2017
| |||
| Status | Dzielnica | ||
| W granicach Dąbrowy Górniczej | od 01 luty 1977 | ||
| Kod pocztowy | 42-524 | ||
Okradzionów – dzielnica Dąbrowy Górniczej, położona we wschodniej części miasta. Oddalona o 18 km od centrum[1].
Historia
Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z XIII wieku. W tym czasie Okradzionów był wsią biskupstwa krakowskiego w powiecie proszowickim i województwie krakowskim [2]. Należała w przeszłości do klucza sławkowskiego. XIX-wieczni właściciele okradzionowskiego folwarku "Ustronie", którymi byli najpierw Łubieńscy, a potem Przybylscy, zajmowali się działalnością przemysłową. W 1836 wybudowano w Okradzionowie dwa wielkie piece do wytopu surówki żelaza, przetapiające limonit dostarczany z Żychcic i Najdziszewa oraz wydobywany w kopalniach odkrywkowych w Sławkowie. W 1872 Zakład Hutniczy Bogusława Przybylskiego posiadał dwa wielkie piece – jeden opalany węglem drzewnym, a drugi koksem, jedną maszynę parową, dwa koła wodne, gisernię, aparat gazowy, dwa piece szwejsowe, tokarnię i kuźnię.
Galeria
Okradzionów rzeka Biała Przemsza
Okradzionów - dom Freya
Okradzionów - jaz na rzece Białe Przemszy
Okradzionów - jaz na rzece Białe Przemszy
Okradzionów - jaz na rzece Białe Przemszy
Okradzionów - młyn Rydzewskiego
Plakat towarzyszący uroczystościom dożynkowym w 2016 roku
Przypisy
- ↑ Mapa w serwisie maps.google.com (pol.). [dostęp 2017-05-15]. ss. maps.google.com.
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 100.
