Józef Bohdan Ferencowicz
| Zagłębiowskie Biogramy | |
| |
| Imię i nazwisko | Józef Bohdan Ferencowicz |
| Data i miejsce urodzenia | 9 października 1890 Olkusz |
| Data i miejsce śmierci | 27 września 1939 Szack |
| Przyczyna śmierci | poległ podczas działań wojennych we Wrześniu 1939 |
| Zawód | Żołnierz Pierwszej Kompanii Kadrowej J. Piłsudskiego, oficer WP |
Józef Bohdan Ferencowicz - ps. Krzesz; 9.X.1890 w Starym Olkuszu - poległ 27.IX.1939 w Szacku; syn Florentyna i Jadwigi z d. Krumpl;
Józef Bohdan FERENCOWICZ "Krzesz" Urodził się 9 października 1890 r. w Starym Olkuszu (pow. ol- kuski) jako syn Florentyna i Jadwigi z Krumplów. Naukę rozpoczął w rosyjskimgminazjumpaństwowym;pos1raj- ku szkolnym (1905) przeniósł się do I Polskiego Gimnazjum w Czę- stochowie; w okresie szkolnym należał do Organizacji Młodzieży Narodowej oraz do Narodowego Związku Robotniczego. Po matu- rze (1909) podjął studia w Eco1e Superieure de Texti1es w Verviers (Belgia), których ze względu na wybuch wojny nie ukończył. Był współtwórcą "Sokoła" w Verviers,a także wiceprezesem Po1skie- go Zachodni europejskiego Związku Sokolego. W 1912r. był współ- organizatorem miejscowej PDS i do ogłoszenia mobilizacji był za- stępcąkomendantamiejscowegow Verviers. Latem 1914r. uczest- niczył w kursie instruktorskim PDS w Nowym Sączu i wraz z in- nymijego słuchaczami przybył na Oleandry. Wyszedł w pole w trzecim plutonie Kadrówki jako sekcyjny. Już 15 listopada 1914 r. zo- stał mianowany instruktorem w szkole podoficerskiej l pp w Częstochowie. Po długiej choro- biei pobycie w szpitalu (grudzień 1914-marzec 1915) został przeniesiony do oddziałuwywia- dowczego I Brygady na stanowisko zastępcy komendanta (a później komendanta) posterunku wywiadowczego w Częstochowie. Za działalność werbunkową i kolportowanie wydawnictw legionowych był kilkakrotnie karany grzywąprzez okupacyjne władzeniernieckie, które w końcu zlikwidowały posterunek, a on sam został przewieziony przez żandarmerię do Komendy Le- gionóww Piotrkowie. Wkrótce-na rozkaz J. Piłsudskiego-został przeniesionydopracyw POW (l lipca 1915) i powrócił do Częstochowy; wkrótce objął też komendę Okręgu Va w Często- chowie. 14 marca 1917 r. mianowany oficerem POW. Ze względu na dekonspirację i grożące mu aresztowanie został w 1918 r. przeniesiony na stanowisko komendanta Okręgu VIa (powia- ty: olkuski, miechowski i część Zagłębia okupowana przez Austriaków). l listopada 1918 r. kierował rozbrajaniem Austriaków na terenie swego okręgu, a następnie przeprowadził mobilizację POW i -jako porucznik-objął komendę nad powstałym z peowia- ków V Baonem Strzelców Olkuskich im. F. Nullo. 8 stycŻnia 1919 r. wyruszył wraz z tąjed- nostką na front polsko-ukraiński jako adiutant baonu. Po wcieleniu baonu olkuskiego do 9 pp Leg. (l maja 1919) objął dowództwo kompanii. Na froncie wojny polsko-bolszewickiej pełnił kolejno w 9 pp Leg. obowiązki: komendanta miasta Druja (15 stycznia-23 marca 1920), refe- renta oświatowego i oficera sądowego (23 marca-291istopada 1920) i dowódcy kompanii tech- nicznej (29 listopada 1920-23 stycznia 1921). Mianowanyw styczniu 1921 r. kapitanem (zpóź- niej ustalonym starszeństwem z l czerwca 1919), objął dowództwo II, a potem III baonu w swym pułku. Na przełomie lat 1921-1922 zaliczył kurs dowódców baonów w Rembertowie i wkrót- ce później został dowódcą baonu sztabowego 9 pp Leg. W następnych latach był 1 oficerem szta- bu 3 DP Leg. w Zamościu (wrzesień 1923-marzec 1926), a później został przeniesiony do 7 pp Leg. w Chełmie Lubelskim na stanowisko oficera PW; l stycznia 1928 r. otrzymał awans na majora, a 26 kwietnia tego roku został przesunięty na stanowisko oficera sztabu pułku. l paź- dziernika 1928 r. objął dowództwo baonu. 18 kwietnia 1929 r. przeszedł do Biura Personalnego MSWojsk., w którym po trzech miesiącach objął stanowisko szefa Wydziału Oficerskiego. Po niespełna dwóch latach (26 marca 1931) został przeniesiony do dowództwa KOP, w którym sprawował funkcję szefa PW i WF. Na tym stanowisku awansował 19 marca 1938 do stopnia podpułkownika. Podczas kalllpanii wrześniowej był oficerem sztabu w Zgrupowaniu KOP gen. W. Orlika-Riickemanria. Rozstrzelany przez Rosjan 27 września 1939 r. w Szacku. Rodziny nie założył. Byłodznaczonym.in.KN,KW5xi SKZ. CAW, AP 2247, AKN; T. Kryska-Karski, Materiaiydo historii Wojska Polskiego, Londyn 1988, z. 19.
