Huta cynku „Joanna”

Huta cynku „Joanna” w Niemcach − dawna huta cynku (1822 - 1848); Założona w 1822 przez Konstantego Wolickiego i Piotra Steinkellera. W 1823 r. Steinkeller odsprzedał Samuelowi Posnerowi część udziałów w tej hucie oraz w [[|kopalni węgla kamiennego „Feliks”. Definitywna sprzedaż zakładu nastąpiła 27 marca 1824 - huta wraz z kopalnią została nabyta przez Górnictwo Rządowe Królestwa Polskiego. Huta w tym czasie składała się z 20 pieców o 200 muflach, z pieca rumfordzkiego do prażenia galmanu, z murowanego magazynu i kuźni, piętrowego murowanego domu dla urzędników, dwóch murowanych piętrowych domów dla robotników, czterech domów drewnianych i cegielni. Przez pierwsze 16 miesięcy administracji prywatnej wyprodukowała 8346 cetnarów, od kwietnia 1824 do końca 1829 − 65 136 cetnarów cynku, zatrudniając 113 robotników pod dyrekcją hutmistrza. W latach 1829−1833 nieczynna, w 1836 zatrudniała znów 77 osób. W 1839−40 wytopiono w niej 12 tys. cetnarów cynku. Huta korzystała z węgla miejscowej kopalni „Feliks”. Huta została zamknięta w 1848.