Mieczysław Nykliński: Różnice pomiędzy wersjami

Z WikiZagłębie
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
Linia 31: Linia 31:


Funkcje te pełnił do śmierci w dniu [[21 kwietnia]] [[1958]] r. Zmarł w wyniku ciężkiej choroby (anemia aplastyczna), której nabawił się najpewniej na skutek braku odpowiedniej ochrony przeciwpromiennej - sam prześwietlał chorych przez wiele lat. Bardzo sumienny i doświadczony lekarz, cechowały go solidność, prawość, przesadne poczucie obowiązku, energiczny i często porywczy ale konsekwentny w działaniu. Ogół
Funkcje te pełnił do śmierci w dniu [[21 kwietnia]] [[1958]] r. Zmarł w wyniku ciężkiej choroby (anemia aplastyczna), której nabawił się najpewniej na skutek braku odpowiedniej ochrony przeciwpromiennej - sam prześwietlał chorych przez wiele lat. Bardzo sumienny i doświadczony lekarz, cechowały go solidność, prawość, przesadne poczucie obowiązku, energiczny i często porywczy ale konsekwentny w działaniu. Ogół
lekarzy darzył go szacunkiem i zaufaniem. Był członkiem Towarzystwa Lekarskiego Zagłębia Dąbrowskiego, członkiem i prezesem Zarządu Koła PTL. Żonaty, syn - inżynier. Pochowany w Krakowie.
lekarzy darzył go szacunkiem i zaufaniem. Był członkiem [[Polskie Towarzystwo Lekarskie w Zagłębiu Dąbrowskim|Towarzystwa Lekarskiego Zagłębia Dąbrowskiego]], członkiem i prezesem Zarządu Koła [[Polskie Towarzystwo Lekarskie w Zagłębiu Dąbrowskim|PTL]]. Żonaty, syn - inżynier. Pochowany w Krakowie.





Aktualna wersja na dzień 13:15, 15 cze 2014

Zagłębiowskie Biogramy
Mieczysław Nykliński
Mieczysław Nykliński
Imię i nazwisko Mieczysław Nykliński
Data i miejsce urodzenia 10 października 1903
Kraków
Data śmierci 21 kwietnia 1958
Miejsce spoczynku Cmentarz w Krakowie
Zawód Lekarz

NYKLIŃSKI MIECZYSŁAW

Dr med. internista. Urodził się 10 października 1903 r. w Krakowie, tamże uzyskał maturę w 1922 r. Studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego ukończył w 1928 r. i uzyskał tytuł doktora wszech nauk lekarskich. Następnie przez dwa lata pracował w Zakładzie Psychiatrycznym w Kocborowie, a od 1931 do 1938 r. w Szpitalu św. Łazarza i dwóch klinikach Uniwersytetu Jagiellońskiego, prowadzonych przez prof. Latkowskiego i prof. Oszackiego.

Od 1938 r. był ordynatorem oddziału wewnętrznego Miejskiego Szpitala Powszechnego na Pekinie w Sosnowcu i przeniesionego później na ulicę Konrada. W 1949 r. mianowany dyrektorem Centralnego Szpitala Ubezpieczalni Społecznej w Sosnowcu, przemianowanego następnie na Szpital Miejski m 2. Tutaj również był ordynatorem ponad 80-łóżkowego oddziału wewnętrznego.

Funkcje te pełnił do śmierci w dniu 21 kwietnia 1958 r. Zmarł w wyniku ciężkiej choroby (anemia aplastyczna), której nabawił się najpewniej na skutek braku odpowiedniej ochrony przeciwpromiennej - sam prześwietlał chorych przez wiele lat. Bardzo sumienny i doświadczony lekarz, cechowały go solidność, prawość, przesadne poczucie obowiązku, energiczny i często porywczy ale konsekwentny w działaniu. Ogół lekarzy darzył go szacunkiem i zaufaniem. Był członkiem Towarzystwa Lekarskiego Zagłębia Dąbrowskiego, członkiem i prezesem Zarządu Koła PTL. Żonaty, syn - inżynier. Pochowany w Krakowie.


Źródło: Emilian Kocot "Lekarze Zagłębia Dąbrowskiego - Wstęp do słownika biograficznego" (zamieszczone na Wiki Zagłębie za zgodą autora)