Park Schonöwski nad Czarną Przemszą (Sosnowiec): Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 17: | Linia 17: | ||
*{{Cytuj książkę | nazwisko = Śmiałek| imię = Małgorzata |nazwisko2= |imię2= | tytuł = Sosnowieckie ABC, tom II | data = [[2003]] | wydawca = [[Muzeum w Sosnowcu]] | miejsce = | isbn = 83-89199-03-3 | strony = 40-41}} | *{{Cytuj książkę | nazwisko = Śmiałek| imię = Małgorzata |nazwisko2= |imię2= | tytuł = Sosnowieckie ABC, tom II | data = [[2003]] | wydawca = [[Muzeum w Sosnowcu]] | miejsce = | isbn = 83-89199-03-3 | strony = 40-41}} | ||
[[Kategoria: Parki w Zagłębiu Dąbrowskim|Sosnowiec, Park Schonöwski nad Czarną Przemszą]] | [[Kategoria: Parki w Zagłębiu Dąbrowskim|Sosnowiec, Park Schonöwski nad Czarną Przemszą]] | ||
[[Kategoria: Parki w Sosnowcu|Park Schonöwski nad Czarną Przemszą]] |
Wersja z 23:49, 13 lis 2016
Park Schonöwski nad Czarną Przemszą w latach 1875 - 1879 Franz Schön wybudował w Sielcu, na terenach byłej wsi Kuźnica, przędzalnię wigoniową. W jej sąsiedztwie znajdowały się dwa domy mieszkalne, należące do właściciela fabryki. Nic jest znana data wybudowania pierwszego z nich, drugi natomiast, według relacji Fanny Lamprecht, oddany został do użytku w 1888 r. Już w latach 80. XIX w. wokół tych zabudowań rozciągał się park. Jego wystrój uzupełnił za łożony za wzniesionym w 1903 r. eklektycznym pałacem. Jak wspomina Fanny Lamprecht: „Z pałacu rozciągał się wspaniały widok na wielki staw, starannie wypielęgnowane trawniki i malownicze wzgórze, na którym znajdowała się zaciszna grota. Podczas upalnych dni dawała ona możliwość przyjemnej zabawy mieszkańcom domu ( ... )”.
Park zajmuje powierzchnię około l ha. Po drugiej wojnic światowej na miejscu stawu wybudowano nieistniejący już dziś basen. W obrębie parku rosną m.in. dęby szypułkowe, kasztanowce zwyczajne, topole czarne, buki w odmianie purpurowej. Najstarsze okazy drzew mają około 130 lat.
Galeria
Bibliografia
- Małgorzata Śmiałek: Sosnowieckie ABC, tom II. : Muzeum w Sosnowcu, 2003, s. 40-41. ISBN 83-89199-03-3.