Antoni Bednarczyk
| Zagłębiowskie Biogramy | |
 Antoni Bednarczyk | |
| Imię i nazwisko | Antoni Bednarczyk |
| Data i miejsce urodzenia | 28 kwietnia 1921 Sosnowiec |
| Data i miejsce śmierci | 9 lipca 1977 Czeladź |
| Miejsce spoczynku | cmentarz parafialny przy ulicy Nowopogońskiej w Czeladzi |
| Zawód | żołnierz, dyrektor kopalni |
| Odznaczenia | |
| Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Walecznych, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, Medal Wojska | |
Antoni Bednarczyk - (ur. 28 kwietnia 1921 r. w Sosnowcu, zm. 9 lipca 1977 r. w Czeladzi) żołnierz, dyrektor kopalni.
Rodzina
Był synem Piotra Bednarczyka i Agnieszki z domu Jędrzejewska. Antoni Bednarczyk był żonaty z Lilianą z domu Uroczyńska (ur. 1928 r.), z którą miał dwoje dzieci: córkę Małgorzatę i syna Macieja, doczekali się również dwójki wnuków.
Edukacja
Po ukończeniu szkoły powszechnej podjął naukę w Gimnazjum im. St. Staszica w Sosnowcu. Wybuch II wojny światowej przeszkodził w ukończeniu tej szkoły.
Okres II wojny światowej
Wiosną 1940 r. uciekł z okupowanego kraju na Węgry, skąd w lipcu 1940 r. przez Jugosławię i Turcję przedostał się do Palestyny, gdzie jako ochotnik w miejscowości Latrum, wstąpił do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Z Brygadą brał udział w całej kampanii afrykańskiej (libijskiej). Walczył m.in. w bitwach o Tobruk i pod El-Ghazalą.
W Palestynie 1943 r. ukończył szkołę podchorążych artylerii i awansował do stopnia kaprala podchorążego. Został przydzielony do 3. pułku artylerii lekkiej 3. Dywizji Strzelców Karpackich, z którym następnie przeszedł całą kampanię włoską 2. Korpusu Wojska Polskiego. Brał udział w bitwach o Monte Cassino, Ankarę i Bolonię. W 1945 r. został podporucznikiem. Po zakończeniu działań wojennych przebywał we Włoszech oraz w Anglii.
Praca w kopalniach
Do Polski powrócił w 1947 r. Rozpoczął studia na Politechnice Śląskiej - kierunek Budownictwo, który ukończył w 1951 r. Na tej uczelni ukończył również studia z zakresu górnictwa, z którym związał swe późniejsze życie zawodowe. Pracował w kopalni „Czerwona Gwardia” w Czeladzi (do 1964 r.) oraz w Kopalni Piasku Podsadzkowego „Kuźnica Warężyńska” w Dąbrowie Górniczej, gdzie doszedł do stanowiska jej dyrektora. W grudniu 1975 r. odszedł na emeryturę.
Odznaczenia
Był wielokrotnie odznaczany za męstwo i odwagę. Otrzymał następujące polskie odznaczenia: Krzyż Walecznych, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, Medal Wojska oraz brytyjskie: The 1939-45 Star, The War Medal 1939-1945, Afrika Star, Defence Medal. Odznaczony także Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Biogram opracował: Piotr Dudała
Bibliografia: Iwona Szaleniec Z Czeladzi pod Monte Cassino. Wyd. Muzeum "Saturn" w Czeladzi, 2014
Galeria
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
Opis zdjęcia:
