Antoni Bednarczyk
Zagłębiowskie Biogramy | |
Antoni Bednarczyk | |
Imię i nazwisko | Antoni Bednarczyk |
Data i miejsce urodzenia | 28 kwietnia 1921 Sosnowiec |
Data i miejsce śmierci | 9 lipca 1977 Czeladź |
Zawód | Podporucznik Dywizji Strzelców Karpackich, uczestnik walk o Monte Cassino i Tobruk |
Antoni Bednarczyk - urodził się 28 kwietnia 1921 roku w Sosnowcu, jako syn Piotra i Agnieszki Jędrzejewskiej. Tutaj też spędził dzieciństwo i młodość.
Po ukończeniu szkoły powszechnej podjął naukę w Gimnazjum im. St. Staszica. Niestety, wybuch II wojny światowej przeszkodził w ukończeniu szkoły. Wiosną 1940 roku uciekł z okupowanego kraju na Węgry, skąd w lipcu 1940 roku przez Jugosławię i Turcję przedostał się do Palestyny. Tam w miejscowości Latrum, jako ochotnik wstąpił do Brygady Strzelców Karpackich. Brał udział w całej kampanii afrykańskiej (libijskiej) Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Walczył m.in. w bitwach o Tobruk i pod Ghazalą.
W Palestynie 1943 roku ukończył szkołę podchorążych artylerii i awansował do stopnia kaprala podchorążego. Został przydzielony do 3. pułku artylerii lekkiej 3. Dywizji Strzelców Karpackich, z którym następnie przeszedł całą kampanię włoską 2. Korpusu Wojska Polskiego. Brał udział w bitwach o Monte Cassino, Ankarę i Bolonię. W 1945 roku został podporucznikiem. Po zakończeniu działań wojennych przebywał we Włoszech oraz w Angli.
Do Polski powrócił w 1947 roku. Rozpoczął studia na Politechnice Śląskiej - kierunek Budownictwo, które ukończył w 1951 roku. Ukończył również na tej uczelni studia w zakresie górnictwa, z którym związał swe późniejsze życie zawodowe. Pracował w kopalni „Czerwona Gwardia” w Czeladzi (do 1964 roku) oraz w Kopalni Piasku Podsadzkowego „Kuźnica Warężyńska” w Dąbrowie Górniczej, gdzie doszedł do stanowiska jej dyrektora. W grudniu 1975 roku odszedł na emeryturę.
Był żonaty z Lilianą z domu Uroczyńska (ur. 1928 roku), z którą miał dwoje dzieci: córkę Małgorzatę i syna Macieja, doczekali się również dwójki wnuków. Antoni Bednarczyk zmarł 9 lipca 1977 roku. Pochowany został w Czeladzi na cmentarzu parafialnym przy ulicy Nowopogońskiej.
Był wielokrotnie odznaczany za męstwo i odwagę. Otrzymał następujące polskie odznaczenia: Krzyż Walecznych, Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino, Medal Wojska oraz brytyjskie: The 1939-45 Star, The War Medal 1939-1945, Afrika Star, Defence Medal. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Biogram opracował: Piotr Dudała