Zachodni Okręg Górniczy
Zachodni Okręg Górniczy - historyczny okręg przemysłowy Królestwa Polskiego.
Historia powstania i obszar
Zachodni Okręg Górniczy został powołany do życia w pierwszej połowie XIX wieku przez Bank Polski, sprawujący pieczę nad rozwojem górnictwa na terenie Królestwa. Okręg powstał w miejsce poprzednich dozorstw: Olkusko-Siewierskiego i Pankowskiego ustanowionych przez Główną Dyrekcję Górniczą (Królestwa Polskiego). Obejmował zachodnią część województwa krakowskiego i południową część województwa kaliskiego. Główna siedziba okręgu mieściła się w Dąbrowie Górniczej.
Okręg był podzielony na oddziały: Niwecki, Dąbrowski, Sławkowski/Olkuski, Pradelski, Pankowski.
Nazwa okręgu, podobnie jak Bank Polski przetrwała do końca wieku XIX. Sam Bank Polski został zlikwidowany przez władze carskie a jego majątek przejęty przez Bank Państwowy Rosji. Natomiast teren Zachodniego Okręgu Węglowego był nadal miejscem silnie rozwijającego się przemysłu górniczego i hutniczego. Pomijając oddział Pankowski okręg ten jest tożsamy z Zagłębiem Dąbrowskim.
