Włókniarz Zawiercie
'Włókniarz Zawiercie' | |
Data powstania | 1948 |
Poprzednie nazwy | nie było |
Barwy | zielono - białe z białą gwiazdą. |
Adres | ul. 11-go Listopada 2, 42-400 Zawiercie |
Stadion | ul. 11-go Listopada 2, 42-400 Zawiercie (obecnie nie istnieje) |
Hala sportowa | ul. 11-go Listopada 2, 42-400 Zawiercie (obecnie nie istnieje) |
Sekcje sportowe | piłki nożnej (1948-1980), boksu (1952 r. – 1970 r.), kolarstwa (1951 r. – 1956 r.), szachów (1952 r. – lata 60-te), hokeja na lodzie (lata 60-te ?), siatkówki kobiet (lata 60-te – 1980), tenisa stołowego(1954 r. – 1980 r.), motorową (lata 50-te), podnoszenia ciężarów(lata 50-te), piłki ręcznej mężczyzn, lekkoatletyka. |
[{{{stronawww}}} Strona internetowa] |
Włókniarz Zawiercie - Klub sportowy istniejący w latach 1948-1980. Barwy miał biało-zielone z białą gwiazdą.
Klub powstał w 1948 r. najpierw jako Koło Sportowe nr 5 Włókniarz, a następnie jako Klub Sportowy Włókniarz. Inicjatorami powstania byli pracownicy Zawierciańskich Zakładów Przemysłu Bawełnianego (popularnie Starej Bawełny) na czele z elektrykiem Stefanem Biernackim, który został pierwszym prezesem klubu. Najpierw siedzibą klubu był barak na „Kępie” (rejon pomiędzy torami, Wartą i ul. Marszałkowską), dlatego w tamtych latach w gwarze sportowej Zawiercia na włókniarzy mówiono "Chłopcy z Kępy". Brak własnego boiska powodował, że początkowo piłkarze Włókniarza korzystali z ówczesnego stadionu Warty na ul. Senatorskiej. W 1950 ówczesny dyr. ZZPB Stefan Sukiennik wyraził zgodę by zachwaszczony i pełen śmieci teren pomiędzy Wartą, a ul. 11-go Listopada zagospodarować na stadion. W czynie społecznym siłami pracowników Starej Bawełny i sportowców wybudowano boisko. W następnych latach je powiększono i wyrównano, a klub otrzymał budynek przy ul. 11-go Listopada 3 (wówczas ul. Wolności). Urządzono w nim dwie hale sportowe, a w tunelu przechodzącym nad ulicą powstały szatnie, umywalnie i magazyn sprzętu.
Pierwszym prezesem Włókniarza był wspomniany Stefan Biernacki, kolejnym Edward Młynarczyk, a w 1951 r. klubem zaczyna kierować Włodzimierz Czech i czyni to do swej tragicznej śmierci w 1970 roku. 31 marca 1970 r. wracając z delegacji z Czechosłowacji w wypadku samochodowym w Chodlach k. Cieszyna zginął nie tylko prezes Czech, ale i Marian Bartolewski – nauczyciel w—f-u w I LO im. Żeromskiego w Zawierciu i wielki pasjonat sportu, Jerzy Grzesik - przewodniczący Miejskiego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki i jego 8-mio letnia córka Bożena. Ford Taunus, którym jechali zderzył się czołowo z 18-to tonowym Starem. Potem prezesem został Władysław Leśniak, a w 1975 r. Tadeusz Rosiński, który kierował klubem do jego połączenia z Wartą. Stało to się dnia 4 marca 1980 r. kiedy to Włókniarz połączył się z Wartą Zawiercie. Powodem tego była chęć podniesienia poziomu sportu w Zawierciu, jednak ta fuzja nie przyniosła spodziewanych rezultatów. Po likwidacji Włókniarza na stadionie przy ul. 11-go Listopada do 2001 roku grały rezerwy Warty oraz jej juniorzy i trampkarze. Niestety stadion nie był przez te lata remontowany i po upadłości Warty w 2001 roku już nikt na nim nie grał, szybko zniknęły z niego bramki, a potem popadł on w ruinę.
Włókniarz prowadził sekcje: piłki nożnej (1948-1980), boksu (1952 r. – 1970 r.), kolarstwa (1951 r. – 1956 r.), szachów (1952 r. – lata 60-te), hokeja na lodzie (lata 60-te ?), siatkówki (lata 60-te – 1980), tenisa stołowego(1954 r. – 1980 r.), motorową (lata 50-te), podnoszenia ciężarów(lata 50-te) oraz piłki ręcznej mężczyzn, lekkoatletyki, ale o tych ostatnich brak bliższych informacji. Przez cały okres swego istnienia funkcjonowała sekcja piłki nożnej, pozostałe przez pewien krótszy lub dłuższy czas. Wychowankami Włókniarza było kilku uczestników Mistrzostw Polski, a nawet Igrzysk Olimpijskich w sportach indywidualnych. Największy sukces odniósł bokser Władysław Jędrzejewski: pięciokrotny mistrz Polski, brązowy medal na ME w Lucernie (1959 r.), olimpijczyk w 1960 r. (Rzym) i 1964 r. (Tokio), 22-dwu krotny reprezentant Polski w międzynarodowych meczach bokserskich.
Sekcja piłki nożnej
Pierwszym meczem Włókniarza była towarzyska potyczka z rezerwami Warty, którą wygrał 4-3 Włókniarz. Jego barwy w tym meczu reprezentowali: Janowski, Mularczyk, Breczewski, Kasprzycki, Staśko, Makieła I, Jasiak, Babulski, Rozpończyk, Makieła II, Nowak, Kotek. Najpierw piłkarze Włókniarza po jego powstaniu korzystali z ówczesnego stadionu Warty na ul. Senatorskiej. Po wybudowaniu swego stadionu zaczęli grać u siebie. Początkowo w Klasie C, potem Klasie B by w 1956 roku awansować do Klasy A. Wtedy druga drużyna Włókniarza grała w Klasie B, a trzecia w Klasie C, byli też juniorzy i trampkarze. Największym sukcesem seniorów Włókniarza była gra na czwartym szczeblu rozgrywek w sezonach: 1974/1975 (Klasa Międzypowiatowa – przedostanie 11 miejsce) i 1975/1976 (Klasa Regionalna – ostanie 11 miejsce), który wtedy różnie się nazywał z uwagi na reformę administracyjną Polski, a co za tym idzie reorganizację struktur piłkarskich. W sezonach: 1976/1977 i 1977/1978 Włókniarz grał w Klasie Terenowej (piąty szczebel). W sezonie 1976/1977 zajmuje przedostanie miejsce, które dało jeszcze utrzymanie, ale w następnym sezonie (1977/1978) spada do Klasy A z „terenówki” zajmując w niej ostatnie miejsce. Potem nastąpił zjazd w dół. W sezonie 1978/1979 spadek z Klasy A po zajęciu w niej ostatniego (14) miejsca. W swym ostatnim sezonie 1979/1980 Włókniarz gra w Klasie B. W rundzie jesiennej jeszcze pod swoim szyldem, a wiosną po połączeniu z Wartą jako.. Warta I Zawiercie, dlatego, że w tej Klasie grała również rezerwa Warty. Włókniarz już pod szyldem Warta I Zawiercie wygrywa Klasę B i wywalcza awans, dzięki któremu w kolejnym sezonie w Klasie A może zagrać rezerwa Warty. Dla porównania w sezonie 1979/1980 pierwsza drużyna Warty gra w Klasie Okręgowej (Wojewódzkiej) – wtedy był to czwarty szczebel rozgrywek.
Czasem zdarzało się tak, że Warta i Włókniarz grały w jednej lidze i zawiercianie mogli oglądać mecze derbowe o punkty. Przeważnie jednak Warta grała wyżej i mistrzowskie derby odbywały się rzadko. Pierwszy raz zdarzyło się to dopiero w sezonie 1968/1969.
Derby Warta-Włókniarz w meczach mistrzowskich:
- 1968/1969 w Klasie A (piąty szczebel):
Warta – Włókniarz 1-1
Włókniarz – Warta 1-2
Wówczas Warta awansowała do Klasy Okręgowej.
- 1971/1972 Klasa A (piąty szczebel):
Włókniarz – Warta 2-1
Warta – Włókniarz 1-0
- 1972/1973 Klasa A (piąty szczebel):
Włókniarz – Warta 0-3
Warta – Włókniarz 4-0
Wówczas Warta awansowała do Klasy Okręgowej.
- 1974/1975 Klasa międzypowiatowa (czwarty szczebel):
Warta – Włókniarz 5-0
Włókniarz – Warta 0-3
- 1975/1976 Klasa regionalna (czwarty szczebel):
Warta – Włókniarz 6-0
Włókniarz – Warta 1-2
Wtedy to Warta awansowała do Ligi wojewódzkiej (okręgowej), a Włókniarz zajmując ostanie miejsce spadł do Klasy A
- 1976/1977 Klasa terenowa (piąty szczebel). Wtedy Włókniarz grał z rezerwami Warty:
Warta II - Włókniarz 4-2
Włókniarz - Warta II 2-1
Sukcesem trampkarzy Włókniarza było wygranie grupy III rozgrywek trampkarzy Podokręgu Sosnowiec w sezonach 1977/1978 i 1978/1979 i awans do gier finałowych o mistrza podokręgu Sosnowiec. W sezonie 1977/1978 Włókniarz w finale rozgrywek podokręgu zdobył vicemistrzostwo remisując po 2-2 dwa mecze z Zagłębiem Sosnowiec (dwukrotnie prowadząc) i AKS Niwka Sosnowiec. Zagłębie pokonało Niwkę 4-2 i to one zdobyło mistrzostwo podokręgu trampkarzy zdobywając 3 pkt., Włókniarz zajął drugie miejsce zdobywając 2 pkt, a AKS Niwka ugrała w finale tylko 1 pkt zajmując trzecie miejsce. Brak danych o wyniku gier finałowych w sezonie 1978/1979.
Sezony piłkarskie
Lata 1945-1962
PIERWSZA DRUŻYNA
SEZON | POZIOM ROZGRYWKOWY | MIEJSCE | MECZE | PUNKTY | BRAMKI (+) | BRAMKI (-) | UWAGI |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1952 | |||||||
1953 | ? | ?/? | - | - | - | - | - |
1954 | ? | ?/? | - | - | - | - | - |
1955 | ? | ? | ? | ? | ? | ||
1956 | ? | ? | ? | ||||
1957 | Piłka nożna: Klasa A, Grupa I (Zagłębie) - Sezon 1957 (4) | 10/10 | 18 | 8 | ? | ? | SPADEK DO KLASY B ZAGŁĘBIE |
1958 | - | ||||||
1959 | - | ||||||
1960 | ? | ?/? | - | - | - | - | - |
1960/1961 | Piłka nożna: Klasa B, Grupa III (Zawiercie) - Sezon 1960/1961 (5) | 1-10/10 | 18 | ? | ? | ? | Brak końcowej tabeli rozgrywek |
DRUGA DRUŻYNA
SEZON | POZIOM ROZGRYWKOWY | MIEJSCE | MECZE | PUNKTY | BRAMKI (+) | BRAMKI (-) | UWAGI |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1952 | |||||||
1953 | ? | ?/? | - | - | - | - | - |
1954 | ? | ?/? | - | - | - | - | - |
1955 | ? | ? | ? | ? | ? | ||
1956 | ? | ? | ? | ||||
1957 | Klasa B, Grupa III (Zawiercie) - Sezon 1957 (5) | 2-9/9 | 16 | ? | ? | ? | Brak końcowej tabeli rozgrywek |
1958 | - | ||||||
1959 | Klasa C, Grupa II (Zawiercie) - Sezon 1959 | 2/7 | 12 | 17 | 49 | 18 | - |
1960 | ? | ?/? | - | - | - | - | - |
Lata 1966 - 1980
PIERWSZA DRUŻYNA
1980 ROK: POŁĄCZENIE WŁÓKNIARZA ZAWIERCIE Z WARTĄ ZAWIERCIE (w praktyce likwidacja klubu Włókniarz Zawiercie)
LATA 1970-1980
DRUGA DRUŻYNA
SEZON | POZIOM ROZGRYWKOWY | MIEJSCE | MECZE | PUNKTY | BRAMKI (+) | BRAMKI (-) | UWAGI |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1970/1971 | ?/? | ? | ? | ? | ? | ||
1971/1972 | ? | ?/? | - | - | - | - | - |
1972/1973 | ? | ?/? | - | - | - | - | - |
1973/1974 | ? | ?/? | - | - | - | - | - |
1974/1975 | Druga drużyna Włókniarza Zawiercie nie została zgłoszona do rozgrywek | - | - | - | - | - | - |
1975/1976 | Druga drużyna Włókniarza Zawiercie nie została zgłoszona do rozgrywek | - | - | - | - | - | - |
1976/1977 | Druga drużyna Włókniarza Zawiercie nie została zgłoszona do rozgrywek | - | - | - | - | - | - |
1977/1978 | Piłka nożna: Klasa B, Grupa II (Sosnowiec) - Sezon 1977/1978 | 1/10 | 18 | 27 | 67 | 29 | Pomimo pierwszego miejsca brak awansu do Klasy A, ponieważ pierwsza drużyna Włókniarza spadła z Klasy terenowej do Klasy A. |
1978/1979 | Druga drużyna Włókniarza Zawiercie nie została zgłoszona do rozgrywek | - | - | - | - | - | - |
1979/1980 | Druga drużyna Włókniarza Zawiercie nie została zgłoszona do rozgrywek | - | - | - | - | - | - |
1980 ROK: POŁĄCZENIE WŁÓKNIARZA ZAWIERCIE Z WARTĄ ZAWIERCIE (w praktyce likwidacja klubu Włókniarz Zawiercie)
Sekcja bokserska
- Klasa A Grupa I w sezonie 1956
Powstała w 1952 roku z inicjatywy Czesława Skaleckiego. 5 września 1954 r. na stadionie Włókniarza ustawiono ring by rozegrać mecz Śląsk – Łódź zakończony zwycięstwem Śląska, w barwach którego wystąpili dwaj bokserzy Włókniarza: Kwapich i Nowak. Potem 8 i 22 grudnia 1955 bokserzy Włókniarza w Domu Ludowym „Włókniarz” (obecnie jest tam „Biedronka”) przy ul. Piłsudskiego rozgrywali towarzyskie mecze bokserskie z II ligowymi: Cracovią (remis 9-9) i ŁKS Łódź (wygrana Włókniarza 12-8). W barwach Włókniarz wystąpił Władysław Jędrzejewski i wypożyczony ze Startu Częstochowa Jerzy Kulej. Te mecze bokserskie wzbudziły w Zawierciu ogromne zainteresowanie, stadion i hala w Domu Ludowym pękały w szwach. W najlepszym okresie sekcji (lata 1955-1956) Bokserzy Włókniarza występowali w Klasie A, w jego barwach w meczach boksowało około 40 zawodników. Największy sukces odniósł bokser Władysław Jędrzejewski: pięciokrotny mistrz Polski, brązowy medal na ME w Lucernie (1959 r.), olimpijczyk w 1960 r. (Rzym) i 1964 r. (Tokio), 22-dwu krotny reprezentant Polski w międzynarodowych meczach bokserskich. Oprócz niego Mistrzami Polski i Śląska juniorów byli: min: Tadeusz Duda, Tadeusz Waś, , Stanisław Adamczyk, Robert Połcik, Janusz Pacan.
Sekcja kolarska
Impulsem do powstania sekcji kolarskiej były cieszące się olbrzymią popularnością organizowane od 1951 r. wyścigi kolarskie uczniów podstawówek i gimnazjów na trasie Zawiercie-Rudniki-Zawiercie. Potem chętni w wieku lat 17-19 do bycia kolarzami trenowali pod okiem Mariana Bartolewskiego, uczestniczyli w wielu rajdach rowerowych. W 1954 r. zarejestrowano sekcję kolarską, której członkowie brali udział w prawie każdym wyścigu organizowanym w woj. katowickim i łódzkim, w tym także w wyścigach przełajowych, w których w 1957 r. Włodzimierz Małecki zdobył mistrzostwo Śląska juniorów. W 1956 r. zgłoszono kolarzy Włókniarza do Wyścigu Dookoła Ziemi Białostockiej, ale na 2 tygodnie przed nim wycofano zgłoszenie. Było to początek końca sekcji kolarskiej, której wtedy trenerem był Łazarczyk.
W 1957 r. został zapoczątkowany Wyścig o Puchar Gazety Zawierciańsko-Myszkowskiej, który odbywał się do 1978 r. grupując wielu kolarzy polskich (w V i VI Wyścigu uczestniczył 16-to letni Ryszard Szurkowski) i zagranicznych. W 1976 r. w Zawierciu była meta VIII i start IX etapu Wyścigu Dookoła Polski.
Sekcja szachowa
Powstała w 1952 r. Już rok później szachiści pierwszej drużyny awansowali do Ligi Wojewódzkiej, a druga drużyna grała w Klasie Powiatowej. W okresie rozkwitu sekcja liczyła ok. 30 szachistów, a najlepszymi z nich byli: Królikowski, Wojtynia, Podpłomyk i Rudy. Ci dwaj ostatni wystąpili w meczu Śląsk-Wrocław wygrywając swoje partie.
Sekcja hokeja na lodzie
- klasa powiatowa ( 5 poziom rozgrywek ) Gr. II w sezonie 1955/56.
Działała w latach 50-tych i 60-tych, hokeiści Włókniarza grali w Klasie A zajmując miejsce w środku tabeli. Wówczas czasem zdarzało się, że rozgrywek nie kończono wskutek wczesnego nadejścia wiosny. Hokeiści bardzo często wywodzili się z innych sekcji, kiedy wykorzystywano zimę by „poruszać się”. Kierownikiem sekcji był Stefan Dzwonnik (1965 r.), czołowym hokeistą Włodzimierz Czech, a bramkarzem Jerzy Smoliński. Po wprowadzeniu przepisów, że grać można tylko na krytych lodowiskach sekcję rozwiązano, a cześć hokeistów przeszła do drużyny w Myszkowie.
Sekcja tenisa stołowego
Sekcja tenisa stołowego kobiet
SEZON | POZIOM ROZGRYWKOWY | MIEJSCE | UWAGI |
---|---|---|---|
1978/1979 | Liga Wojewódzka - Sezon 1978/1979 | ? | - |
1979/1980 | Liga Wojewódzka - Sezon 1979/1980 | ? | - |
1980/1981 | Liga Wojewódzka - Sezon 1980/1981 | ? | - |
Sekcja tenisa stołowego mężczyzn
SEZON | POZIOM ROZGRYWKOWY | MIEJSCE | UWAGI |
---|---|---|---|
1978/1979 | Liga Wojewódzka - Sezon 1978/1979 | ? | - |
1979/1980 | Liga Wojewódzka - Sezon 1979/1980 | ? | - |
1980/1981 | Liga Wojewódzka - Sezon 1980/1981 | ? | - |
Sekcja siatkówki
Była tylko drużyna kobiet. Powstała w latach 60-tych. Trenerką była Elżbieta Gieszczykiewicz, a zawodniczki grały w lidze okręgowej. W drużynie grały uczennice zawierciańskich szkół średnich i pracownice tutejszych zakładów. Mecze grano w hali OSiR-u i cieszyły się one dużym powodzeniem. Po fuzji z Wartą sekcja przeszła pod jej skrzydła i szybko została zlikwidowana.
Sekcja motorowa
Istniała w latach 50-tych XX wieku. Jej założycielem był Jerzy Krawczuk. Wygrał ok. 40 wyścigów, ale cześć tytułów mu cofnięto z uwagi na „podrasowany motor”. Jako jedyny potrafił wjechać na strzelnicy „pod górę”. Oprócz niego czołowym motocyklistą Włókniarza był Witold Gryc.
Sekcja podnoszenia ciężarów
Istniała w latach 50-tych XX wieku. Powstała ok. 1954 r. z inicjatywy Wiesława Nawary i Stanisława Kościńskiego. Oprócz nich czołowymi ciężarowcami byli: Mirosław Maj i Jan Zamora. Pierwszym, który podniósł 100 kg był Wiesław Nawara. W późniejszych latach sekcja ta przeszła do klubu Pomowiec Rudniki działającym przy rudnickim POM-ie.
Tekst i wyniki: NK
- Bibliografia:
1. Klub Sportowy Włókniarz Zawiercie - http://www.dawne-zawiercie.pl/klub_sportowy_wlokniarz_zawiercie
2. S. Gębka, J. Janik "Warta Zawiercie 1921-2021, 100 lat".
3. "Wiadomości Zagłębia", lata 1975-1980.