Parafia p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sosnowcu

Z WikiZagłębie
Parafia p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sosnowcu
Błąd! Nieznany kod języka: . Sprawdź listę kodów.
Kościół parafialny p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa
Kościół parafialny p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa
Adres ul. 3 Maja 20a, 41 – 200 Sosnowiec
Data powołania 1958
Wyznanie katolickie
Kościół rzymskokatolicki
Diecezja sosnowiecka
Dekanat sosnowiecki (Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny)
Proboszcz ks. Witold Pękalski
Wezwanie Najświętszego Serca Pana Jezusa
Strona internetowa

Informacje

Adres: ul. 3 Maja 20a,
41 – 200 Sosnowiec

Telefon: 32 266 47 07

Przynależność: diecezja sosnowiecka, dekanat sosnowiecki (Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny)

Historia

W 1958 roku, decyzją Ordynariusza Diecezji Częstochowskiej, ks. biskupa Zdzisława Golińskiego, przy kościele kolejowym ustanowiono parafię. Pierwszym jej proboszczem został ks. Stefan Baczyński, jego dotychczasowy rektor (od 1941 roku).

Kościół parafialny

Kościół p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa i Niepokalanej Panny Maryi, zwany kolejowym, jest najstarszą świątynią katolicką w śródmieściu.

Wybudowany został w 1862 roku w bliskim sąsiedztwie dworca kolejowego dzięki datkom ofiarowanym przez kolejarzy oraz mieszkańców wsi Sosnowiec i Pogoni. Według projektu nieznanego z nazwiska autora powstała niewielka, jednonawowa budowla o znakomitych proporcjach. Od frontu do bryły kościółka przylega wieża zakończona galerią i hełmem. Otwory drzwiowe i okienne oraz zamknięcie prezbiterium noszą cechy gotyckie. Ściany świątyni są otynkowane i pozbawione skarp.

W nowo wybudowanym kościółku erygowano filię parafii czeladzkiej. Z upoważnienia biskupa diecezji kieleckiej świątynię poświęcił proboszcz czeladzki, ks. Albert Janecki. Obowiązki duszpasterskie pełnili początkowo oo. paulini, a po ich usunięciu przez władze carskie za sprzyjanie powstańcom styczniowym, księża wikariusze z parafii w Czeladzi. Pierwszym rektorem (zarządcą) kościoła był ks. Dominik Roch Milbert, który w 1893 r. rozpoczął budowę centralnej świątyni miasta, obecnej katedry. Po utworzeniu parafii p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (1899) kościół kolejowy stał się jej filią. Wśród następnych rektorów szczególną aktywnością wyróżniał się ks. kanonik Franciszek Raczyński, pełniący tę funkcję w latach 1910 - 1941.

Dzięki jego staraniom kościółek został gruntownie odnowiony. Odrestaurowano m.in. ołtarze, za instalowano nowy chór i ambonę. Drewniane ogrodzenie placu kościelnego zmieniono na metalowe, wykonane w stylu gotyckim. Na uporządkowanym terenie przykościelnym rozmieszczone zostały malowane na miedzi stacje Męki Pańskiej.

W latach 1972 - 1975 przeprowadzono generalny remont kościoła, a następnie wybudowano plebanię (1978). Na placu kościelnym usytuowana jest kamienna grota o wcześniejszym niż świątynia rodowodzie. Przed ołtarzem z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej, który znajdował się wówczas w grocie, odprawiali nabożeństwa oo. paulini z Leśniowa. Obraz przeniesiony został później do kościoła, a w grocie umieszczono w 1904 roku figurę Matki Bożej z Lourdes. W listopadzie 2011 roku zamontowano nowy, neogotycki ołtarz. 

Bibliografia

  • Małgorzata Śmiałek: Sosnowieckie ABC, tom II.  : Muzeum w Sosnowcu, 2003, s. 26-27. ISBN 83-89199-03-3.