Piwoń (Siewierz): Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
(Utworzył nową stronę „Miejscowość w północnej części powiatu będzińskiego, obecnie dzielnica Siewierza, przy drodze wojewódzkiej DW-793. Miejscowość występowała po...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
Miejscowość w północnej części powiatu będzińskiego, obecnie dzielnica [[Siewierz|Siewierza]], przy drodze wojewódzkiej DW-793.
{{dzielnica infobox
|dzielnica              = Piwoń
|dopełniacz_dzielnicy    = Piwońa
|miasto                  = [[Siewierz]]
|dopełniacz_miasta      =
|herb_miasta          =
|flaga_dzielnicy      =
|herb_dzielnicy      =
|flaga_dzielnicy      =
|dewiza              =
|zdjęcie              =
|opis_zdjęcia        =
|status              = dzielnica
|zespół              =
|założone            =
|w_granicach_miasta  = [[1 czerwca]] [[1975]]
|burmistrz            =
|powierzchnia        =
|populacja            =
|gęstość              =
|wysokość            =
|nr_kier              =
|kod_poczt            =
|tablica_rej          =
|mapa_miasta          =
|www                  =
|wikinews            =
|galeria_commons      =
}}


'''Piwoń''' - miejscowość w północnej części [[Powiat będziński|powiatu będzińskiego]], obecnie dzielnica [[Siewierz|Siewierza]], przy drodze wojewódzkiej DW-793.
'''Nazwy miejscowości'''<br>
Miejscowość występowała pod nazwami: Kuźnica Piwońska i Piwonia (obecnie również spotykana nazwa).
Miejscowość występowała pod nazwami: Kuźnica Piwońska i Piwonia (obecnie również spotykana nazwa).


W XVIII w. była tu kuźnica, w 1792 wieś zamieszkiwało 111 ludzi (w tym 55 kobiet) w 22 domach<ref>Materiały do Słownika historyczno-geograficznego województwa krakowskiego w dobie Sejmu Czteroletniego, pod red. W. Semkowicza, T. Czorta, A. Szumańskiego, Wyd. PAU, Kraków 1939</ref>. W 1827 r. miejscowość składała się z 33 domów i 275 mieszkańców<ref>Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VIII</ref>.
==Historia==
W XVIII w. była tu kuźnica, w [[1792]] wieś zamieszkiwało 111 ludzi (w tym 55 kobiet) w 22 domach<ref>Materiały do Słownika historyczno-geograficznego województwa krakowskiego w dobie Sejmu Czteroletniego, pod red. W. Semkowicza, T. Czorta, A. Szumańskiego, Wyd. PAU, Kraków 1939</ref>. W [[1827]] r. miejscowość składała się z 33 domów i 275 mieszkańców<ref>Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VIII</ref>.


Obecnie dzielnica stanowi zwarte skupisko zabudowy jednorodzinnej (przeważnie jednokondygnacyjnej) między linią kolejową Zawiercie-Pyrzowice a północnym fragmentem obwodnicy Siewierza. Znajduje się tu fabryka gazów technicznych BOC (inwestycja kapitału brytyjskiego), Ochotnicza Straż Pożarna, boisko sportowe, sklepy, przystanek PKS i MPK. Zachowały się dwa drewniane budynki.
Obecnie dzielnica stanowi zwarte skupisko zabudowy jednorodzinnej (przeważnie jednokondygnacyjnej) między linią kolejową Zawiercie-Pyrzowice a północnym fragmentem obwodnicy Siewierza. Znajduje się tu fabryka gazów technicznych BOC (inwestycja kapitału brytyjskiego), Ochotnicza Straż Pożarna, boisko sportowe, sklepy, przystanek PKS i MPK. Zachowały się dwa drewniane budynki.


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 12:48, 12 cze 2012

Piwoń
dzielnica [[Siewierz|]]
Status dzielnica
W granicach miasta 1 czerwca 1975

Piwoń - miejscowość w północnej części powiatu będzińskiego, obecnie dzielnica Siewierza, przy drodze wojewódzkiej DW-793. Nazwy miejscowości
Miejscowość występowała pod nazwami: Kuźnica Piwońska i Piwonia (obecnie również spotykana nazwa).

Historia

W XVIII w. była tu kuźnica, w 1792 wieś zamieszkiwało 111 ludzi (w tym 55 kobiet) w 22 domach[1]. W 1827 r. miejscowość składała się z 33 domów i 275 mieszkańców[2].

Obecnie dzielnica stanowi zwarte skupisko zabudowy jednorodzinnej (przeważnie jednokondygnacyjnej) między linią kolejową Zawiercie-Pyrzowice a północnym fragmentem obwodnicy Siewierza. Znajduje się tu fabryka gazów technicznych BOC (inwestycja kapitału brytyjskiego), Ochotnicza Straż Pożarna, boisko sportowe, sklepy, przystanek PKS i MPK. Zachowały się dwa drewniane budynki.

Przypisy

  1. Materiały do Słownika historyczno-geograficznego województwa krakowskiego w dobie Sejmu Czteroletniego, pod red. W. Semkowicza, T. Czorta, A. Szumańskiego, Wyd. PAU, Kraków 1939
  2. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VIII