Stanisław Turski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Turski Stanisław''' - matematyk, urodzony [[15 maja]] [[1906]] w Sosnowcu, zmarł [[3 stycznia]] [[1986]] w Warszawie. Profesor Politechniki Gdańskiej, Uniwersytetu Warszawskiego, prezes Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego. | '''Turski Stanisław''' - matematyk, urodzony [[15 maja]] [[1906]] w Sosnowcu, zmarł [[3 stycznia]] [[1986]] w Warszawie. Profesor Politechniki Gdańskiej, Uniwersytetu Warszawskiego, prezes Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego. | ||
Urodził się w Sosnowcu i tu skończył gimnazjum im. Stanisława Staszica. W 1928 r. podjął studia fizyczne i astronomiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, jednocześnie pracując jako nauczyciel szkolny. Po skończonych studiach rozpoczął pracę naukową. W 1935 r. został doktorem nauk matematycznych. W listopadzie 1939 r., wraz z grupą 183 naukowców krakowskich, został aresztowany przez hitlerowców i zesłany do obozu. W 1941 r., po międzynarodowych protestach, został zwolniony. Mimo wyjątkowego ryzyka włączył się w nurt podziemnego nauczania. Po wojnie zamieszkał w Gdańsku, współtworzył tam politechnikę – był nawet rektorem tej uczelni. | |||
Do Warszawy przyjechał w 1949 r. W 1947 r. został posłem na Sejm. W stolicy pracował początkowo na politechnice, by w 1950 r. przenieść się na Uniwersytet. Tu błyskawicznie awansował, zostając dziekanem Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego i profesorem zwyczajnym. W 1952 r. uzyskał nominację na rektora i był nim do lutego 1969 r. – najdłużej w historii Uniwersytetu. Podczas wydarzeń marca 1968, jako rektor UW, osobiście relegował z uczelni 34 studentów, a dalszych 11 zawiesił w prawach studenta oraz zakazał profesorom UW udziału w wiecach studenckich. | |||
Był człowiekiem posłusznym komunistycznej partii, ale również wybitnym naukowcem. Na Uniwersytecie stworzył Zakład Obliczeń Numerycznych, przekształcony później w Instytut Informatyki, stając się pionierem w tej dziedzinie. Był kierownikiem Warszawskiego Ośrodka Obliczeniowego i prezesem Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego. Na uczelni wykładał do przejścia na emeryturę w 1978 r. | |||
2 października 1975 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Śląskiego, a 24 maja 1980 tytuł doktor honoris causa Politechniki Gdańskiej. | |||
Ojciec prof. dr hab. UW Władysława Turskiego, informatyka oraz prof. dr hab. PAN Łukasza Turskiego, fizyka. Zmarł w Warszawie, pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera D4 rz. 1 m. 8) | |||
[[Kategoria: Ludzie urodzeni w Sosnowcu|Turski Stanisław]] | [[Kategoria: Ludzie urodzeni w Sosnowcu|Turski Stanisław]] | ||
Wersja z 11:28, 5 sie 2014
Turski Stanisław - matematyk, urodzony 15 maja 1906 w Sosnowcu, zmarł 3 stycznia 1986 w Warszawie. Profesor Politechniki Gdańskiej, Uniwersytetu Warszawskiego, prezes Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego.
Urodził się w Sosnowcu i tu skończył gimnazjum im. Stanisława Staszica. W 1928 r. podjął studia fizyczne i astronomiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, jednocześnie pracując jako nauczyciel szkolny. Po skończonych studiach rozpoczął pracę naukową. W 1935 r. został doktorem nauk matematycznych. W listopadzie 1939 r., wraz z grupą 183 naukowców krakowskich, został aresztowany przez hitlerowców i zesłany do obozu. W 1941 r., po międzynarodowych protestach, został zwolniony. Mimo wyjątkowego ryzyka włączył się w nurt podziemnego nauczania. Po wojnie zamieszkał w Gdańsku, współtworzył tam politechnikę – był nawet rektorem tej uczelni.
Do Warszawy przyjechał w 1949 r. W 1947 r. został posłem na Sejm. W stolicy pracował początkowo na politechnice, by w 1950 r. przenieść się na Uniwersytet. Tu błyskawicznie awansował, zostając dziekanem Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego i profesorem zwyczajnym. W 1952 r. uzyskał nominację na rektora i był nim do lutego 1969 r. – najdłużej w historii Uniwersytetu. Podczas wydarzeń marca 1968, jako rektor UW, osobiście relegował z uczelni 34 studentów, a dalszych 11 zawiesił w prawach studenta oraz zakazał profesorom UW udziału w wiecach studenckich.
Był człowiekiem posłusznym komunistycznej partii, ale również wybitnym naukowcem. Na Uniwersytecie stworzył Zakład Obliczeń Numerycznych, przekształcony później w Instytut Informatyki, stając się pionierem w tej dziedzinie. Był kierownikiem Warszawskiego Ośrodka Obliczeniowego i prezesem Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego. Na uczelni wykładał do przejścia na emeryturę w 1978 r.
2 października 1975 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Śląskiego, a 24 maja 1980 tytuł doktor honoris causa Politechniki Gdańskiej.
Ojciec prof. dr hab. UW Władysława Turskiego, informatyka oraz prof. dr hab. PAN Łukasza Turskiego, fizyka. Zmarł w Warszawie, pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera D4 rz. 1 m. 8)
