Mrzygłodzki Potok

Lewy dopływ Warty, składający się z kilku cieków źródłowych odwadniających rejon lasu mrzygłodzkiego. W górnej (leśnej) części na system rzeczny składają się cieki i rowy oraz tereny bagienne i okresowo podmokłe będące głównym mechanizmem zasilania potoku. W lesie mrzygłodzkim płynie 20 rowów i cieków; potok tworzą tam dwie główne strugi płynące równoleżnikowo - jedna płynącą przez las mrzygłodzki (i Łąkę Kalinową), druga na północnym pograniczu lasu, będąca odbiornikiem rowów z terenów rolniczych. Po połączeniu się dwóch głównych strug potok zmienia kierunek na północny, a następnie znów na wschodni, płynąc w terenie równinnym; uchodzi do Warty na jej 793,1 kilometrze będąc jej najdłuższym lewobrzeżnym dopływem na odcinku od źródeł do ujścia Potoku Mijaczowskiego (Potasznia).

Zlewnia mierzy 891,5 ha z czego 91% znajduje się w granicach Myszkowa (pozostałe 9% w granicy miasta Poręba). W ok. 45 % jest zalesiona (przede wszystkim górna część zlewni), natomiast w części północnej i wschodniej użytkowana głównie rolniczo (grunty orne, nad potokami łąki), w dolnej części miejscami zadrzewienia i zakrzewienia. Łączna długość cieków i rowów wynosi ok 16 km (15,5 km w granicach Myszkowa). W zlewni potoku mrzygłodzkiego znajduje się wyrobisko po cegielni, w części leśnej pozostałości po górnictwie węgla brunatnego, część terenów rolnych bywa intensywnie użytkowana i nawożona, środkowe odcinki potoków noszą ślady regulacji, ale mimo wszystko ten system rzeczny można uznać w dużym stopniu za naturalny. Zagrożeniem dla czystości jest zwiększanie intensywności nawożenia oraz obecność drogi wojewódzkiej DW-791 (przecina ujściowy odcinek zlewni) i plan jej poszerzenia.