Benedykt Czarski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 66: | Linia 66: | ||
śmierć w 1940 r. jako jeden wśród | śmierć w 1940 r. jako jeden wśród | ||
wielu ofiar stalinowskiego terroru (pod | wielu ofiar stalinowskiego terroru (pod | ||
nr 1584). Jego syn Jerzy został aktorem w | nr 1584). Jego syn Jerzy został aktorem w Teatrze Zagłębia, a wnuk Michał był prezydentem miasta Sosnowca. | ||
Teatrze Zagłębia, a wnuk Michał był prezydentem miasta Sosnowca. |
Wersja z 16:22, 24 maj 2014
Zagłębiowskie Biogramy | |
Benedykt Czarski | |
Imię i nazwisko | Benedykt Czarski |
Data urodzenia | ??? |
Data śmierci | ??? |
Zawód | Lekarz, działacz społeczny |
Benedykt Czarski
Urodził się 4 sierpnia 1883 r. w rodzinie inteligenckiej; studia medyczne odbywał w Rosji, a następnie w Niemczech, gdzie równocześnie w Lipsku kształcił sięjako skrzypek i dy- rygent. Po I wojnie światowej i czaso- wym pobycie w Warszawie na stałe osiedlił się w Sosnowcu. Tu brał udział w tworzeniu Powiatowej Kasy Cho- rych w 1921 roku, a pracował jako po- łożnik w Zakładzie Położniczym, który mieścił się przy dzisiejszej Al. Mireckiego. Później był lekarzem w przychodni w Milowicach, prowadził również praktykę położnika. W roku 1920 brał udział w wojnie polsko- bolszewickiej. Był aktywnym człon- kiem Towarzystwa Lekarskiego Za- głębia Dąbrowskiego, przez 4 kolejne kadencje pełnił funkcję bibliotekarza, a przez jedną - członka Zarządu; wy- głaszał referaty na zebraniach nau- kowych, m.in. o tak niezwykłej w ów- czesnych czasach hormonoterapii. Brał udział w komitecie organiza- cyjnym 25-lecia Towarzystwa Lekarskiego Zagłębia Dąbrowskiego w 1932 r. orazjako wykładowca-nakur- sach sanitarnych PCK. Jego zaangażowanie w życie spo- łeczne i kulturalne oraz zdolności muzyczne sprawiły, że był organiza- torem amatorskiego kwartetu muzy- cznego, który występował m.in. w Podstudiu Polskiego Radia w Kato- wicach. Przyjaźnił się ze znanym lekarzem-pisarzem T. Boy-Żeleńskim. Jako kapitan rezerwy Wojska Polskiego zmobilizowany w 1939 t. w charakterze zastępcy dowódcy Szpitala Okręgu Przemyśl został aresztowany i w Katyniu poniósł śmierć w 1940 r. jako jeden wśród wielu ofiar stalinowskiego terroru (pod nr 1584). Jego syn Jerzy został aktorem w Teatrze Zagłębia, a wnuk Michał był prezydentem miasta Sosnowca.