Historia Żydów w Zagłębiu Dąbrowskim

Żydzi w większej liczbie zaczęli przybywać do Zagłębia w okresie rządów Kazimierza. Sprzyjające temu trendowi były kolejno nadawane przywileje oraz przygraniczne położenie, dodatkowo na trasie szlaków handlowych. Żydzi bowiem trudnili się przede wszystkim handlem.

II wojna światowa (okres zagłady)

W 1939 roku Niemcy wprowadzili noszenia przez Żydów białej opaski na ramieniu (od 1941 r. gwiazdy). Na początku stycznia 1940 roku nastąpiła likwidacja wolności ekonomicznej Żydów.

W 1941 roku zobowiązano Żydów do noszenia żółtej łaty z gwiazdą Dawida (Judenstern) na lewej piersi. We wrześniu powstał Obywatelski Komitet Niesienia Pomocy Żydom (wybrani działacze: Jakub Erlich, Chaim Merin, Władysław Boehm i Chaim Mołczadski). Pod koniec roku wprowadzono dla Żydów zakaz korzystania ze środków komunikacji i godzinę policyjną. W 1942 roku wysyłano pierwsze transporty Żydów do Auschwitz. W zakładach szewskich Rudolfa Braune w Będzinie przymusowo zatrudniano Żydów. W odpowiedzi na represje zawiązuje się Żydowska Organizacja Bojowa

Wyznaczono nowe granice gett na terenie Będzina i Środuli, gdzie przesiedlano mieszkańców z ościennych dzielnic. Pod koniec 1942 roku wzmożono wywózkę Żydów do obozów pracy, która trwała do końca 1943 roku. Wywożeni byli mężczyźni w wieku 17-50 lat oraz kobiety – 16-45 lat.

W sierpniu 1943 roku likwidowano getta żydowskie. Nastąpił bezskuteczny opór Żydowskiej Organizacji Bojowej. Do końca roku Żydzi stanowią już bardzo niewielki odsetek mieszkańców.

<videoflash>W80AkujW8RQ</videoflash>