Cech Rzemiosł Różnych w Dąbrowie Górniczej: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Cech Rzemiosł Różnych w Dąbrowie Górniczej-logo.jpg|thumb|300px|Logo Cechu]] | [[Plik:Cech Rzemiosł Różnych w Dąbrowie Górniczej-logo.jpg|thumb|300px|Logo Cechu]] | ||
[[Plik:Stulecie Rzemiosła Dąbrowskiego.jpg|thumb|300px|Monografia Cechu]] | |||
'''Cech Rzemiosł Różnych w Dąbrowie Górniczej''' powstał w [[1917]] r. jest najstarszym dobrowolnym zrzeszeniem rzemieślników w Zagłębiu. | |||
Pierwsze cechy rzemiosła dąbrowskiego powstały w [[1917]] roku: | |||
*cech wędliniarzy – [[15 marca]] | |||
*cech fryzjerów i piekarzy – [[16 marca]] | |||
*cech cholewkarzy – [[1 kwietnia]] | |||
[[18 sierpnia]] [[1916]] r. rozporządzeniem naczelnego wodza armii austriackiej przyznano [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]] status miasta, co spowodowało możliwość powołania i zarejestrowania cechów wymienionych wcześniej branż. | |||
==Siedziba== | |||
Po II wojnie światowej powstał komitet budowy i reaktywacji cechów. W [[1947]] r. rzemieślnicy dąbrowscy rozpoczęli budowę domu cechowego przy ul. Kościuszki i mieli wreszcie własną siedzibę z salą koncertowo-teatralną. | |||
W ramach zmian układu komunikacyjnego w latach [[1969]] - [[1974]] wyburzony został Dom Rzemiosła Dąbrowskiego, a rzemiosło tułało się po wynajmowanych lokalach. Wkrótce Cech Rzemiosł Różnych nabył nieruchomość przy ulicy Jana Sobieskiego 7A w [[Dąbrowa Górnicza|Dąbrowie Górniczej]], w której do dnia dzisiejszego ma swoją siedzibę. | |||
==Dawne Władze== | |||
Powołano go pod komisarycznym zarządem na czele z Władysławem Olejarczykiem, w [[1952]] r. kierownictwo cechem przejął Jan Nowak, który w [[1952]] r. w wyniku dopuszczenia do wolnych wyborów władz cechowych został starszym CRR z wyboru i funkcję tę pełnił do [[1976]]. | |||
Kolejnymi starszymi CRR byli: Stanisław Bocianowski, Kazimierz Janowski i Janusz Skibiński (od [[1985]]). W chwili powstania CRR skupiał 300 warsztatów, przejętych po okręgowych związkach rzemiosła, których ilość w ciągu kilku lat spadła do 180. | Kolejnymi starszymi CRR byli: Stanisław Bocianowski, Kazimierz Janowski i Janusz Skibiński (od [[1985]]). W chwili powstania CRR skupiał 300 warsztatów, przejętych po okręgowych związkach rzemiosła, których ilość w ciągu kilku lat spadła do 180. | ||
* Kierownicy Biura Cechu kolejno: do [[1982]] r.: Polewski Jerzy, Elżbieta Podlaza. | |||
* Dyrektorzy Biura Cechu kolejno: inż. Zbigniew Bijak, inż. Stefan Cybulski, inż. Irena Dziesiątkowska. | |||
==Działalność== | |||
Począwszy od połowy lat sześćdziesiątych nastąpił ponowny przyrost warsztatów, których liczba zbliżyła się do 800 w połowie lat osiemdziesiątych, kiedy to dąbrowskie rzemiosło należało do najdynamiczniej rozwijających się w skali województwa. W jego strukturze dominowały branże: budowlana, metalowa oraz rzemiosła związane ze środkami produkcji i odzieżowe. Od stycznia [[1989]] r. przynależność rzemieślników do cechu jest dobrowolna, co spowodowało nieznaczny spadek zrzeszających się w nim warsztatów. | Począwszy od połowy lat sześćdziesiątych nastąpił ponowny przyrost warsztatów, których liczba zbliżyła się do 800 w połowie lat osiemdziesiątych, kiedy to dąbrowskie rzemiosło należało do najdynamiczniej rozwijających się w skali województwa. W jego strukturze dominowały branże: budowlana, metalowa oraz rzemiosła związane ze środkami produkcji i odzieżowe. Od stycznia [[1989]] r. przynależność rzemieślników do cechu jest dobrowolna, co spowodowało nieznaczny spadek zrzeszających się w nim warsztatów. | ||
Cech oprócz działalności o charakterze szkoleniowym, socjalnym oraz działalności oświatowej i kulturalnej uruchomił w [[1989]] r. działalność gospodarczą, mającą na celu poprawę jego kondycji finansowej. W wyniku ogólnej recesji w kraju CRR. Zagroziła upadłość w [[1991]] r. Radykalny program poprawy wypracowany przez nowe kierownictwo Cechu pozwolił mu na przetrwanie. Starszym Cechu został mgr inż. Waldemar Bugajski. | Cech oprócz działalności o charakterze szkoleniowym, socjalnym oraz działalności oświatowej i kulturalnej uruchomił w [[1989]] r. działalność gospodarczą, mającą na celu poprawę jego kondycji finansowej. W wyniku ogólnej recesji w kraju CRR. Zagroziła upadłość w [[1991]] r. Radykalny program poprawy wypracowany przez nowe kierownictwo Cechu pozwolił mu na przetrwanie. Starszym Cechu został mgr inż. Waldemar Bugajski. | ||
== | ==Nagrody== | ||
W roku [[1997]] w 80-tą rocznicę założenia, Cech Rzemiosł Różnych został uhonorowany Złotym Medalem im. Jana Kilińskiego, a w roku [[2012]] w 95-tą rocznicę powstania – Platynowym Medalem, im. Jana Kalińskiego za długoletnią działalność na rzecz rzemieślników. | |||
==Czasy obecne== | |||
W chwili obecnej Cech Rzemiosł Różnych pełni rolę organizacji społeczno-zawodowej, której celem jest reprezentowanie rzemiosła małych i średnich firm, różnych branż, wobec władz regionu i kraju. | |||
Ponadto Cech uczestniczy w organizacji całego procesu kształcenia uczniów w rzemiośle. Od [[1993]] roku Cech prowadzi także biuro rachunkowe. Obecnie zrzeszonych jest 60 zakładów rzemieślniczych, które szkolą 100 uczniów. | |||
==Obecne Władze Cechu== | ==Obecne Władze Cechu== |
Aktualna wersja na dzień 10:50, 7 sie 2018
Cech Rzemiosł Różnych w Dąbrowie Górniczej powstał w 1917 r. jest najstarszym dobrowolnym zrzeszeniem rzemieślników w Zagłębiu.
Pierwsze cechy rzemiosła dąbrowskiego powstały w 1917 roku:
- cech wędliniarzy – 15 marca
- cech fryzjerów i piekarzy – 16 marca
- cech cholewkarzy – 1 kwietnia
18 sierpnia 1916 r. rozporządzeniem naczelnego wodza armii austriackiej przyznano Dąbrowie Górniczej status miasta, co spowodowało możliwość powołania i zarejestrowania cechów wymienionych wcześniej branż.
Siedziba
Po II wojnie światowej powstał komitet budowy i reaktywacji cechów. W 1947 r. rzemieślnicy dąbrowscy rozpoczęli budowę domu cechowego przy ul. Kościuszki i mieli wreszcie własną siedzibę z salą koncertowo-teatralną.
W ramach zmian układu komunikacyjnego w latach 1969 - 1974 wyburzony został Dom Rzemiosła Dąbrowskiego, a rzemiosło tułało się po wynajmowanych lokalach. Wkrótce Cech Rzemiosł Różnych nabył nieruchomość przy ulicy Jana Sobieskiego 7A w Dąbrowie Górniczej, w której do dnia dzisiejszego ma swoją siedzibę.
Dawne Władze
Powołano go pod komisarycznym zarządem na czele z Władysławem Olejarczykiem, w 1952 r. kierownictwo cechem przejął Jan Nowak, który w 1952 r. w wyniku dopuszczenia do wolnych wyborów władz cechowych został starszym CRR z wyboru i funkcję tę pełnił do 1976.
Kolejnymi starszymi CRR byli: Stanisław Bocianowski, Kazimierz Janowski i Janusz Skibiński (od 1985). W chwili powstania CRR skupiał 300 warsztatów, przejętych po okręgowych związkach rzemiosła, których ilość w ciągu kilku lat spadła do 180.
- Kierownicy Biura Cechu kolejno: do 1982 r.: Polewski Jerzy, Elżbieta Podlaza.
- Dyrektorzy Biura Cechu kolejno: inż. Zbigniew Bijak, inż. Stefan Cybulski, inż. Irena Dziesiątkowska.
Działalność
Począwszy od połowy lat sześćdziesiątych nastąpił ponowny przyrost warsztatów, których liczba zbliżyła się do 800 w połowie lat osiemdziesiątych, kiedy to dąbrowskie rzemiosło należało do najdynamiczniej rozwijających się w skali województwa. W jego strukturze dominowały branże: budowlana, metalowa oraz rzemiosła związane ze środkami produkcji i odzieżowe. Od stycznia 1989 r. przynależność rzemieślników do cechu jest dobrowolna, co spowodowało nieznaczny spadek zrzeszających się w nim warsztatów.
Cech oprócz działalności o charakterze szkoleniowym, socjalnym oraz działalności oświatowej i kulturalnej uruchomił w 1989 r. działalność gospodarczą, mającą na celu poprawę jego kondycji finansowej. W wyniku ogólnej recesji w kraju CRR. Zagroziła upadłość w 1991 r. Radykalny program poprawy wypracowany przez nowe kierownictwo Cechu pozwolił mu na przetrwanie. Starszym Cechu został mgr inż. Waldemar Bugajski.
Nagrody
W roku 1997 w 80-tą rocznicę założenia, Cech Rzemiosł Różnych został uhonorowany Złotym Medalem im. Jana Kilińskiego, a w roku 2012 w 95-tą rocznicę powstania – Platynowym Medalem, im. Jana Kalińskiego za długoletnią działalność na rzecz rzemieślników.
Czasy obecne
W chwili obecnej Cech Rzemiosł Różnych pełni rolę organizacji społeczno-zawodowej, której celem jest reprezentowanie rzemiosła małych i średnich firm, różnych branż, wobec władz regionu i kraju. Ponadto Cech uczestniczy w organizacji całego procesu kształcenia uczniów w rzemiośle. Od 1993 roku Cech prowadzi także biuro rachunkowe. Obecnie zrzeszonych jest 60 zakładów rzemieślniczych, które szkolą 100 uczniów.
Obecne Władze Cechu
Zarząd Cechu Rzemiosł Różnych (skład zarządu na okres kadencji 2016-2019)
- Karol Kohlbrenner – Starszy Cechu
- Wojciech Jaśko – Podstarszy Cechu
- Jerzy Liwoch – Sekretarz
- Danuta Wiorek – Członek Zarządu
- Wiesław Smoliński – Członek Zarządu