Parafia p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła w Sosnowcu-Maczkach: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 43: | Linia 43: | ||
Parafia pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Sosnowcu-Maczkach została ustanowiona 28 maja 1924 r. przez biskupa kieleckiego Augustyna Łosińskiego. Pierwszym proboszczem został ks. Bolesław Stradowski. | Parafia pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Sosnowcu-Maczkach została ustanowiona 28 maja 1924 r. przez biskupa kieleckiego Augustyna Łosińskiego. Pierwszym proboszczem został ks. Bolesław Stradowski. | ||
Maczki, pierwotnie zwane Granicą, były osadą wyrosłą w poł. XIX w. obok stacji kolejowej na granicy cesarstwa rosyjskiego. Świątynia, według projektu Artura Goebla, została wybudowana w latach 1892-1894 staraniem zawiadowcy stacji Adama Dziewulskiego i jego pomocnika Jana Gawrońskiego oraz z funduszy pochodzących ze składek kolejarzy i pasażerów oraz dotacji Towarzystwa Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej. | [[Maczki (Sosnowiec)|Maczki]], pierwotnie zwane [[Maczki (Sosnowiec)|Granicą]], były osadą wyrosłą w poł. XIX w. obok stacji kolejowej na granicy cesarstwa rosyjskiego. Świątynia, według projektu {{w|Artur Goebel|Artura Goebla}}, została wybudowana w latach [[1892]]-[[1894]] staraniem zawiadowcy stacji Adama Dziewulskiego i jego pomocnika Jana Gawrońskiego oraz z funduszy pochodzących ze składek kolejarzy i pasażerów oraz dotacji [[Kolej Warszawsko-Wiedeńska w Zagłębiu Dąbrowskim|Towarzystwa Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej]]. | ||
Do momentu wybudowania obecnego kościoła kult sprawowano w pierwszej kaplicy usytuowanej przy stacji kolejowej, w której nabożeństwa dla pracowników kolejowych odprawiał kapłan z parafii Zagórze. | Do momentu wybudowania [[Kościół p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła w Sosnowcu-Maczkach|obecnego kościoła]] kult sprawowano w pierwszej kaplicy usytuowanej przy stacji kolejowej, w której nabożeństwa dla pracowników kolejowych odprawiał kapłan z parafii Zagórze. | ||
Neogotycka świątynia pw. Zmartwychwstania Pańskiego i Świętych Apostołów Piotra i Pawła została pobłogosławiona 1 listopada 1894 r. z upoważnienia Konsystorza Generalnego Diecezji Kieleckiej przez ks. Józefa Dotkiewicza. | [[Kościół p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła w Sosnowcu-Maczkach|Neogotycka świątynia pw. Zmartwychwstania Pańskiego i Świętych Apostołów Piotra i Pawła]] została pobłogosławiona [[1 listopada]] [[1894]] r. z upoważnienia Konsystorza Generalnego Diecezji Kieleckiej przez ks. Józefa Dotkiewicza. | ||
Aktualna wersja na dzień 16:06, 31 sie 2022
Parafia p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła w Sosnowcu | |
pieczęć parafialna | |
Wyznanie | katolickie |
Kościół | rzymskokatolicki |
Diecezja | sosnowiecka |
Dekanat | sosnowiecki (Chrystusa Króla) |
Strona internetowa |
Informacje
Adres:
Telefon:
Przynależność: diecezja sosnowiecka, dekanat sosnowiecki (Chrystusa Króla)
Historia
Parafia pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Sosnowcu-Maczkach została ustanowiona 28 maja 1924 r. przez biskupa kieleckiego Augustyna Łosińskiego. Pierwszym proboszczem został ks. Bolesław Stradowski.
Maczki, pierwotnie zwane Granicą, były osadą wyrosłą w poł. XIX w. obok stacji kolejowej na granicy cesarstwa rosyjskiego. Świątynia, według projektu Artura Goebla, została wybudowana w latach 1892-1894 staraniem zawiadowcy stacji Adama Dziewulskiego i jego pomocnika Jana Gawrońskiego oraz z funduszy pochodzących ze składek kolejarzy i pasażerów oraz dotacji Towarzystwa Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej.
Do momentu wybudowania obecnego kościoła kult sprawowano w pierwszej kaplicy usytuowanej przy stacji kolejowej, w której nabożeństwa dla pracowników kolejowych odprawiał kapłan z parafii Zagórze.
Neogotycka świątynia pw. Zmartwychwstania Pańskiego i Świętych Apostołów Piotra i Pawła została pobłogosławiona 1 listopada 1894 r. z upoważnienia Konsystorza Generalnego Diecezji Kieleckiej przez ks. Józefa Dotkiewicza.
Kościół parafialny
Kościół jest niewielką jednonawową świątynią, wybudowaną z cegły oraz sztucznego kamienia, zamkniętą krótkim pięciobocznym prezbiterium.
We wnętrzu na uwagę zasługują fragmenty dawnego neogotyckiego wyposażenia m.in. organy w 1896 r. zbudowane przez Adolfa Homana, figuralne i ornamentalne witraże, chrzcielnica, obraz św. Józef, organy, wieczna lampa, krucyfiks oraz ława kolatorska.