Józef Gallot
Józef Bogusław Gallot - ur. 19 marca 1893 w Ostrowach Górniczych (od 1975 dzielnica Sosnowca)]] - zm. 12 grudnia 1949 w Katowicach ) - syn Franciszka Gallot i Konstancji z domu Grochola[1]. W Będzinie ukończył szkołę średnią handlową. Wyższe studia odbył na politechnice w Nancy. Jest także absolwentem Wydziału Mechanicznego Instytutu Technologicznego w Charkowie. Po studiach pracował przez 7 lat w Hucie "Dnieprowskiej" w Kamieńskoje. W 1920 objął stanowisko inspektora pracy na okręg Zagłębia Dąbrowskiego[2]. 2 grudnia 1927]] roku mianowany na stanowisko komisarza w Okręgowym Inspektoracie IX Okręgu Inspekcji Pracy w Katowicach; Z dniem 1 listopada 1928 roku Minister Pracy i Opieki Społecznej powołał Józefa Gallota na stanowisko okręgowego inspektora w tym okręgu, którą to funkcję pełnił w latach latach 1928 - 1931[3]. Był pierwszym Okręgowym Inspektorem IX Okręgu i faktycznym jego organizatorem. Zapamiętany jako wybitny menedżer. W latach 1927–1931 był też Komisarzem Demobilizacyjnych na polskim Śląsku.
Po zorganizowaniu urzędu inspekcji w Katowicach Józef Gallot został 1 kwietnia 1932 nominowany na podsekretarz stanu w Ministerstwie Komunikacji w rządzie pułkownika Aleksandra Prystora. Po unifikacji został wiceministrem w Ministerstwie Komunikacji i Robót Publicznych.
Po opuszczeniu służby państwowej w 1937 roku został dyrektorem naczelnym Zakładów Modrzejowskich Huta “Puszkin” / Huty “Staszic”, którym kierował do 1939.
Filister honorowy Cresovii Vilnensis, w czasie wojny w Wielkiej Brytanii, po wojnie wrócił do kraju.
Zdecydowany przeciwnik działaczy komunistycznych na terenie Górnego Śląska i Zagłębia i jeden ze współorganizatorów tamtejszego Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem.
Odznaczony złotym krzyżem zasługi[4].
Pochowany na Cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach.
