Bitwa pod Pogonią

Bitwa pod Pogonią – miała miejsce w lipcu 1345 roku podczas wojny polsko-czeskiej o Śląsk. Starcie oddziałów polskich wspomaganych przez rycerstwo węgierskie z siłami czeskimi Jana Luksemburskiego, Jan Długosz umiejscowił we wsi Pogoń, koło Będzina. Przypuszcza się , że miejscem tego starcia mogła być też wieś Przeginia koło Olkusza. Sprzeczność jest też co do uczestnictwa w niej króla polskiego Kazimierza Wielkiego. Według Kalendarza Krakowskiego rozbite pod Pogonią koło Będzina siły czeskie był oddziałami wysłanymi przez króla czeskiego w czasie oblężenia Krakowa, w celu pustoszenia ziemi krakowskiej. A więc bitwa ta mogła mieć podobny charakter jak starcie pod Lelowem. Według innej hipotezy bitwa rozegrała się po odstąpieniu Czechów od murów Krakowa, a zwycięskimi oddziałami polsko-węgierskimi walczącymi na polach Pogoni z wycofującymi się z Polski siłami Jana Luksemburskiego dowodził sam Kazimierz Wielki