Zagórze (Sosnowiec): Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Herb zagorze.jpg|thumb|200px|Herb Zagórza]]
{{dzielnica infobox
|dzielnica              = Zagórze
|dopełniacz_dzielnicy    = Zagórza
|miasto                  = Sosnowiec
|dopełniacz_miasta      = Sosnowca
|herb_miasta          = Herb sosnowca.png
|flaga_dzielnicy      =
|herb_dzielnicy      = Herb zagorze.jpg
|flaga_dzielnicy      =
|dewiza              =
|zdjęcie              =
|opis_zdjęcia        =
|status              = dzielnica
|zespół              =
|założone            =
|w_granicach_miasta  = od 1967
|burmistrz            =
|powierzchnia        =
|populacja            =
|gęstość              =
|wysokość            =
|nr_kier              =
|kod_poczt            = 41-219
|tablica_rej          =
|mapa_miasta          = Dz zagorze.png
|www                  =
|wikinews            =
|galeria_commons      =
}}
 
'''Zagórze''' - północna dzielnica [[Sosnowiec|Sosnowca]], licząca blisko 50 tysięcy mieszkańców przez co jest największą dzielnicą miasta.
'''Zagórze''' - północna dzielnica [[Sosnowiec|Sosnowca]], licząca blisko 50 tysięcy mieszkańców przez co jest największą dzielnicą miasta.



Wersja z 20:50, 24 mar 2012

Herb Sosnowca Zagórze
dzielnica Sosnowca
Herb
Herb Zagórza
Status dzielnica
W granicach Sosnowca od 1967
Kod pocztowy 41-219
Położenie na planie Sosnowca
Położenie na planie Sosnowca

Zagórze - północna dzielnica Sosnowca, licząca blisko 50 tysięcy mieszkańców przez co jest największą dzielnicą miasta.

Historia

Zagórze wzmiankowane jest już w dokumencie z 1228 roku. Istnienie osady rycerskiej na tym terenie potwierdził w XV wieku Jan Długosz.

Właścicielami wsi byli wówczas Jan Zagórski z Zagórza i Jarocki z Sielca. W późniejszych wiekach miejscowość wielokrotnie zmieniała właścicieli, spośród których szczególnie upamiętniły się rodziny Mieroszewskich i Siemieńskich. Od lat 60. XIX wieku zarówno wieś, jak i powstały w okolicy przemysł węglowy stały się własnością kapitalistów niemieckich, a później francuskich. Do wsi należały przysiółki: Wola Zagórska, Pod Borem, Chechłów, a od początku XIX wieku także przyłączony przez Mieroszewskich folwark z osadą Brzezie (zwany Wańczykowem).

Zagórze należało do parafii mysłowickiej, zaś od 1826 roku – do nowopowstałej parafii w Niwce. Wzniesienie dzięki staraniom i funduszom hr. Jadwigi Mieroszewskiej w połowie XIX wieku kościoła pod wezwania św. Joachima, pozwoliło utworzyć w 1852 roku w Zagórzu samodzielną parafię, która swym zasięgiem objęła znaczną część obecnego Sosnowca. W 1908 roku wybudowano nowy kościół wykorzystując Stary jako kruchtę.

Już w pierwszej połowie XIX istniała kopalnia węgla kamiennego. W latach 60. XIX wieku czynne były kopalnie "Wańczyków" i "Wincenty" należące do właścicieli majątku Jacka Siemieńskiego, a następnie Gustawa von Kramsty. W 1851 roku powstała kopalnia "Ignacy" przemianowana pod koniec XIX wieku na "Mortimer". Jej właścicielami byli: J. Siemieński, G. von Kramsta (od 1864 roku), Towarzystwo Kopalń i Zakładów Hutniczych Sosnowieckich (od 1890 roku). Zatopiona w 1933 roku, przejściowo wznowiła wydobycie w okresie okupacji hitlerowskiej. Po wojnie łączona była okresowo z kopalnią "Klimontów" i "Porąbką". Obecnie nie istnieje.

W drugiej połowie XIX wieku czynna była w Zagórzu huta cynku "Paulina"; zlikwidowana po I wojnie światowej. W 1915 roku część Zagórza (tzw. obszar dworski) przyłączono do Sosnowca. W dwudziestoleciu i w okresie powojennym aż do 1953 roku Zagórze było gminą, w roku następnym uzyskało status osiedla, a w 1967 roku - miasta.

Po wprowadzeniu reformy administracyjnej w 1975 roku zostało wchłonięte przez organizm miejski Sosnowca, stanowiąc od tego czasu jedną z największych jego dzielnic. W latach 70. XX wieku Zagórze zmieniło wygląd - powstały tu osiedla mieszkaniowe dla kilkudziesięciu tysięcy osób, głównie robotników Huty Katowice

Bibliografia


Zagórze z lotu ptaka

<videoflash>ki7h8RnQKxM</videoflash>