Przebój Wolbrom
| Przebój Wolbrom | |
| Data powstania | 1937 |
| Poprzednie nazwy | Unia Wolbrom w latach 1951-1955 |
| Barwy | zielono-biało-czerwone |
| Adres | ul.Leśna 2, 32-340 Wolbrom |
| Stadion | ul.Leśna 2, 32-340 Wolbrom |
| Hala sportowa | |
| Sekcje sportowe | piłka nożna (od 1937 r.), hokeja na lodzie (1937-1939), łucznictwa (od 1976 r.), kolarsko-motorowa (1951-1965), ping-ponga (1952-19??), szachowa (od 1954 r.), koszykówki (1955-195?), siatkówki (1955-koniec lat 60-tych). |
| [ Strona internetowa] | |
Wolbromski Klub Sportowy Przebój Wolbrom Rok założenia: 1937 Barwy: zielono-biało-czerwone Adres: Leśna 2, 32-340 Wolbrom telefon: (32) 644-15-17 www: http://www.przebojwolbrom.pl (oficj.) Stadion: pojemność - 1.000 miejsc (600 siedzących) / oświetlenie - brak / boisko - 100 m x 65 m
Początki sportu w Wolbromiu to lata 1920-1921, kiedy cudzoziemscy pracownicy Fabryki Wyrobów Gumowych Westena (obecnie FTT "Stomil" Wolbrom) po pracy grali w piłkę nożną. Z czasem powstał Klub Sportowy Westa, w którym występowali głównie pracownicy Fabryki Westena pochodzący ze Śląska, Niemiec i Czech oraz kilku Polaków. Rozgrywali oni mecze z klubami z Olkusza, Zagłębia i Śląska oraz "dzikimi" drużynami z Wolbromia. Po paru latach drużyna ta przestała istnieć, a jej następcą od 1926-1927 roku był klub Sportowy Sarmata. Grali w niej min.: bracia Maciole, bracia Prochalscy, Sznajder, Hajduk, Nojman, Martin, E. Mędrek. Oba te kluby były utrzymywane przez Fabrykę Westena. Sarmata przestała istnieć w 1932 r. z powodów finansowych. W 1934 r. założono w oparciu o Drużynę Związku Strzelckiego w Fabryce Westena KS Strzelec, który istniał do wybuchu wojny w 1939 roku. Strzelec był finansowany przez Fabrykę Westena, która kupowała sprzęt sportowy, udostępniła mu lokal, a dla najlepszych graczy oferowała pracę u siebie, co w tamtych latach było bezcenne. W Strzelcu grali min.: E. Mędrek, J. Trzaska, J. Karcz, Cz, Kopciuch, M. Kabat.
Oprócz tych klubów w 1928 r. powstała KS Tęcza, która grupowała wolbromską młodzież uczącą się w olkuskim liceum. Po dwóch latach klub ten rozwiązał się, jego następcą był KS Wolbrom. Funkcjonowały ponadto: Robotniczy Klub Sportowy Wolbrom i od 1934 r. KS Strażak Wolbrom skupiający strażaków ze Straży Pożarnej w Fabryce Westena. Z koleji młodzież żydowska (przed wojną Żydzi stanowili blisko 50% mieszkańców Wolbromia) założyła Gwiazdę (1928-1930), a potem Makabi (1930-1932). Po meczach tych drużyn z polskimi klubami często dochodziło do bijatyk polsko-żydowskich. Wszystkie te kluby były jednosekcyjne (piłka nożna). Poza Strzelcem, który miał możnego sponsora pozostałe drużyny były biedne, słabo zorganizowane i walczyły na co dzień z różnymi przeciwnościami.
W 1936 roku środowisko sportowe Wolbromia postanowiło połączyć siły i stworzyć silny klub w kontrze do Strzelca. Tak powstał Klub Sportowy Wolbrom, który jesienią 1937 roku przybrał nazwę KS Przebój Wolbrom (propozycja nazwy wyszła od Henryka Żubra). Ustalono zielono-biało-czerwone barwy, które nawiązywały do barw narodowych (białe i czerwone) oraz koloru wojska (zieleń). Początkowo klub utrzymywał się ze składek członkowskich, co nie pozwalało na wiele i dlatego postanowił poszukać dobrego opiekuna. Wybór padł na Polską Organizację Wojskową mającą oddział w Wolbromiu. Dzięki temu Przebój wyszedł na prostą. Oprócz piłki nożnej utworzono też sekcje: hokejową i teatralną, która wystawiała sztuki teatralne wspomagające z biletów klub. Pierwszym prezem KS Wolbrom był Stanisław Wyporski, a potem sędzia Jan Bijakowski. Pomocy klubowi udzielał miejscowy lekarz dr Waligórski, restaurator Ryszard Pacia, a na mecze woził swoją ciężarówką Antoni Pałka.
W czasie II wojny światowej działalność sportowa Polaków była zakazana, ale piłkarze Przeboju rozegrali kilka meczów towarzyskich z drużynami z Generalnej Guberni (szczegóły poniżej) oraz w 1943 roku rozegrano tenisowe mistrzostwa Wolbromia.
Po wyparciu Niemców w styczniu 1945 roku przez Armię Czerwoną i ustanowieniu komunistycznych porządków Przebój wznowił działalność. W komunistrycznej rzeczywistości kluby były utrzymywane przez zakłady pracy i "dobrodziejem" Przeboju został WZPG "Stomil", czyli znacjonalizowana Fabryka Gumy Westena. W latach stalinowskich (1950-1956) kluby musiały należeć do odpowiednich zrzeszeń resortowych swoich mocodawców przyjmując nazwy tych zrzeszeń. Przebój należał do Zrzeszenia Przemysłu Chemicznego "Unia" i taką też nazwę nosił w latach 1950-1956. Po przełomie październikowym 1956 roku Unia staje się Przebojem. W tym czasie istniały przez klika lat w Wolbromiu kluby: "Stal" finansowana przez Zakłady Mechaniczne "Żelazochrom" i "Kolejarz" finansowany pzrez PKP, jednak nie wytrzymały próby czasu i uległy likwidacji, a ich piłkarze i działacze zasilili szeregi Przeboju.
W takiej formie Przebój istniał do 1991 roku, kiedy po upadku komunizmu przestał być utrzymywany przez wolbromski Stomil, a przeszedł na garnuszek miasta. W tamtym trudnym okresie tylko dzięki zaangażowaniu ówczesnego burmistrza Wolbromia Jerzego Górnickiego - byłego piłkarza Przeboju i dyrektora MOSiR-u Aleksandra Koryto klub nadal istniał. Dopiero u progu XXI wieku do finansowania Przeboju wrócił FTT "Stomil" i stał się sponsorem strategicznym klubu, który w pierwszej dekadzie XXI wieku odnióśł swoje największe sukcesy i zbiegły się one ze stuleciem fabryki (2008 rok). Gra piłkarzy w II i III Lidze wiązała się ze ściągnięciem dobrych piłkarzy głównie z krakowskich klubów. Prezesem Przeboju był wtedy Andrzej Kądziołka.
Niestety w 2013 roku z przyczyn finasowo-organizacyjnych Przebój wycofuje piłkarzy z III Ligi i następuje upadłość klubu. Środowisko piłkarskie Wolbromia tworzy Wolbromski Klub Sportowy "Przebój" Wolbrom zaczynając wszystko od początku i zyskując przychylność władz samorządowych. Część działaczy tworzy jednak osobny twór Klub Sportowy "Przebój 1937" Wolbrom, jednak ta grupa początkowo nie zyskuje sympatii władz miasta i piłkarze Przeboju 1937 przez jakiś czas mecze jako gospodarze rozgrywają w Trzyciążu. Jednak po roku dzięki mediacji burmistrza Adama Zielnika dochodzi do zgody i połączenia obydwóch klubów i od tej pory wszyscy w Wolbromiu grają do jednej bramki.
Pierwsze boisko w Wolbromiu istniało przy ul. Garbarskiej, gdzie dziś są magazyny zbożowe (za torami naprzeciw biurowca Stomilu). Korzystały z niego wszystkie wolbromskie drużyny. Miało rozbieralne bramki, które demontowano po meczach i treningach. W 1936 r. uroczyście otwarto pierwszy wolbromski stadion. Był on po zachodniej stronie biurowca Stomilu przy zbiegu obecnych ulic: 1-go Maja (wówczas Pierackiego) i Łukasińskiego. Bramki stały na osi północ-południe, przy murze biurowca była drewniana trybuna na 500 widzów, a pod nią szatnie. Oprócz meczów piłkarskich na stadionie odbywały się mecze siatkówki, zawody strażackie i uroczystości patriotyczne. Na otwarcie stadionu w meczu towarzyskim Strzelec Wolbrom pokonał ZS Mikołów 3-1. Po powstaniu KS Przebój jego działacze postanowili zbudować swoje boisko. Na to miejsce wybrano teren, gdzie jest dziś stadion KS Przebój, czyli u zbiegu ulic Skalskiej i Leśnej (wówczas Zielonej). Wtedy był to błotnisty pagórek, ale własną pracą sympatycy Przeboju zbudowali boisko, a teren wydzierżawiono od miasta na 99 lat. Początkowo wiele klubów przyjezdnych narzekało na błotnistą nawierzchnię tego boiska, ale z końcem 1938 r. doprowadzono je do stanu przyzwoitości.
Po II wojnie światowej istniały w Wolbromiu dwa stadiony, które były wymiennie użytkowane przez KS Przebój. W latach 50-tych obok stadionu "przy fabryce" zbudowano mały basen (brodzik) dla dzieci. Na przełomie lat 50-tych i 60-tych stadion "przy fabryce" został zlikwidowany z uwagi na potrzebę rozbudowy WZPG Stomil i przesunięcie toru drogi ul. 1-go Maja bliżej biurowca fabryki. Dzisiaj na reszcie tego miejsca, gdzie był stadion, które nie zajęła fabryka znajduje się mały zadrzewiony park (skwer). Od tej pory modernizowano stadion przy ul. Leśnej. W latach 50-tych zbudowano przy bramie od ul. Skalskiej mały budynek (dziś harcówka) mieszczący wówczas szatnie. W latach 70-tych powstał nowy pawilon sportowy mieszczący przestronne szatnie i wyremontowano murawę. W czasie remontu murawy wybudowano prowizoryczne, nierówne boisko "na Pompce" zwane ironicznie "Wembley", które służyło graczom Przeboju na czas renowacji murawy stadionu. Po jej zakończeniu grali na "Wembley" piłkarze LZS-ów z Kamiennej Góry, Zarzecza i Strzegowej aż do jesieni 1989 roku, kiedy to boisko zostało zajete pod budowę oczyszczalni ścieków. Druga połowa lat 80-tych to nowe ogrodzenie stadionu od wschodu, powstanie boiska treningowego, rozbudowa pawilonu sportowego o bazę hotelową i nieudana próba zadaszenia trybun. Na stadionie pojawił zegar. Niestety kryzys lat transformacji ustrojowej to połamane ławki na trybunach i zepsuty zegar. Dopiero w drugiej połowie lat 90-tych na zachodniej trybunie pojawiły się plastikowe ławki, wykonano resztę ogrodzenia, a po 2000 roku na wschodniej trybunie przykręcono plastikowe krzesełka, ustawiono od strony ul. Leśnej przenośną metalową trybunę, nowy zegar i wyremontowano boisko treningowe.
W Przeboju istnieją lub istniały sekcje: piłka nożna (od 1937 r.), hokeja na lodzie (1937-1939), łucznictwa (od 1976 r.), kolarsko-motorowa (1951-1965), ping-ponga (1952-19??), szachowa (od 1954 r.), koszykówki (1955-195?), siatkówki (1955-koniec lat 60-tych), dramatyczna (1937-lata 50-te).
Sekcja piłki nożnej
Pierwszym meczem wyjazdowym KS Przebój był pojedynek z drużyną z Miechowa przegrany 0-16. Oprócz tego na wolbromskim boisku przy ul. Garbarskiej za torami Przebój rozgrywał mecze towarzyskie ze Sławkowianką, Bolesławianką, Miechowem czy wolbromskim Strzelcem. Najważniejszym piłkarskim wydarzeniem II RP w Wolbromiu był Turniej Piłkarski o Mistrzostwo Miasta Wolbromia (11-12.09.1937). W finale KS Strzelec pokonał po dogrywce KS Wolbrom (czyli Przebój), bo w normalnym czasie był remis 2-2. oprócz nich wzięły w nim udział zespoły: Robotniczy Klub Sportowy Wolbrom i KS Strażak Wolbrom. Piłkarzami Przeboju przed wojną byli: Lucjan Bratek, Edward Tuchowski, Czesław Łupka, bracia Wołkowscy, Piotr, Kazimierz i Józef Haberkowie, Kazimierz Żuchowicz i grający poprzednio w Strzelcu Mieczysław Florek.
W czasie drugiej wojny światowej działalność sportowa Polaków jest zakazana, ale Przebojowi udaje rozegrać kilka konspiracyjnych meczy towarzyskich z okolicznymi drużynami (czasem złożonych z piłkarzy kilku przedwojennych klubów) z Generalnej Guberni:
- czerwiec 1940 r. wygrana z reprezentacją Sędziszowa 2-1,
- maj 1941 r. remis 2-2 z reprezentacją Kielc,
- maj 1943 r. wygrana z reprezentacją Miechowa 5-2,
- sierpień 1943 r. przegrana w Słomnikach 0-3 z tamtejszą Słomniczanką wzmocnioną piłkarzami krakowskich klubów,
- wrzesień 1943 r. wygrana 13-0 z Junakami Kraków,
- maj 1944 r. przegrana w Pilicy 1-3 z drużyną złożoną z piłkarzy-uciekinierów z Zagłębia i Zawiercia w której grał przedwojenny bramkarz reprezentacji Polski – Krzyk,
- czerwiec 1944 r. wygrana 5-2 z reprezentacją Częstochowy.
Kilku piłkarzy Przeboju zasila oddział partyzancki 106 DP Armii Krajowej dowodzony przez Gerarda Woźnice „Hardego”. Niestety w czasie wojny ginie kilku wolbromskich sportowców. W 1942 roku traci życie bramkarz Marian Ligęza, a latem 1944 r. giną Mieczysław Sawczyński, Edmund Haberka, Zbigniew Pawelec. Ponadto z chorób i wyczerpania umiera w styczniu 1941 roku Franciszek Krężel – przedwojenny hokeista.
Po zakończeniu II wojny światowej Przebój wznowił działalność. Pierwszy powojenny towarzyski mecz rozegrał z końcem czerwca 1945 roku przegrywając u siebie z Czarnymi Sosnowiec 4-5. Przez lato 1945 roku Przebój rozegrał kilkanaście meczy towarzyskich między innymi: z Wartą Zawiercie 3-1, RKS (późniejsze Zagłębie) Sosnowiec 2-1, KS Batory Chorzów 5-2, Baildonem Katowice 0-3. 9 września 1945 r. zorganizowano w Wolbromiu "Dzień Sportu", którego głównym wydarzeniem był mecz towarzyski z Bolesłąwianką Bolesłąw wygrany 5-2. Pomimo że od sierpnia 1945 r. Wolbrom należał do woj. krakowskiego piłkarze zgodnie z przedwojenną przynależnością zostali w 1945 r. zgłoszeni do rozgrywek Okręgu Zagłębiowskiego OZPN z siedzibą w Będzinie do Klasy C, z której po roku awansowali do Klasy B. Do końca sezonu 1949/1950 Przebój grał w strukturach Zagłębiowskiego OZPN, a od 1950 r. został przeniesiony zgodnie z podziałem administracyjnym do Krakowskiego OZPN do tamtejszej Klasy B. W 1955 r. Przebój (wówczas Unia) zajął 2 miejsce w swojej grupie Klasy B i razem z jej zwycięzcą Górnikiem Bolesław awansował do gier barażowych o awans do Klasy A. Rywalizował w grupie z: Kluczami, Stalą Grzegórzki (Kraków), Stalą Zabierzów, Unią Jaworzno, Stalą Trzebinia i Górnikiem Bolesław. Po wygraniu paru pierwszych meczy po remisowym 0-0 meczu u siebie ze Stalą Zabierzów niezadowoleni wolbromscy kibice wbiegli na boisko i poturbowali sędziego. W odpowiedzi krakowski OZPN zawiesił stadion w Wolbromiu, a Przebój musiał resztę meczy barażowych zagrać na wyjazdach i nie udało się awansować do Klasy A. Jak widać stadionowe zadymy występowały także w tamtych czasach. Były jeszcze takie dwa mecze Przeboju kończące się awanturami. Pierwszy z nich miał miejsce w Sławkowie 31.08.1953 r., gdzie Przebój (wówczas Unia) przegrywając do przerwy 1-3 pokonał Sławkowiankę (wówczas Stal) 6-3 co wywołało wściekłość miejscowych kibiców. Pod koniec meczu, gdy Przebój prowadził 6-3 miejscowi kibice wpadli na boisko, rzucili się na piłkarzy i kibiców Przeboju bijąc ich, a kilku z nich wrzucili i podtapiali w przepływającej obok stadionu Białej Przemszy. W wyniku tego trzech piłkarzy Przeboju trafiło do szpitala. Oprócz tego poprzebijano opony w ciężarówce, którą przyjechali wolbromscy piłkarze. Drugi z tych meczy miał miejsce w Wolbromiu jesienią 1954 roku. Przebój zremisował 2-2 z Gwardią Olkusz - był to klub utworzony przy istniejącej wtedy jednostce wojskowej (bataliony robocze) w Olkuszu. Po meczu niezadowoleni z wyniku kibice przyjezdnych, którymi byli żołnierze zaczęli bić wojskowymi pasami wolbromskich piłkarzy i publiczność. Ludzie schronili się w pobliskim kinie „Robotnik” jednak i tam wpadli żołnierze. Po tych zajściach klub Gwardia Olkusz został rozwiązany. W 1953 r. w Pucharze Polski Przebój (jako Unia) najpierw pokonał Budowlanych Ogrodzieniec 4-2, a potem po dramatycznym pojedynku uległ Spójni (Bieżanowiance) Kraków 2-3.
W Klasie B Przebój grał przez 19 lat do 1965 r., kiedy jako vicemistrz jednej z grup Klasy B wygrał baraż z vicemistrzem innej grupy B Klasy Świtem Krzeszowice i awansował do Klasy A. Ponieważ dwa mecze nie rozstrzygnęły (3-0 dla Przeboju, 5-2 dla Świtu w rewanżu) to decydował mecz na neutralnym terenie w Krakowie, który Przebój wygrał 6-0. Po kilku latach gry w krakowskiej Klasie A, w której grały mocne zespoły z Krakowa oraz powiatów: olkuskiego, chrzanowskiego, oświęcimskiego i krakowskiego przyszedł rok 1972 r., w którym znów po barażu Przebój uzyskał awans do Klasy Okręgowej (IV szczebel rozgrywek). W sezonie 1971/1972 Przebój i Szczakowianka Jaworzno uzyskały na mecie sezonu tyle samo punktów i zgodnie z ówczesnym regulaminem o pierwszym miejscu i awansie decydował mecz na neutralnym terenie. Na boisku krakowskiego Prokocimia Przebój pokonał Szczakowiankę 2-1, a dwie bramki strzelił Jerzy Górnicki jeden z czołowych piłkarzy tamtych czasów i później burmistrz Wolbromia w latach 1990-2002.
W sezonie 1972/1973 okręgówka jest IV szczeblem rozgrywek, a od sezonu 1973/1974 po likwidacji III Ligi trzecim szczeblem. Przebój gra w niej z najlepszymi zespołami Małopolski jak: Unia Tarnów, Unia Oświęcim, Cracovia (która wtedy „osiadła” tak nisko) czy rezerwy krakowskich klubów: Wisły i Hutnika. W sezonie 1972/1973 u siebie Przebój remisuje 0-0 z Cracovią (!). Okręgówka to wysoka sprawa i dwa razy wolbromianie z trudem się w niej utrzymują, by w trzecim sezonie (1974/1975) spaść do Klasy A, którą wygrywa i znów (w 1976 r.) uzyskuje awans. Tyle tylko, że ów awans zbiegł się z reformą administracyjną Polski, likwidacją 17 województw i powiatów, a utworzeniu w ich miejsce 49 województw. Do nowego podziału kraju dostosowano w 1976 r. struktury piłkarskie, a w wyniku tej reformy Wolbrom trafił do woj. katowickiego, a Przebój do Śląskiego OZPN. Dlatego Przebój awansował do Klasy Terenowej (V szczebel), która w woj. katowickim z uwagi na duża liczbę drużyn istniała w latach 1975-1990 pomiędzy Klasą A, a Klasą Okręgową. W pierwszym roku gry w „terenówce” Przebój nieznany dla zagłębiowskich klubów na początku jest rewelacją rozgrywek, wygrywa mecze i lideruje przez większość jesieni w grupie, ale ostatecznie kończy sezon 1976/1977 na 7 miejscu. Odejście kilku zawodników powoduje, że kolejny sezon w terenówce wolbromiacy kończą na przedostatnim, a w następnym zajmują ostatnią pozycję i spadają w 1979 roku do Klasy A, w której bez większych sukcesów grają do 1985 roku.
Dopiero zatrudnienie z Polonii Bytom jako trenera Kazimierza Trampisza – byłego reprezentanta Polski, olimpijczyka z Rzymu z 1960 r. i kilku piłkarzy ze Śląska i Zagłębia pozwoliło w połączeniu z wychowankami stworzyć mocną ekipę, która awansuje w 1985 r. do Klasy Terenowej (V szczebel rozgrywek). Przebój gra w niej z powodzeniem, zwłaszcza u siebie często pokonuje silne ekipy z Zagłębia Dąbrowskiego (RKS Grodziec, Zagłębie Dąbrowa Górnicza, Sarmacja Będzin, Warta Zawiercie, Stal Poręba), Ziemi Chrzanowskiej (Fablok Chrzanów, Górnik Jaworzno, Górnik II Siersza, Victoria II Jaworzno) czy rywali „zza miedzy” jak: KS Olkusz, Bolesław Bukowno, Pilica Wierbka. Trzon tej drużyny stanowili: bramkarze Marek Maciąg i Tadeusz Wycisło, obrońcy: Krzysztof Płoszaj, Rudolf Golda, Zenon Podwyszyński, Andrzej Sojka pomocnicy i napastnicy: Janusz Nasiek, Paweł Neter, Kazimierz Rola. Niestety w sezonie 1987/1988 zajmując po rundzie jesiennej 4 miejsce Przebój na wiosnę zdobywa tylko 5 pkt, w tym 4 za zwycięstwa w dwóch ostatnich meczach i spada do Klasy A. Odchodzi kilku zawodników: Janusz Nasiek i Paweł Neter do Zagłębia Dąbrowa Górnicza, Janusz Morawski do RKS Grodziec, Andrzej Sojka wraca do Szczakowianki. W czasie gry w „terenówce” gości w Wolbromiu zespół z III Ligi Jugosławii: Bećka Subotica, z którą Przebój rozgrywa dwa mecze towarzyskie – oba przegrywa 0-1. Udaje się jeszcze awansować w 1990 r. z Klasy A do Klasy Okręgowej serii B, która była V szczeblem rozgrywek, bowiem trwała reorganizacja związana z likwidacją Klasy Terenowej. Po tym awansie odchodzi trener Trampisz, drużynę przejmuje Brunon Piekarski. W tej lidze Przebój ma za rywali mocne ekipy z połowy woj. katowickiego: np. Fablok Chrzanów (zwycięzca grupy), Sarmacja Będzin, RKS Zagłębie Dąbrowa Górnicza, Polonia II Bytom, Górnik Lędziny czy Siemianowiczanka Siemianowie Śląskie, niestety są za silne dla wolbromian i Przebój zajmuje ostatnią lokatę spadając w 1991 r. do Klasy A, choć w ostatnim meczu z Fablokiem Chrzanów przegranym 1-2 Przebój prowadził 1-0 do 78 minuty. Dochodzi wtedy do gruntowego odmłodzenia drużyny, odchodzą doświadczeni piłkarze grający jeszcze w terenówce. Nakłada się to na zmianę finansowania klubu i zwiastuje „chude” lata wolbromskiej piłki. Przebój po roku (w 1992 r.) zajmując ostanie miejsce spada w słabym stylu z Klasy A, by zakotwiczyć w Klasie B na pięć długich lat. Wtedy trenerem jest Bogusław Starzyk.
Dopiero w 1997 roku Przebój awansuje do Klasy A, a po dwóch latach (w 1999 r.) do Klasy Okręgowej. Awans znów zbiega się z reformą administracyjną Polski. Wolbrom wraca do Małopolski, ale struktury piłkarskie do nowego podziału administracyjnego zostaną dostosowane dopiero w 2000 r. i jeszcze w sezonie 1999/2000 Przebój gra w katowickiej okręgówce zajmując w niej 16 (przedostanie) miejsce. Na szczęście po przejściu do Małopolskiego OZPN zostanie utworzona Liga Okręgowa Wadowice, w której grają drużyny z zachodniej Małopolski (w tym Przebój). Do tych sukcesów przyczynił się powrót jako trenera Pawła Netera – piłkarza Przeboju z lat 80-tych oraz sponsorowanie klubu przez FTT „Stomil” Wolbrom kierowane przez prezesa Władysława Banysia.
Po trzech latach gry w Lidze Okręgowej kolejny awans – tym razem w 2002 roku do IV Ligi. Pobyt w niej trwa tylko 1 sezon i następuje spadek. Ponownie Przebój gra przez dwa lata w okręgówce. W sezonie 2003/2004 drugie miejsce w Lidze Okręgowej. W przerwie zimowej sezonu 2004/2005 Zarząd sprowadza jako trenera Antoniego Szymanowskiego – reprezentanta Polski z czasów „Orłów Górskiego”, zdobywcę z narodową reprezentacją 3 miejsca na MŚ w 1974 r. oraz kilku piłkarzy „ogranych” w wyższych ligach z Jarosławem Rakiem na czele – wychowankiem Przemszy Klucze, który później grał w Zagłębiu Sosnowiec, Włókniarzu Kietrz, CKS Czeladź, Przemszy Siewierz i Bolesławiu Bukowno. Staje się on na kilka lat kapitanem i liderem drużyny, najskuteczniejszym snajperem. Oprócz Raka trzonem drużyny są: bramkarz Palczewski, obrońca Tomasz Twardawa, pomocnicy: Marcin Siedlarz i bracia Mielcowie. Efekt jest od razu widoczny – w 2005 roku awans do IV Ligi. W pierwszym sezonie (2005/2006) gry w niej Przebój zajmuje 3 miejsce, w następnym (2006/2007) wygrywa grupę i awansuje do III Ligi, co zbiega się z rocznicą 70-cio Lecia Przeboju i w 2008 roku 100-lecia zakładów FTT Stomil.
W III lidze Przebój jest rewelacją rozgrywek, lideruje po rundzie jesiennej. Toczy w niej boje z drużynami z województw: małopolskiego, podkarpackiego, lubelskiego, świętokrzyskiego. Jest wśród nich wiele znanych firm z I lub II-go ligową przeszłością: Stal Rzeszów, Wisłoka Dębica, KSZO Ostrowiec Świętokrzyski, Hetman Zamość, Górnik Łęczna czy Hutnik Kraków. 6.10.2007 r. Przebój pokonuje 1-0 na wyjeździe krakowskiego Hutnika, a za tydzień u siebie 13.10.2007 r. Przebój po porywającym meczu pokonuje 5-2 Górnika Łęczna, który jeszcze pół roku temu grał w I lidze – dotknęła go karna degradacja za korupcję. To był chyba najlepszy mecz Przeboju w III Lidze. Na wiosnę jest już gorzej. Górnik Łęczna rewanżuje się u siebie i gromi Przebój 10-0. Mimo to Wolbromiacy na mecie są na 4 miejscu – jest to do tej pory największy sukces klubu, bo wtedy III liga była trzecim szczeblem rozgrywek. Z uwagi na reorganizację rozgrywek Przebojowcy kwalifikują się do nowej II Ligi, która po utworzeniu ekstraklasy będzie teraz 3 szczeblem rozgrywek.
Cdn…
W tym okresie są też sukcesy w Pucharze Polski. W sezonie 2003/2004 Przebój grając w okręgówce wygrywa te rozgrywki na szczeblu olkuskiego podokręgu pokonując 4-0 w finale Bolesław Bukowno, potem jest najlepszy w Małopolsce Zachodniej wygrywając w finale z Fablokiem Chrzanów 6-3 i kwalifikuje się do wojewódzkich półfinałów. W nich jest lepszy od czwartoligowej Sandecji Nowy Sącz pokonując ją 3-0. Dało to już po raz pierwszy w historii klubu awans do rozgrywek PP na szczeblu centralnym. Po drodze jest jeszcze wojewódzki finał Pucharu Polki przegrany 0-3 z rezerwami Wisły Kraków. W szczeblu centralnym w sezonie 2004/2005 w rundzie wstępnej (1/64 finału) Przebój pokonuje u siebie reprezentanta Podkarpacia – LZS Turbię 2-1 by w 1/32 finału ulec na własnym boisku II-go ligowemu Górnikowi Polkowice 1-4.
cdn
UWAGA: cyfra w nawiasie po nazwie ligi/klasy w której w danym sezonie grała drużyna Przeboju oznacza jaki kolejny szczebel rozgrywek w tym sezonie stanowiła podana liga/klasa.
Sezony piłkarskie
1945 - 1962
Lata 1962 - 1980
PIERWSZA DRUŻYNA
DRUGA DRUŻYNA
Lata 1980 - 2000
PIERWSZA DRUŻYNA
LATA 1980 - 2000
DRUGA DRUŻYNA
| SEZON | POZIOM ROZGRYWKOWY | MIEJSCE | MECZE | PUNKTY | Z | R | P | BRAMKI (+) | BRAMKI (-) | UWAGI |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1980/1981 | druga drużyna nie istniała | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1981/1982 | druga drużyna nie istniała | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1982/1983 | druga drużyna nie istniała | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1983/1984 | druga drużyna nie istniała | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1984/1985 | druga drużyna nie istniała | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1985/1986 | Piłka Nożna Klasa B 1985/1986 grupa I Olkusz (7) | 1/10 | 17 | 34 | 17 | 0 | 0 | 78 | 11 | AWANS DO KLASY A OLKUSZ. Błyskawica Kolbark grała tylko w rundzie wiosennej, stąd nieparzysta ilość meczy. |
| 1986/1987 | Piłka Nożna Klasa A 1986/1987 grupa Olkusz (6) | 11/16 | 30 | 26 | - | - | - | 41 | 53 | - |
| 1987/1988 | Piłka Nożna Klasa A 1987/1988 grupa Olkusz (6) | 13/14 | 26 | 14 | 7 | 3 | 16 | 34 | 70 | SPADEK DO KLASY "B" OLKUSZ |
| 1988/1989 | druga drużyna nie istniała | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1989/1990 | druga drużyna nie istniała | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1990/1991 | druga drużyna nie istniała | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1991/1992 | druga drużyna nie istniała | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1992/1993 | druga drużyna nie istniała | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1993/1994 | druga drużyna nie istniała | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1994/1995 | druga drużyna nie istniała | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1995/1996 | druga drużyna nie istniała | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1996/1997 | druga drużyna nie istniała | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1997/1998 | druga drużyna nie istniała | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1998/1999 | druga drużyna nie istniała | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 1999/2000 | ? | ? | - | - | - | - | - | - | - | - |
Lata 2000 - 2020
PIERWSZA DRUŻYNA
Lata 2000 - 2020
DRUGA DRUŻYNA
| SEZON | POZIOM ROZGRYWKOWY | MIEJSCE | MECZE | PUNKTY | Z | R | P | BRAMKI (+) | BRAMKI (-) | UWAGI |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2000/2001 | Piłka Nożna Klasa B 2000/2001 grupa I Olkusz (7) | 3/12 | 22 | 52 | - | - | - | 63 | 27 | - |
| 2001/2002 | Piłka Nożna Klasa B 2001/2002 grupa I Olkusz (7) | 6/13 | 24 | 44 | - | - | - | 87 | 33 | - |
| 2002/2003 | Piłka Nożna Klasa B 2002/2003 grupa I Olkusz (7) | 1/16 | 30 | 76 | 25 | 1 | 4 | 125 | 38 | AWANS DO KLASY A OLKUSZ |
| 2003/2004 | Piłka Nożna Klasa A 2003/2004 grupa Chrzanów (6) | 14/16 | 30 | 29 | 9 | 2 | 19 | 49 | 68 | - |
| 2004/2005 | Piłka Nożna Klasa A 2004/2005 grupa Olkusz (6) | 13/13 | 24 | 19 | 6 | 1 | 17 | 27 | 55 | SPADEK DO KLASY B OLKUSZ |
| 2005/2006 | Piłka Nożna Klasa B 2005/2006 grupa Olkusz (7) | 1/12 | 22 | 60 | 19 | 3 | 0 | 111 | 15 | AWANS DO KLASY A OLKUSZ |
| 2006/2007 | Piłka Nożna Klasa A 2006/2007 grupa Olkusz (7) | 1/14 | 26 | 64 | 20 | 4 | 2 | 82 | 21 | AWANS DO LIGI OKRĘGOWEJ WADOWICE |
| 2007/2008 | Piłka nożna Liga Okręgowa Grupa Wadowice - Sezon 2007/2008 (6) | 9/16 | 30 | 42 | 13 | 3 | 14 | 41 | 44 | REZYGNACJA Z GRY W LIDZE OKRĘGOWEJ - PRZEJŚCIE DO GRY W KLASIE A OLKUSZ |
| 2008/2009 | Piłka Nożna Klasa A 2008/2009 grupa Olkusz (8) | 3/16 | 30 | 57 | 17 | 6 | 7 | 72 | 37 | - |
| 2009/2010 | Piłka Nożna Klasa A 2009/2010 grupa Olkusz (8) | 4/13 | 24 | 42 | 13 | 3 | 8 | 57 | 34 | - |
| 2010/2011 | ? | ?/? | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 2011/2012 | ? | ?/? | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 2012/2013 | ? | ?/? | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 2013/2014 | ? | ?/? | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 2014/2015 | ? | ?/? | - | - | - | - | - | - | - | - |
| 2015/2016 | Piłka nożna: Klasa A (Olkusz) - Sezon 2015/2016 (7) | 4/16 | 30 | 53 | 17 | 2 | 11 | 68 | 73 | - |
| 2016/2017 | Piłka nożna: Klasa A (Olkusz) - Sezon 2016/2017 (7) | 12/16 | 30 | 39 | 12 | 3 | 15 | 67 | 81 | - |
| 2017/2018 | - |
Sekcja motorowo-kolarska
Powstała w 1951 roku. Wolbromscy motorowcy i kolarze brali udział w wielu rajdach, wyścigach i imprezach rangi ogólnopolskiej, regionalnej i powiatowej min. „Pierwszego motocyklowego kroku”, który raz odbył się w Wolbromiu. Organizowano też kursy na prawo jazdy motocyklowe i samochodowe. Później nastąpiło wyodrębnienie sekcji kolarskiej. Obie te sekcje działały do końca lat 60-tych.
Sekcja szachowa
Powstała w 1954 roku. Wówczas najlepszym wolbromskich szachistą był Feliks Nowakowski. Dekadę później prym wiedli Henryk Cieślik i Jerzy Kośmider. Organizowano Mistrzostwa Wolbromia w szachach. Szachiści Przeboju grali w krakowskiej Klasie A, potem Lidze Okręgowej, a w 1972 r. wywalczyli awans do Wydzielonej Ligi Wojewódzkiej, w które grało 6 najlepszych ekip szachowych z woj. krakowskiego. Potem nastąpił regres w działalności sekcji szachowej. Dopiero w 1985 r. szachiści Przeboju grali w śląskiej Klasie A. Wówczas najlepszymi szachistami byli: Jerzy Kośmider i Elżbieta Żarow.
Sekcja Łucznicza
Najpierw powstała w 1971 roku w LKS Orzeł Olkusz z siedzibą w Wolbromiu, a od 1976 r. została przejęta przez KS Przebój. Wolbromscy łucznicy występowali w II Lidze w latach 1980-1984 i w 1988 r. Trenerem sekcji był Bolesław Pluta, a wyróżniającymi się łucznikami: Jerzy Pacia, Agnieszka Pluta, Tomasz Zamośny. Na Mistrzostwach Polski w Lublinie w 1987 roku drużyna żeńska zajęła 2 miejsce, drużyna męska 4 miejsce. Łucznicy Przeboju brali udział w wielu turniejach ogólnopolskich i regionalnych, z czego należy wyróżnić 3 miejsce (na 6 startujących drużyn) na Mistrzostwach Małopolski rozegranych 29.03.2003 r.
Sekcja hokeja na lodzie
Istniała w latach 1937-1939. Wolbromscy hokeiści rekrutowali się głównie z piłkarzy, którzy zimą grali w hokeja. Grano między sobą, nie rozgrywano oficjalnych meczów. Najlepszym hokeistą był Franciszek Krężęl.
Sekcja siatkówki
Powstała w 1955 r. z inicjatywy Alfreda Purzyckiego. Przez pierwsze lata była traktowana rekreacyjnie. W 1963 r. zgłoszono Przebój do rozgrywek PZPS. Wtedy pierwszym trenerem był drużyny Zbigniew Burakowski, a potem Alfred Purzycki. Siatkarze Przeboju grali w chrzanowskiej Klasie A zajmując w 1964 roku 4 miejsce, a rok później 5 lokatę. Z końcem lat 60-tych po wprowadzeniu przepisów o grze tylko na hali sekcja została rozwiązana.
Sekcja koszykówki
Powstała w 1955 r. z inicjatywy napływowych pracowników WZPG „Stomil”. Po wygraniu eliminacji powiatowych koszykarski Przebój awansował do Klasy B. Z braku odpowiedniej hali w Wolbromiu treningi i mecze obywały się w Chrzanowie. Po kilku latach sekcja została rozwiązana.
Sekcja podnoszenia ciężarów
Powstała w 1961 r. z inicjatywy dyrektora WZPG „Stomil” p. Bieli. Czołowym ciężarowcem był Alfred Orlicki. Sekcja nie odnosiła większych sukcesów i działała tylko przez kilka lat.
Sekcja ping-ponga
Została założona w 1952 roku i istniała przez kilka lat.
Sekcja dramatyczna
Istniała przed wojną o po wojnie gdzieś do końca lat 50-tych. Sportowy Przeboju przeobrażali się w aktorów-amatorów i kilka razy do roku wystawiali przedstawienia często z okazji różnych uroczystości. Dochód ze spektakli zasilał budżet klubu.
tekst i wyniki opracował NK
Bibliografia
- Stanisław Milejski, Anna Milejska, Wojciech Szota "Historia Klubu Sportowego Przebój Wolbrom 1937-1997", Wolbrom 1997.
- Jerzy Nagawiecki "70 lat Przeboju Wolbrom 1937-2007", Olkusz 2007
- "Wiadomości Zagłębia"
- "Tempo"
