Marian Roman Skibiński: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
'''Marian Roman Skibiński''' (ur. | '''Marian Roman Skibiński''' (ur. w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] w dniu 15 sierpnia 1893 roku , zm. 1940 w [[Twer]]ze) – oficer polskiego [[wywiad]]u, później nadkomisarz [[Straż Graniczna II RP|Straży Granicznej II RP]], jedna z ofiar [[Zbrodnia katyńska|zbrodni katyńskiej]]. | ||
== Biografia == | == Biografia == | ||
Był synem Romana i Praksedy z domu Kordiaczyńska. Ukończył Szkołę Handlową w Sosnowcu (obecnie Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica). Należał do [[Polska Organizacja Wojskowa|Polskiej Organizacji Wojskowej]] (POW), ukończył szkołę podchorążych POW. W styczniu 1919 roku został awansowanu na komendanta posterunku wywiadowczego w [[Oświęcim]]iu przy Ekspozyturze Oddziału II [[Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego (1919)|Naczelnego Dowództwa]]. Uczestnik trzech [[Powstania śląskie|powstań śląskich]]. W [[III powstanie śląskie|III powstaniu śląskim]] sprawował funkcję zastępcy szefa Oddziału II Naczelnego Dowództwa Wojsk Powstańczych. W latach 1923–1928 pełnił służbę wywiadowczą w [[Wolne Miasto Gdańsk|Wolnym Mieście Gdańsku]] i na terenie [[Niemcy|Niemiec]]. W 1928 roku awansowany do stopnia [[Kapitan (ranga)|kapitana]]. Następnie przeniesiony do Straży Granicznej. Od 1935 roku do września 1939 roku zastępca komendanta Zachodnio-Małopolskiego Okręgu Straży Granicznej. | |||
Po 17 września 1939 roku znalazł się w niewoli [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radzieckiej]] i był więziony w obozie [[NKWD]] w [[Ostaszków|Ostaszkowie]]. Zamordowany przez NKWD wiosną 1940 roku jako jedna z ofiar [[Zbrodnia katyńska|zbrodni katyńskiej]]. | |||
== Awanse pośmiertne == | == Awanse pośmiertne == | ||
Wersja z 16:18, 18 kwi 2013
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| |
| Imię i nazwisko | Marian Roman Skibiński |
| Data śmierci | wiosna 1940 |
| Przyczyna śmierci | Ofiara Mordu Katyńskiego |
| Zawód | oficer zawodowy WP |
Marian Roman Skibiński (ur. w Sosnowcu w dniu 15 sierpnia 1893 roku , zm. 1940 w Twerze) – oficer polskiego wywiadu, później nadkomisarz Straży Granicznej II RP, jedna z ofiar zbrodni katyńskiej.
Biografia
Był synem Romana i Praksedy z domu Kordiaczyńska. Ukończył Szkołę Handlową w Sosnowcu (obecnie Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica). Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej (POW), ukończył szkołę podchorążych POW. W styczniu 1919 roku został awansowanu na komendanta posterunku wywiadowczego w Oświęcimiu przy Ekspozyturze Oddziału II Naczelnego Dowództwa. Uczestnik trzech powstań śląskich. W III powstaniu śląskim sprawował funkcję zastępcy szefa Oddziału II Naczelnego Dowództwa Wojsk Powstańczych. W latach 1923–1928 pełnił służbę wywiadowczą w Wolnym Mieście Gdańsku i na terenie Niemiec. W 1928 roku awansowany do stopnia kapitana. Następnie przeniesiony do Straży Granicznej. Od 1935 roku do września 1939 roku zastępca komendanta Zachodnio-Małopolskiego Okręgu Straży Granicznej.
Po 17 września 1939 roku znalazł się w niewoli radzieckiej i był więziony w obozie NKWD w Ostaszkowie. Zamordowany przez NKWD wiosną 1940 roku jako jedna z ofiar zbrodni katyńskiej.
Awanse pośmiertne
26 października 2007 roku został pośmiertnie awansowany na stopień inspektora Straży Granicznej[1].
Odznaczenia
- Order Virtuti Militari (nr 7887)
- Krzyż Niepodległości
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Przypisy
- ↑ Katyń – Pamiętamy rp.pl, 11 listopada 2007 [dostęp 2012-03-16]
