Antoni Bednarczyk

Z WikiZagłębie
Zagłębiowskie Biogramy
Antoni Bednarczyk
Antoni Bednarczyk
Imię i nazwisko Antoni Bednarczyk
Data i miejsce urodzenia 28 kwietnia 1921
Sosnowiec
Data i miejsce śmierci 9 lipca 1977
Czeladź
Miejsce spoczynku cmentarz parafialny przy ulicy Nowopogońskiej w Czeladzi
Zawód żołnierz, dyrektor kopalni
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi,
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
Krzyż Walecznych,
Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino,
Medal Wojska

Antoni Bednarczyk - (ur. 28 kwietnia 1921 r. w Sosnowcu, zm. 9 lipca 1977 r. w Czeladzi) żołnierz, dyrektor kopalni.

Rodzina

Był synem Piotra Bednarczyka i Agnieszki z domu Jędrzejewska. Antoni Bednarczyk był żonaty z Lilianą z domu Uroczyńska (ur. 1928 r.), z którą miał dwoje dzieci: córkę Małgorzatę i syna Macieja, doczekali się również dwójki wnuków.

Edukacja

Po ukończeniu szkoły powszechnej podjął naukę w Gimnazjum im. St. Staszica w Sosnowcu. Wybuch II wojny światowej przeszkodził w ukończeniu tej szkoły.

Okres II wojny światowej

Wiosną 1940 r. uciekł z okupowanego kraju na Węgry, skąd w lipcu 1940 r. przez Jugosławię i Turcję przedostał się do Palestyny, gdzie jako ochotnik w miejscowości Latrum, wstąpił do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Z Brygadą brał udział w całej kampanii afrykańskiej (libijskiej). Walczył m.in. w bitwach o Tobruk i pod El-Ghazalą.

W Palestynie 1943 r. ukończył szkołę podchorążych artylerii i awansował do stopnia kaprala podchorążego. Został przydzielony do 3. pułku artylerii lekkiej 3. Dywizji Strzelców Karpackich, z którym następnie przeszedł całą kampanię włoską 2. Korpusu Wojska Polskiego. Brał udział w bitwach o Monte Cassino, Ankarę i Bolonię. W 1945 r. został podporucznikiem. Po zakończeniu działań wojennych przebywał we Włoszech oraz w Anglii.

Praca w kopalniach

Do Polski powrócił w 1947 r. Rozpoczął studia na Politechnice Śląskiej - kierunek Budownictwo, który ukończył w 1951 r. Na tej uczelni ukończył również studia z zakresu górnictwa, z którym związał swe późniejsze życie zawodowe. Pracował w kopalni „Czerwona Gwardia” w Czeladzi (do 1964 r.) oraz w Kopalni Piasku Podsadzkowego „Kuźnica Warężyńska” w Dąbrowie Górniczej, gdzie doszedł do stanowiska jej dyrektora. W grudniu 1975 r. odszedł na emeryturę.

Odznaczenia

Był wielokrotnie odznaczany za męstwo i odwagę. Otrzymał następujące polskie odznaczenia: Krzyż Walecznych, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, Medal Wojska oraz brytyjskie: The 1939-45 Star, The War Medal 1939-1945, Afrika Star, Defence Medal. Odznaczony także Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Biogram opracował: Piotr Dudała

Bibliografia: Iwona Szaleniec Z Czeladzi pod Monte Cassino. Wyd. Muzeum "Saturn" w Czeladzi, 2014

Galeria