Parafia p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sosnowcu
| Parafia p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sosnowcu | |
| Błąd! Nieznany kod języka: . Sprawdź listę kodów. | |
 Kościół parafialny p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa | |
| Adres | ul. 3 Maja 20a, 41 – 200 Sosnowiec |
| Data powołania | 1958 |
| Wyznanie | katolickie |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Diecezja | sosnowiecka |
| Dekanat | sosnowiecki (Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny) |
| Proboszcz | ks. Witold Pękalski |
| Wezwanie | Najświętszego Serca Pana Jezusa |
| Strona internetowa | |
Informacje
Adres: ul. 3 Maja 20a,
41 – 200 Sosnowiec
Telefon: 32 266 47 07
Przynależność: diecezja sosnowiecka, dekanat sosnowiecki (Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny)
Historia
W 1958 roku, decyzją Ordynariusza Diecezji Częstochowskiej, ks. biskupa Zdzisława Golińskiego, przy kościele kolejowym ustanowiono parafię. Pierwszym jej proboszczem został ks. Stefan Baczyński, jego dotychczasowy rektor (od 1941 roku).
Kościół parafialny
Kościół p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa i Niepokalanej Panny Maryi, zwany kolejowym, jest najstarszą świątynią katolicką w śródmieściu.
Wybudowany został w 1862 roku w bliskim sąsiedztwie dworca kolejowego dzięki datkom ofiarowanym przez kolejarzy oraz mieszkańców wsi Sosnowiec i Pogoni. Według projektu nieznanego z nazwiska autora powstała niewielka, jednonawowa budowla o znakomitych proporcjach. Od frontu do bryły kościółka przylega wieża zakończona galerią i hełmem. Otwory drzwiowe i okienne oraz zamknięcie prezbiterium noszą cechy gotyckie. Ściany świątyni są otynkowane i pozbawione skarp.
W nowo wybudowanym kościółku erygowano filię parafii czeladzkiej. Z upoważnienia biskupa diecezji kieleckiej świątynię poświęcił proboszcz czeladzki, ks. Albert Janecki. Obowiązki duszpasterskie pełnili początkowo oo. paulini, a po ich usunięciu przez władze carskie za sprzyjanie powstańcom styczniowym, księża wikariusze z parafii w Czeladzi. Pierwszym rektorem (zarządcą) kościoła był ks. Dominik Roch Milbert, który w 1893 r. rozpoczął budowę centralnej świątyni miasta, obecnej katedry. Po utworzeniu parafii p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (1899) kościół kolejowy stał się jej filią. Wśród następnych rektorów szczególną aktywnością wyróżniał się ks. kanonik Franciszek Raczyński, pełniący tę funkcję w latach 1910 - 1941.
Dzięki jego staraniom kościółek został gruntownie odnowiony. Odrestaurowano m.in. ołtarze, za instalowano nowy chór i ambonę. Drewniane ogrodzenie placu kościelnego zmieniono na metalowe, wykonane w stylu gotyckim. Na uporządkowanym terenie przykościelnym rozmieszczone zostały malowane na miedzi stacje Męki Pańskiej.
W latach 1972 - 1975 przeprowadzono generalny remont kościoła, a następnie wybudowano plebanię (1978). Na placu kościelnym usytuowana jest kamienna grota o wcześniejszym niż świątynia rodowodzie. Przed ołtarzem z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej, który znajdował się wówczas w grocie, odprawiali nabożeństwa oo. paulini z Leśniowa. Obraz przeniesiony został później do kościoła, a w grocie umieszczono w 1904 roku figurę Matki Bożej z Lourdes. W listopadzie 2011 roku zamontowano nowy, neogotycki ołtarz.
Galeria
Stary ołtarz w kościele p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa
Grota z figurą Matki Bożej z Lourdes przed kościołem p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa
Kościół p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa
Kościół p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa
Kościół p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa
Kościół (fot. Michał Kusiak)
Kaplica przy kościele (fot. Michał Kusiak)
1862 rok
Bibliografia
- Małgorzata Śmiałek: Sosnowieckie ABC, tom II. : Muzeum w Sosnowcu, 2003, s. 26-27. ISBN 83-89199-03-3.
