Kopalnia "Niwka-Modrzejów" (Sosnowiec): Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
(Podlinkowanie foto.)
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 3: Linia 3:


==Historia==
==Historia==
Początki tego przedsiębiorstwa sięgają roku [[1833]] i wiążą się z powstaniem [[Kopalnia "Jerzy" (Sosnowiec)|kopalni „Jerzy”]] (od [[1928]] [[Kopalnia "Niwka" (Sosnowiec)|„Niwka”]]). Założyli ją na gruntach [[Niwka (Sosnowiec)|niweckich]]: hr. [[Maurycy Kossowski]], [[Jacek Lipski]], [[Wojciech Kryger]] i [[Antoni Klimkiewicz]].
Początki tego przedsiębiorstwa sięgają roku [[1833]] i wiążą się z powstaniem [[Kopalnia "Jerzy" w Niwce|kopalni "Jerzy"]] (od [[1928]] [[Kopalnia "Niwka" (Sosnowiec-Niwka)|"Niwka"]]). Założyli ją na gruntach [[Niwka (Sosnowiec)|niweckich]]:  
*hr. [[Maurycy Kossowski]]  
*[[Jacek Lipski]]  
*[[Wojciech Kryger]]  
*[[Antoni Klimkiewicz]]


Była to trzecia z kolei kopalnia w [[Niwka (Sosnowiec)|Niwce]] (po [[Kopalnia "Maurycy" (Sosnowiec)|„Maurycym”]] i [[Kopalnia "Józef" Sosnowiec)|„Józefie”]]).
Była to trzecia z kolei kopalnia w Niwce (po [[Kopalnia "Maurycy" (Sosnowiec)|"Maurycym"]] i [[Kopalnia "Józef" Sosnowiec)|"Józefie"]]).
Od [[1836]] r. na leżała do Banku Polskiego, w [[1843]] r. przeszła pod zarząd Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu. Około [[1844]] r. nieczynną kopalnię przejął [[Jacek Siemieński]] , właściciel [[Niwka (Sosnowiec)|Niwki]] i [[Zagórze (Sosnowiec)|Zagórza]]. W [[1864]] r. sprzedał ją wraz z majątkiem ziemskim niemieckiemu przemysłowcowi z Górnego Śląska, [[Gustaw von Kramsta|Gustawowi von Kramście]], który w [[1867]] r. wznowił eksploatację. Po śmierci
Od [[1836]] r. należała do [[Bank Polski (Królestwo Polskie)|Banku Polskiego]], w [[1843]] r. przeszła pod zarząd Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu. Około [[1844]] r. nieczynną kopalnię przejął [[Jacek Siemieński]] , właściciel [[Niwka (Sosnowiec)|Niwki]] i [[Zagórze (Sosnowiec)|Zagórza]]. W [[1864]] r. sprzedał ją wraz z majątkiem ziemskim niemieckiemu przemysłowcowi z Górnego Śląska [[Gustaw von Kramsta|Gustawowi von Kramście]], który w [[1867]] r. wznowił eksploatację. Po śmierci G. Kramsty ([[1869]]) stała się własnością jego spadkobierców, a następnie utworzonego przez nich w [[1883]] r. [[Gwarectwo von Kramsta|Gwarectwa von Kramsty]].
[[Gustaw von Kramsta|G. Kramsty]] ([[1869]]) stała się własnością jego spadkobierców, a następnie utworzonego przez nich w [[1883]] r. [[Gwarectwo von Kramsta|Gwarectwa von Kramsty]].


==Wydobycie==
==Wydobycie==
W latach 70. i 80. XIX w. należała do najnowocześniejszych zakładów w [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębiu Dąbrowskim]]. W [[1873]] r. wydobyto tutaj 30 tys. ton węgla, a w [[1884]] r. - 443 tys. ton przy zatrudnieniu ok. 1180 robotników. Gwałtowny wzrost wydobycia spowodowany był m. in. rozwojem kolei żelaznych, które stały się poważnym odbiorcą tego surowca, a jednocześnie ułatwiały jego transport do odległych miejscowości Królestwa Polskiego.
W latach 70-tych i 80-tych XIX w. należała do najnowocześniejszych zakładów w [[Zagłębie Dąbrowskie|Zagłębiu Dąbrowskim]]. W [[1873]] r. wydobyto tutaj 30 tys. ton węgla, a w [[1884]] r. - 443 tys. ton przy zatrudnieniu ok. 1180 robotników. Gwałtowny wzrost wydobycia spowodowany był m. in. rozwojem [[Kolej Warszawsko-Wiedeńska w Zagłębiu Dąbrowskim|kolei żelaznych]], które stały się poważnym odbiorcą tego surowca, a jednocześnie ułatwiały jego transport do odległych miejscowości Królestwa Polskiego.


==Nowi właściciele==
==Nowi właściciele==
[[Plik:NAC Kopalnia Modrzejów Sosnowiec.jpg|thumb|left|250px|Kopalnia węgla Modrzejów]]
[[Plik:NAC Kopalnia Modrzejów Sosnowiec.jpg|thumb|250px|Kopalnia węgla Modrzejów]]
W [[1891]] r. kopalnię nabyło Towarzystwo Kopalń Węgla i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich założone przez francuskich kapitalistów, będące największym potentatem węglowym na tym terenie. Kopalnia posiadała kilka szybów. W latach [[1909]] - [[1912]] wybudowano kolejny, pn. „Kazimierz”, który dał początek założonej w [[1919]] r. [[Kopalnia "Modrzejów" (Sosnowiec)|kopalni „Modrzejów”]]. W zakładzie zatrudniano ok. 1900 osób. Wśród dozoru reprezentowani byli: inż. K. Doborzyński (zawiadowca), inż. W. Władek i F. Frycz (pomocnicy zawiadowcy),
W [[1891]] r. kopalnię nabyło [[Towarzystwo Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich|Towarzystwo Kopalń Węgla i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich]] założone przez francuskich kapitalistów, będące największym potentatem węglowym na tym terenie. Kopalnia posiadała kilka szybów. W latach [[1909]] - [[1912]] wybudowano kolejny, pn. "Kazimierz", który dał początek założonej w [[1919]] r. [[Kopalnia "Modrzejów" (Sosnowiec-Modrzejów)|kopalni "Modrzejów"]]. W zakładzie zatrudniano ok. 1900 osób. Wśród dozoru reprezentowani byli: inż. K. Doborzyński (zawiadowca), inż. W. Władek i F. Frycz (pomocnicy zawiadowcy), J. Kaczorowski, J. Jakubowicz, R. Iwaszkiewicz, M. Soroko, E. Bronche, A. Sladczyk (sztygarzy). Maszyny zainstalowane w kopalni posiadały moc wysokości 5580 KM.
J. Kaczorowski, J. Jakubowicz, R. Iwaszkiewicz, M. Soroko, E. Bronche, A. Sladczyk (sztygarzy). Maszyny zainstalowane w kopalni posiadały moc wysokości 5580 KM.


W latach [[1894]] - [[1913]] nastąpił znaczny spadek wydobycia węgla, co związane było z wyczerpaniem się łatwo dostępnych pokładów oraz dekapitalizacją używanych w kopalni maszyn. W [[1895]] r. produkcja wynosiła 865,9 tys. ton, w [[1900]] r.- 673, I tys. ton, [[1913]] r.- 427,7 tys. ton.
W latach [[1894]] - [[1913]] nastąpił znaczny spadek wydobycia węgla, co związane było z wyczerpaniem się łatwo dostępnych pokładów oraz dekapitalizacją używanych w kopalni maszyn. W [[1895]] r. produkcja wynosiła 865,9 tys. ton, w [[1900]] r.- 673, I tys. ton, [[1913]] r.- 427,7 tys. ton.


==Okres po I wojny światowej==
==Okres po I wojny światowej==
Podczas I wojny światowej kopalnia była nieczynna. Po odzyskaniu niepodległości Towarzystwo Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich ponownie ją uruchomiło. W [[1919]] r. wydobycie wynosiło 238,3 tys. ton. Najwyższy w dwudziestoleciu międzywojennym poziom produkcji   kopalnia osiągnęła w [[1929]] r. tj. 394,4 tys. ton, a najniższy - 207,9 tys. ton, w [[1932]] r.
Podczas I wojny światowej kopalnia była nieczynna. Po odzyskaniu niepodległości Towarzystwo Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich ponownie ją uruchomiło. W [[1919]] r. wydobycie wynosiło 238,3 tys. ton. Najwyższy w dwudziestoleciu międzywojennym poziom produkcji kopalnia osiągnęła w [[1929]] r. tj. 394,4 tys. ton, a najniższy - 207,9 tys. ton, w [[1932]] r.
 
Od [[1919]] r. samodzielną działalność prowadziła wyodrębniona z [[Kopalnia "Niwka" (Sosnowiec)|"Niwki"]] kopalnia [[Kopalnia "Modrzejów" (Sosnowiec-Modrzejów)|"Modrzejów"]]. Początkowo produkowała niewiele - w [[1920]] r. wydobyła tylko 14 tys. ton węgla, w [[1922]] r. - 87 tys. ton, ale w [[1929]] r. już 328,5 tys. ton. Podczas wielkiego kryzysu gospodarczego produkcja spadła - do 216 tys. ton w [[1932]] r. Od [[1935]] r. wzrastała i w [[1938]] r. wynosiła 396,6 tys. ton.


Od [[1919]] r. samodzielną działalność prowadziła wyodrębniona z [[Kopalnia "Niwka" (Sosnowiec)|„Niwki”]] kopalnia [[Kopalnia "Modrzejów" (Sosnowiec)|”Modrzejów”]]. Początkowo produkowała niewiele - w [[1920]] r. wydobyła tylko 14 tys. ton węgla, w [[1922]] r. - 87 tys. ton, ale w [[1929]] r. już 328,5 tys. ton. Podczas wielkiego kryzysu gospodarczego produkcja
spadła - do 216 tys. ton w [[1932]] r. Od [[1935]] r. wzrastała i w [[1938]] r. wynosiła 396,6 tys. ton.
==Okres II wojny światowej==
==Okres II wojny światowej==
W okresie okupacji hitlerowskiej obie kopalnie przejął i połączył ([[1 stycznia]] [[1942]] r.) koncern Preussag. Zakład nosił nazwę „Thedor Koener”.
W okresie okupacji hitlerowskiej obie kopalnie przejął i połączył ([[1 stycznia]] [[1942]] r.) koncern Preussag. Zakład nosił nazwę "Thedor Koener".


==Okres po II wojnie światowej==
==Okres po II wojnie światowej==
Po wyzwoleniu utworzono przedsiębiorstwo pn. „Niwka - Modrzejów”, które należało do Dąbrowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego.
Po wyzwoleniu utworzono przedsiębiorstwo pn. "Niwka - Modrzejów", które należało do Dąbrowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego.
W okresie Polski Ludowej przebudowano obydwa zespoły wydobywcze („Niwka” i „Modrzejów”). Uruchomiono nowe poziomy, zgłębiono kilka szybów, powiększono i unowocześniono park maszynowy, zbudowano urządzenia wentylacyjne i podsadzkowe. Prace dołowe zostały zmechanizowane. Produkcja węgla wynosiła w [[1970]] r. l. 777 tys. ton, a w [[1979]] r. - 2.304,3 tys. ton.
W okresie Polski Ludowej przebudowano obydwa zespoły wydobywcze ("Niwka" i "Modrzejów"). Uruchomiono nowe poziomy, zgłębiono kilka szybów, powiększono i unowocześniono park maszynowy, zbudowano urządzenia wentylacyjne i podsadzkowe. Prace dołowe zostały zmechanizowane. Produkcja węgla wynosiła w [[1970]] r. l. 777 tys. ton, a w [[1979]] r. - 2.304,3 tys. ton.


==Kryzys==
==Kryzys==
Linia 37: Linia 39:
Od [[1993]] r. kopalnia wchodziła w skład Katowickiego Holdingu Węglowego S.A. w Katowicach jako wyodrębniony organizacyjnie i majątkowo zakład. W ramach realizacji rządowego programu reformy górnictwa węgla kamiennego wyznaczony został do likwidacji. [[30 czerwca]] [[1999]] r. kopalnia zakończyła wydobycie.
Od [[1993]] r. kopalnia wchodziła w skład Katowickiego Holdingu Węglowego S.A. w Katowicach jako wyodrębniony organizacyjnie i majątkowo zakład. W ramach realizacji rządowego programu reformy górnictwa węgla kamiennego wyznaczony został do likwidacji. [[30 czerwca]] [[1999]] r. kopalnia zakończyła wydobycie.


Na terenie byłej Kopalni Węgla Kamiennego „Niwka-Modrzejów” ma powstać Sosowiecki Park Naukowo-Technologiczny.
Na terenie byłej Kopalni Węgla Kamiennego "Niwka-Modrzejów" powstał Sosowiecki Park Naukowo-Technologiczny.


==Galeria==
==Galeria==

Aktualna wersja na dzień 19:09, 8 cze 2022

Kopalnia Niwka-Modrzejów (Sosnowiec) 0001.jpg

Kopalnia "Niwka-Modrzejów" - kopalnia węgla powstała w 1833 r. położona była na Niwce.

Historia

Początki tego przedsiębiorstwa sięgają roku 1833 i wiążą się z powstaniem kopalni "Jerzy" (od 1928 "Niwka"). Założyli ją na gruntach niweckich:

Była to trzecia z kolei kopalnia w Niwce (po "Maurycym" i "Józefie"). Od 1836 r. należała do Banku Polskiego, w 1843 r. przeszła pod zarząd Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu. Około 1844 r. nieczynną kopalnię przejął Jacek Siemieński , właściciel Niwki i Zagórza. W 1864 r. sprzedał ją wraz z majątkiem ziemskim niemieckiemu przemysłowcowi z Górnego Śląska Gustawowi von Kramście, który w 1867 r. wznowił eksploatację. Po śmierci G. Kramsty (1869) stała się własnością jego spadkobierców, a następnie utworzonego przez nich w 1883 r. Gwarectwa von Kramsty.

Wydobycie

W latach 70-tych i 80-tych XIX w. należała do najnowocześniejszych zakładów w Zagłębiu Dąbrowskim. W 1873 r. wydobyto tutaj 30 tys. ton węgla, a w 1884 r. - 443 tys. ton przy zatrudnieniu ok. 1180 robotników. Gwałtowny wzrost wydobycia spowodowany był m. in. rozwojem kolei żelaznych, które stały się poważnym odbiorcą tego surowca, a jednocześnie ułatwiały jego transport do odległych miejscowości Królestwa Polskiego.

Nowi właściciele

Kopalnia węgla Modrzejów

W 1891 r. kopalnię nabyło Towarzystwo Kopalń Węgla i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich założone przez francuskich kapitalistów, będące największym potentatem węglowym na tym terenie. Kopalnia posiadała kilka szybów. W latach 1909 - 1912 wybudowano kolejny, pn. "Kazimierz", który dał początek założonej w 1919 r. kopalni "Modrzejów". W zakładzie zatrudniano ok. 1900 osób. Wśród dozoru reprezentowani byli: inż. K. Doborzyński (zawiadowca), inż. W. Władek i F. Frycz (pomocnicy zawiadowcy), J. Kaczorowski, J. Jakubowicz, R. Iwaszkiewicz, M. Soroko, E. Bronche, A. Sladczyk (sztygarzy). Maszyny zainstalowane w kopalni posiadały moc wysokości 5580 KM.

W latach 1894 - 1913 nastąpił znaczny spadek wydobycia węgla, co związane było z wyczerpaniem się łatwo dostępnych pokładów oraz dekapitalizacją używanych w kopalni maszyn. W 1895 r. produkcja wynosiła 865,9 tys. ton, w 1900 r.- 673, I tys. ton, 1913 r.- 427,7 tys. ton.

Okres po I wojny światowej

Podczas I wojny światowej kopalnia była nieczynna. Po odzyskaniu niepodległości Towarzystwo Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich ponownie ją uruchomiło. W 1919 r. wydobycie wynosiło 238,3 tys. ton. Najwyższy w dwudziestoleciu międzywojennym poziom produkcji kopalnia osiągnęła w 1929 r. tj. 394,4 tys. ton, a najniższy - 207,9 tys. ton, w 1932 r.

Od 1919 r. samodzielną działalność prowadziła wyodrębniona z "Niwki" kopalnia "Modrzejów". Początkowo produkowała niewiele - w 1920 r. wydobyła tylko 14 tys. ton węgla, w 1922 r. - 87 tys. ton, ale w 1929 r. już 328,5 tys. ton. Podczas wielkiego kryzysu gospodarczego produkcja spadła - do 216 tys. ton w 1932 r. Od 1935 r. wzrastała i w 1938 r. wynosiła 396,6 tys. ton.

Okres II wojny światowej

W okresie okupacji hitlerowskiej obie kopalnie przejął i połączył (1 stycznia 1942 r.) koncern Preussag. Zakład nosił nazwę "Thedor Koener".

Okres po II wojnie światowej

Po wyzwoleniu utworzono przedsiębiorstwo pn. "Niwka - Modrzejów", które należało do Dąbrowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego. W okresie Polski Ludowej przebudowano obydwa zespoły wydobywcze ("Niwka" i "Modrzejów"). Uruchomiono nowe poziomy, zgłębiono kilka szybów, powiększono i unowocześniono park maszynowy, zbudowano urządzenia wentylacyjne i podsadzkowe. Prace dołowe zostały zmechanizowane. Produkcja węgla wynosiła w 1970 r. l. 777 tys. ton, a w 1979 r. - 2.304,3 tys. ton.

Kryzys

W 1990 r. kopalnia znalazła się w sytuacji kryzysowej - okazało się, iż jest zakładem deficytowym. Podejmowane działania mające na celu przystosowanie zakładu do zasad gospodarki rynkowej nie przeniosły większych efektów.

Zamknięcie kopalni

Od 1993 r. kopalnia wchodziła w skład Katowickiego Holdingu Węglowego S.A. w Katowicach jako wyodrębniony organizacyjnie i majątkowo zakład. W ramach realizacji rządowego programu reformy górnictwa węgla kamiennego wyznaczony został do likwidacji. 30 czerwca 1999 r. kopalnia zakończyła wydobycie.

Na terenie byłej Kopalni Węgla Kamiennego "Niwka-Modrzejów" powstał Sosowiecki Park Naukowo-Technologiczny.

Galeria

Bibliografia