Huta "Milowice" (Sosnowiec): Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Linia 5: Linia 5:


[[Plik:Pocztowka sosnowiec walcownia milowice 0001.jpg|thumb|350px|]]
[[Plik:Pocztowka sosnowiec walcownia milowice 0001.jpg|thumb|350px|]]
[[Plik:Dowod zatrudnienia Huta Milowice.jpg|thumb|250px|Dowód zatrudnienia w hucie]]
 


Z półproduktów wytwarzano tu stalmartenowską i milbors, które przerabiano na różne gatunki żelaza i stali. W końcu XIX w. huta zatrudniała 562 robotników, 3 inżynierów i 5 majstrów. Funkcje dyrektorów sprawował Gustaw Gerhard.
Z półproduktów wytwarzano tu stalmartenowską i milbors, które przerabiano na różne gatunki żelaza i stali. W końcu XIX w. huta zatrudniała 562 robotników, 3 inżynierów i 5 majstrów. Funkcje dyrektorów sprawował Gustaw Gerhard.
Linia 28: Linia 28:
==III Rzeczpospolita==
==III Rzeczpospolita==
Część fabryki wykupiła po [[1989]] r. [https://en.wikipedia.org/wiki/Timken_Company firma TIMKEN] ze Stanów Zjednoczonych, przejmując produkcję łożysk. Drugi po podziale '''"Premy"''' zakład przyjął nazwę '''Fabryka Butli Technicznych "Milmet" SA''' potem '''Vitkovice Milmet'''.  
Część fabryki wykupiła po [[1989]] r. [https://en.wikipedia.org/wiki/Timken_Company firma TIMKEN] ze Stanów Zjednoczonych, przejmując produkcję łożysk. Drugi po podziale '''"Premy"''' zakład przyjął nazwę '''Fabryka Butli Technicznych "Milmet" SA''' potem '''Vitkovice Milmet'''.  
==Galeria==
<gallery>
Plik:Walcownia Milowice 1909.jpg|Walcownia Milowice - reklama z 1909 roku
Plik:Dowod zatrudnienia Huta Milowice.jpg|Dowód zatrudnienia w hucie
</gallery>





Wersja z 19:46, 29 sie 2022

Pocztowka sosnowiec walcownia milowice 0002.jpg

Huta "Milowice" / Walcownia Milowice / Predom-Milmet / Prema Milmet / Timken Polska / Vitkovice Milmet - zakład przemysłowy na terenie dzisiejszego Sosnowca

Początki huty - przełom XIX / XX wieku

Na przełomie 1882/1883 r. rozpoczęła produkcję Walcownia Odlewów Żelaznych w Milowicach założona przez górnośląski koncern hutniczy Oberschlesische Eisebahn-Bedarfs-A.G., działający za pośrednictwem spółki filialnej pn. „Milowicer Eisenwerk". Zakład, nazwany następnie hutą "Aleksander", obejmował stalownię młotownię i walcownie.

Pocztowka sosnowiec walcownia milowice 0001.jpg


Z półproduktów wytwarzano tu stalmartenowską i milbors, które przerabiano na różne gatunki żelaza i stali. W końcu XIX w. huta zatrudniała 562 robotników, 3 inżynierów i 5 majstrów. Funkcje dyrektorów sprawował Gustaw Gerhard. Według informacji z lat 1910 - 1912 produkowano żelazo, bloki żelazne i stalowe, szyny kolejowe i wszelkie elementy dla kolei żelaznych podjazdowych, a także nity, śruby, siekiery, młoty, kilofy, mutry, haki, druty ciągnione i inne. Huta posiadała wówczas 8 wydziałów, w których zatrudnionych było 1480 robotników.

Roczna produkcja z przełomu XIX i XX w. w wysokości 1.350 tys. pudów wzrosła w 1910 r. do 2727 tys. pudów. Firma miała przedstawicielstwa w l6 miastach, m.in. w Warszawie, Odessie, Moskwie, Rydze i Petersburgu.

II Rzeczpospolita

Po 1918 r. huta otrzymała nazwę "Milowiec" i stała się własnością (1920 r.) Spółki Akcyjnej pn. Modrzejowskie Zakłady Gómiczo-Hutnicze (od 1934 r. Zjednoczone Zakłady Górmiczo- Hutnicze Modrzejów - B. Hantke).


Nowi właściciele odbudowali zdewastowaną podczas I wojny światowej hutę. W 1921 r. powstały dwie walcownie i dwa 25-tonowe piece martenowskie, a w 1927 r. kolejne dwa 45-tonowe. Ważną inwestycję stanowiła wybudowana w 1924 r. prasownia do wyrobu butli dla gazów sprężonych. Zakład specjalizował się w wyrobach jedynej w Polsce prasowni. Produkował jednocześnie jak poprzednio żelazo, stal, szyny, śruby, nity, itp.

II Wojna Światowa

W czasie okupacji majątek huty przejął niemiecki koncern. Niektóre wydziały, m.in. walcownie, wówczas likwidowano, a inne przystosowano do produkcji wojennej.

Polska Rzeczpospolita Ludowa

W 1945 r. zniszczoną, pozbawioną części maszyn hut przejęła polska administracja. Początkowo nosiła ona nazwę huty "Milowice", a następnie Zakładów Wyrobów Kutych. W ciągu kilkunastu lat park maszynowy został w połowie wymieniony. Wybudowano m.in. halę fabryczną z nowoczesną prasownią butli do gazów sprężonych.

W latach 70. XX w. dawna huta występowała pn. Zakładów Przemysłu Precyzyjnego "Prema Milmet" i produkowała butle do gazów technicznych niskiego i wysokiego ciśnienia, butle turystyczne, łożyska toczne, części maszyn dla przemysłu włókienniczego. Po modernizacji i rozbudowie zakład przekształcił się w Fabrykę Łożysk Tocznych "Prema- Milmet".

III Rzeczpospolita

Część fabryki wykupiła po 1989 r. firma TIMKEN ze Stanów Zjednoczonych, przejmując produkcję łożysk. Drugi po podziale "Premy" zakład przyjął nazwę Fabryka Butli Technicznych "Milmet" SA potem Vitkovice Milmet.

Galeria


Bibliografia