Benedykt Czarski
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Benedykt Czarski | |
| Imię i nazwisko | Benedykt Czarski |
| Data urodzenia | 1883 |
| Data śmierci | 1940 |
| Zawód | Lekarz, działacz społeczny |
Benedykt Czarski - lekarz i działacz społeczny.
- Benedykt Czarski - s. Emanuela, ur. 4 sierpnia 1893 r., lekarz z Sosnowca, oficer rezerwy WP, kapitan, kadra zapasowa 10 Szpitala Okręgowego,
Życiorys
Urodził się 4 sierpnia 1883 roku w rodzinie inteligenckiej. Studia medyczne odbywał w Rosji, a następnie w Niemczech, gdzie równocześnie (w Lipsku) kształcił się jako skrzypek i dyrygent. Po I wojnie światowej i czasowym pobycie w Warszawie - na stałe osiedlił się w Sosnowcu. Tu brał udział w tworzeniu Powiatowej Kasy Chorych w 1921 roku, a pracował jako położnik w Zakładzie Położniczym, który mieścił się przy dzisiejszej Al. Mireckiego. Później był lekarzem w przychodni w Milowicach, prowadził również praktykę położnika. W roku 1920 brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Był aktywnym członkiem Towarzystwa Lekarskiego Zagłębia Dąbrowskiego, przez 4 kolejne kadencje pełnił funkcję bibliotekarza, a przez jedną - członka Zarządu. Wygłaszał referaty na zebraniach naukowych, m.in. o tak niezwykłej w ówczesnych czasach hormonoterapii. Brał udział w komitecie organizacyjnym 25-lecia Towarzystwa Lekarskiego Zagłębia Dąbrowskiego w 1932 r. oraz jako wykładowca na kursach sanitarnych PCK. Jego zaangażowanie w życie społeczne i kulturalne oraz zdolności muzyczne sprawiły, że był organizatorem amatorskiego kwartetu muzycznego, który występował m.in. w Podstudiu Polskiego Radia w Katowicach. Przyjaźnił się ze znanym lekarzem-pisarzem T. Boy-Żeleńskim. Jako kapitan rezerwy Wojska Polskiego zmobilizowany w 1939 roku w charakterze zastępcy dowódcy Szpitala Okręgu Przemyśl został aresztowany i w Katyniu poniósł śmierć w 1940 roku jako jeden wśród wielu ofiar stalinowskiego terroru (pod nr 1584). Jego syn Jerzy został aktorem w Teatrze Zagłębia, a wnuk Michał był prezydentem miasta Sosnowca.
Czarski Benedykt, kpt. rez.
Ur. 13 VIII 1883r. w Częstochowie s. Emanuela i Justyny z d. Pukman. Studiował medycynę w Charkowie gdzie uzyskał dyplom lekarski w 1909r. Specjalizował się w położnictwie i ginekologii , uzupełniając wykształcenie na Uniwersytecie we Wrocławiu. Odbył również studia muzyczne w zakresie gry na skrzypcach w konserwatorium w Lipsku, w nieustalonym czasie. W lipcu 1914r. wcielony do armii ros., awansowany do stopnia kpt. Służył jako lekarz m.in. na froncie galicyjskim i w 15 syberyjskiej dyw. strzeleckiej. Od sierpnia 1917 służył jako bakteriolog w laboratorium chemicznym a w okresie V-VIII 1918r. był naczelnym lekarzem Szpitala Polowego nr 705. W lipcu 1919r. jako ochotnik wstąpił do WP. Był referentem sanitarnym w Dowództwie Etapów „Pokucie”, później lekarzem bat. w 49 pp. W 1921r. był komendantem odkażalni w Jabłonnie i komendantem pociągu sanitarnego nr 74, a w okresie IX 1921 do IV 1922 pozostawał dyspozycji kompanii sanitarnej nr 7 w Sosnowcu. W maju 1922r. przeniesiony do rezerwy. Zamieszkał w Sosnowcu, gdzie prowadził prywatną praktykę lekarską i pracował w Kasie Chorych a następnie w Ubezpieczalni Społecznej. Był miłośnikiem muzyki, amatorsko grał w kwartecie smyczkowym, z koncertów którego korzystała m.in. radiostacja w Katowicach. Udzielał się też społecznie w Rodzicielskim Komitecie Szkolnym w Sosnowcu.
W 1939r. zmobilizowany, przydzielony do 10 Szpitala Okręgowego w Przemyślu. Wraz z nim ewakuowany na wschód, dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku, skąd wysłał list do rodziny w Sosnowcu. Zamordowany w Katyniu, rozpoznany pod nr AM 1584 podczas ekshumacji w 1943. Odznaczony orderami ros.: św. Stanisława i św. Anny. Żonaty z Marylą z d. Puterman (wg Glińskiego: Putkamer), s. Jerzy.
Źródła: AM (tam błędny dzień ur.); J. B Gliński Słownik Biograficzny Lekarzy...; Katyń. Księga Cmentarna...; J. Tucholski Mord...; ankieta i list Jerzego Czarskiego (syn) z1989r. i z 1998r. – w zbiorach Muzeum Katyńskiego.
Źródło
(zamieszczone na Wiki Zagłębie za zgodą autora)
